donderdag 20 oktober 2016

Bronsttijd

Het is overduidelijk weer bronsttijd in de Waterleidingduinen.
Vorige week toen ik er wandelde met mijn clubje hoorden we op afstand al flink wat herten burlen en zo nu en dan kwam er een hele groep langsgerend. Ik besloot de volgende dag eens alleen terug te gaan met mijn fototoestel.

Het was niet zo zonnig als de dag er voor, en de meeste dieren verscholen zich in of tussen de bosjes en daar is het te donker voor mijn fototoestel.

Maar hier en daar lieten zich toch een paar van die flinke jongens zien. Een enkele burlde alsof zijn leven er van af hing...

Ik kon een paar mooie plaatjes schieten, niet zoveel als ik wilde maar toch wel een paar...








Ik genoot van mijn wandeling en van wat ik zag...

Fijne dag,
liefs,
Mirjam

zaterdag 15 oktober 2016

Zondagochtendwandeling

Het was er echt weer een keer tijd voor, voor een zondagochtendwandeling.
Het was telkens of geen goed weer of veel te druk hier bij ons. Maar afgelopen zondag kwam het er weer een keer van. En oh wat was het weer heerlijk weer om in die duinen te wandelen...

Wandel maar even lekker mee...

















We eindigden weer op het terras en genoten van een kopje koffie, beukenootjes en een heerlijk broodje. Wat een verrukkelijke ochtend was het weer...



Fijn weekend allemaal,
liefs,
Mirjam

dinsdag 11 oktober 2016

Pompoentaart

Zaterdag kwamen dus mijn ouders en mijn zussen bij ons pompoensoep eten en voor het dessert maakte ik daar een heerlijke pompoentaart bij. Ik kreeg het recept van Stefanie, van het prachtige blog Villa Zeezicht. Ik plaatste onderstaande foto de volgende dag op mijn Instagram account en op facebook en toen kreeg ik allemaal vragen om het recept. Ik vroeg aan Stefanie of ze het goed vond dat ik haar recept met jullie ging delen en gelukkig vond ze het goed. 

Hier komt-ie dan...


Benodigdheden voor de koeklaag:
200 gr bloem                                             
85 gr koude boter                                     
maïsolie of zonnebloemolie
1 zakje vanillesuiker  
25 gr suiker 

Voor de vulling:
1 kg pompoen
1 citroen
zout                                                                             
3 eieren
1 vanillepeul
150 gr lichtbruine basterdsuiker
2 dl crème fraiche
1 thl koekkruiden

Werkwijze deeg:
Zeef de bloem in een kom, snijd de boter hierin klein en wrijf het tussen de vingertoppen tot een kruimeldeeg.
Roer er de suiker, een mespunt zout en de vanillesuiker door.
Voeg 3-4 eetlepels ijskoud water toe en kneed er snel een soepel deeg van.
Leg het in folie 30 min in de koelkast.
Rol het deeg uit tot een lap en bekleedt hiermee een quichevorm van 26 cm.
Prik met een vork gaatjes in de bodem van de taart.

Werkwijze vulling:
Verwarm de oven voor op 225°C
Snijdt het vruchtvlees van de pompoen in stukjes.
Stoof de blokjes pompoen in 1 eetlepel olie met ½ dl water en een opengesneden vanillepeul in ca. 20 a 30 min. Regelmatig goed omroeren en eventueel nog een klein scheutje water toevoegen, anders brand het snel aan.
Als de pompoenstukjes zacht zijn en het vocht verdampt is, de vanillepeul eruit halen en het merg er met een scherp mes uithalen. Dit merg weer toevoegen aan de puree.
Pureer de massa tot hij glad en romig is. Laat afkoelen.
Rasp de schil van de citroen                            
Klop de eieren met de basterdsuiker tot een romig mengsel.
Schep de crème fraiche, citroenschil, koekkruiden, 2 eetl olie en pompoenpuree erdoor.
Schep de vulling in de quichevorm.
Van wat eventueel overgebleven deeg kun je nog deegblaadjes maken en die op de taart leggen.
Eventueel wat gehakte walnoten eroverheen strooien.
Temper de oven na 10 min tot 180°C.
Bak de taart middenin de oven 50-55 min.
(Lekker met gemberroom, klop hiervoor 1/8 l slagroom stijf met 2 eetl gembersiroop)

Ik overigens helemaal niet de oventemperatuur getemperd, dat lees ik nu pas nu ik het recept hier overtyp. Ging gelukkig heel goed, op 225 graden.
Ik gebruikte geen quichevorm maar een springvorm, omdat ik anders nooit alle vulling er in kwijt kon. Mijn quichevorm is wat kleiner.

