aku masih lagi bekerja kat sini.. bersama bapak-bapak dan
ibuk-ibuk polisi.. kalau la aku jadi tukar hari tu, hari ini adalah hari aku
kena lapor diri di tempat baru.. waaaaaaaaaaaaa.. sedih.. bencik..
(2 minggu yang lalu..........)
petang, dalam pukul 4 camtu, kak ita tepon.. Ema!! (high
pitch) Ema dapat tukaq!! Aku, hah?! Kak ita jangan main-main.. (kak ita
memang suka main-mainkan aku).. Ya allah, kak ita tak tipu ehh.. nih kak ita
baca.. kak ita bacakan sebijik-sebijik isi kandungan surat tu.. linda
yang dari tadi sibuk pasang telinga, dah mengelabah lebih.. Maembong, ko dapat
tukar ke? aku pun macam blur-blur je.. terkejut kott..
linda panggil aku maembong sejak-sejak emma maembong femes
ni.. since keje sini, aku dengan linda memang BFF paut jari kelingking punya.. dulu
kat opis lama, masing-masing buat tak kenal.. aku kata linda sombong sebab dia
senior, linda kata aku sombong sebab aku budak baru.. pening daaa.. kat sini, jabatan
lain kerani ramai.. jabatan aku, kat opis ni aku dengan linda je.. so kat mana
ada linda, kat situ ada aku.. gi makan bedua, gi amik surat bedua.. bila salah
sorang tak de, mesti orang tanya, linda mana? ema mana? so bila dapat tau aku
dapat tukar, of cos la linda hujan lebat tak sangka-sangka.. sin chan puas
pujuk.. dia kata, kak ema pindah jitra je kak linda, bukannya pi keje kat
singapore.. huhu..
alhamdulillah, aku dapat balik jitra.. dekat dengan rumah..
tak de la pukul 6.30 pagi dah kuar rumah.. lepas tu cuti jumaat, sabtu.. sama
dengan apek.. boleh spend more time with iman.. minta tukar dah lama dah.. masa
pregnen iman 4 or 5 bulan masa tu.. ada follow up skali masa lepas bersalin..
lepas tu terus senyap.. aku pun macam dah lupa aku penah minta tukar.. huhu..
dalam masa 5 minit je, berita ni dah tersebar ke seluruh kontinjen..
aku tak bagitau kat sape-sape pun lagi, tapi cik kiah, cik som suma dah bercerita
kat tempat parking dan kat bas stop sambil menunggu laki masing-masing datang
amik.. orang yang tak penah kenal aku pun sibuk nak kenal yang mana satu budak
yang dapat tukar tu.. mana tak kecoh, kalau dah keje sini, memang susah nak
dapat tukar.. melainkan ko naik cc, lepas tu tak de post kat sini, atau ko keje
la kat sini sampai pencen.. kalau surat tukar ko tu dapat lepas dan di’forward’kan
tu kira bertuah sangat dah tu.. ramai kata aku pakai kabel.. ha’ah, aku pakai
kabel car dengan kabel tnb..
aku dapat surat 12hb.. 13hb kena lapor kat putrajaya.. surat
sampai lambat, posmen naik basikal 8 hari 8 malam baru sampai.. nak minta
tangguh, dia kata lapor diri kat kementerian dulu, kat sana baru bagi surat
tangguh tu.. so balik opis petang tu terus packing-packing, rehat-rehat, pukul
11.30 mlm naik bas dari alor setar, sampai shah alam pukul 6.00 pagi.. duduk
kat kedai bapak aku jap, pukul 7.00 pagi naik teksi gi putrajaya, pukul 8.00
pagi sampai kat kementerian tu.. sampai sana, kena tunggu lagi sampai pukul
11.30 pagi.. dah la penat, ngantuk, lapar, boring suma pakej.. fikir positif
je, nak tukar punya pasal, lautan api pun sanggup ku renangi.. hak tuii..
lepas isi borang dan dapat surat penempatan, aku kena gi
lapor diri kat jabatan dia plak.. kat bangunan sebelah je.. jumpa dengan person
in-charge.. ok, puan ema.. basically, kat sana nanti puan ema akan buat sebut
harga dan segala tugas bagai.. selamat bertugas puan ema..
sekarang aku nak tanya.. apa perasaan ko kalau ko dah
excited lompat bintang, lepas tu dah nangis-nangis dengan collegue, lepas tu
akak opis dah buat makan-makan masak bakso untuk menyambut hari-hari terakhir ko kat opis, lepas tu planning nak gi makan steamboat dan karok, ada yang dah
siap sedia nak belikan hadiah, tetiba.......... TAK JADI TUKAR!! Diulangi..
TAK JADI TUKAR!! (high pitch)
hanya dengan 1 panggilan telefon, senang-senang je pegawai kat kementerian tu kata tak jadi tukar la, tak de post.. suka-suka ko je kan.. nak aje aku maki
depan-depan tapi aku fikir nak keje lama lagi, so pendamkan je la.. kalau dah
tau jumud, kenapa nak kena aku gi lapor diri jauh-jauh baru perasan jawatan tu
jumud.. sampai hati.. penat letih aku terkejan-kejan tu sia-sia belaka la? kira
halal je la? dah la rugi masa, rugi duit.. tak baik aniaya orang macam ni.. malu
dohh.. masa aku dapat tukar, heboh sekampung, aku pun jadi top arr.. bila aku
tak jadi tukar, lagi la top.. huhu.. jenuh plak aku nak menerangkan sebabnya berulang-ulang
kali kat suma orang.. buat sakit hati je..
sabar je la ema.. bukan rezeki ko.. mungkin tempat tu tak
sesuai untuk ko.. mungkin tempat tu tak best.. mungkin ko akan dapat tempat
yang lagi dekat dengan rumah.. mana tau kan.. sementara tu, aku keje la balik
kat sini macam biasa.. sin chan kata, lepas ni kalau kak ema kata dapat tukar,
kita jangan nangis dulu.. tunggu kak ema pi lapor diri, dah keje seminggu, baru
nangis.. huhu..
tambah lagi 1.. angry ema.. huhuhu..