En die gemberroom was ook lekker, maar zonder is de taart minstens net zo lekker.
De walnoten liet ik achterwege en van wat overgebleven koekdeeg maakte ik inderdaad heel kleine koekjes in de vorm van blaadjes. Die legde ik na het bakken van de taart, er bovenop.

Ik hoop dat jullie hier net zo van zullen genieten als Stefanie dat deed, en net zoals wij dat zaterdag deden.

Fijne nieuwe week,
liefs,
Mirjam




vrijdag 7 oktober 2016

Pompoenen

Vorige week dinsdag ging ik samen met mijn moeder naar Lisserbroek, naar een man die achter zijn huis een heel veld met pompoenen heeft. Nu vind ik pompoenensoep heerlijk, dus ik wilde wel een lekkere grote scoren voor een  mooie pan soep. 

Je weet niet wat je ziet als je daar achter die man zijn huis gaat kijken.









De keuze werd gemaakt en ik mocht zelf de pompoenen van de lange uitlopers afsnijden. Een emmer was al snel gevuld. Ook een flink aantal sier kalebassen zijn mee naar huis gegaan, om in de tuin te leggen. Dat vind ik altijd heel gezellig staan. Ook mijn moeder had er een aantal van mee genomen.

We mochten ook nog een kijkje nemen in de kassen en daar zagen we echt iets heel bijzonders liggen op de grond...


Echt super mega groot is deze...





En a.s. zaterdag komen mijn ouders en mijn zussen bij ons pompoenensoep eten. Gezellig...

Fijn weekend alvast,
liefs,
Mirjam

maandag 3 oktober 2016

Memory Lane

Een aantal weken geleden kwam het idee bij me op om met mijn ouders nog eens een keer naar Anna Paulowna te rijden. Daar, aan de Grasweg ben ik geboren, en daar hebben mijn ouders vanaf hun trouwen zo'n 7 en half jaar gewoond. Ook mijn zus en twee broers zijn daar geboren, alleen mijn jongste zusje is daar niet geboren.


We woonden in een boerderij, die hoorde bij het bollenbedrijf van de Gebroeders Kapiteyn




Het woonhuis staat er nog, maar de schuren er achter zijn jaren geleden gesloopt en vernieuwd


Ook aan de overkant van de weg ken je het niet meer terug.


Mijn vader raakte al snel in gesprek met een man die net vanuit de schuur naar buiten kwam en na een paar minuten praten, en uitleg waarom wij daar waren, kregen we een hele rondleiding door het bedrijf. Vooral voor mijn vader was dit heel mooi, omdat hij daar in zijn eerste huwelijksjaren zo hard heeft gewerkt. Maar ook voor mijn moeder en voor mij was dit mooi, want wij weten er ook nog genoeg van te herinneren, van de jaren die we daar woonden.




Tegenwoordig worden hier vooral Calla's geteeld, en veredeld. Heel bijzonder om hier een en ander over te leren.






Na afloop van de rondleiding zijn we nog even naar Breezand gereden, waar mijn moeder in een van onderstaande huisjes is geboren.



En nog wat later reden we door naar de Spoorbuurt, in Anna Paulowna, waar ik zelf een paar jaar op school heb gezeten. In onderstaande kerk werd ik gedoopt.



Tegenover de kerk was altijd al een café, van Neuvel, en ja hoor, dat staat er ook nog steeds. We hebben daarbinnen een kopje koffie gedronken en met de eigenaar, zoon van de eigenaar in die jaren, hebben we nog even gesproken.



We hebben een heerlijke dag gehad en in het voorjaar gaan we nog een keer terug, als alle bollenvelden weer in bloei staan. Ik kijk er nu al naar uit.

Heel fijne nieuwe week,
liefs,
Mirjam