Ginger Ale + Whisky - 020515

Kausap ko ang buwan ng 5:34am.
Sa totoo lang.
Kanina pa niya ako sinusundan.
Marami ako gustong itanong.
Bakit.
Paano.
Kaso kitang kita rin naman
Na hindi niya alam ang isasagot.
Hinatid ako ng buwan pauwi.
Kasama ko pa rin siya sa paglalakad.
Habang sa pagtawid, dumikit sa akin ang malakas na tunog,
"Ganito lang pala kabilis mamatay"
Tanong ko sa buwan
"Hindi pa ngayon"
Sagot ng buwan
At bumalik kami sa paglalakad pauwi.

8:06 AM - Random

alam mo yung nakakatawa?
yung hindi ka nagkulang sa reach out
sabi nila
ask for help
pero
yung masakit dun
either shrugged off
or walang makakagets
parang wala kang boses
pero all the while
nagpapasabog ka na ng flare gun
paulit ulit
pero ok lang
gets ko naman
labo noh?
oh well.

2:19 AM - WISH

I had three occasions last week
Where I could wish for things
I would always wish for you
Always
Fucking always
Threw a coin
Under a bridge
Over a flaming fire
Always
Fucking always
It seemed I only wanted one thing
Taking care of your heart
With mine
Fucking always.

1:43 AM - DRUNK

I am drunk
And I prefer this
Being drunk alone
I imagine being drunk
Gives you a direct
Distorted communication
To a Higher Being
On the other side
This is the reason
Why I get drunk alone
So I can tell Someone
And cry my heart out
And listen to things I can't hear
This is why I get drunk alone

So I can cry my heart out...
And be numb

Hoping.
And send it somewhere else.

7:09 AM - BLURRED

I DRANK A WHOLE BOTTLE
ADDING TWO STRANGE PILLS
I CAN HEAR MY HEART BEATING
COUNTING HOW THE RHYTHM COMES
AS IT GOES
I WATCHED A WHOLE HOUR
GO BY
WAITING THE ICE TO MELT
OH HOW IT TAKES THE SAME THING
CHANGE RIGHT BEFORE MY VERY EYES
AND AT THE SAME MOMENT
I LISTENED TO FOUR STRANGE PEOPLE
TELLING ME TO BE HAPPY
TO OWN MY DIFFERENCES
I LOST TRACK OF TIME
AND LET THE SECOND ICE MELT
MY HEART STILL BEATS IN RHYTHM
WHICH I WISH I CAN'T COUNT

AKO AT ANG TRYING NEW THINGS

May certain affinity sa akin ang mga bagay na hindi ko alam.

I take pride sa fact na mahilig ako alamin ang mga bagay bagay (na within sa realms na may answers baka kasi mamaya sabihin niyo bat hindi na ako magstart magresearch about UFOs).

Anyway, may mentality talaga ako na "i have to know" sa lahat ng knowledge wise or kahit anong naka peak ng curiosity ko.

Sidenote: may part ng young adult mode ko na nacurious ako heavily sa Latin language dahil sa fact na puta hindi ko matanggap na kelangan ko imemorize ang Latin names ng mga halaman at animals. Parang, why? Bakit hindi na lang yung Proper name nila as Mahogany tree? Bakit kelangan Swietenia Macrophylla? At hindi lang yun, kelangan talaga italicised. Swietenia Macrophylla. And oo, alam ko talaga na Swietenia siya kasi, sideside note: thesis ko ay involved ang Swietenia trees at nagkalat siya sa loob ng DLSU.

Pero eto talaga ang reason ng post na to. Aside from mahilig ako mag research ng mga bagay bagay, directly related dun is ang fact na mahilig ako magtry ng bagay na hindi ko alam. Specifically sa pagkain. May motto ako na "What's that? I want that." or ang mas tabachoi na "What's that? Pakagat." Pero kung pipilitin niyo, ang reason-reason talaga ng post na to ay ang fact na kelangan ko na burahin ang photos sa phone ko. #sorrynotsorry

Eto talaga ang video na nagpeak ng curiosity ko.

So sabi ko, shet kelangan ko makakuha ng MRE at matikman. Naging malaking issue din sa akin kung pano ako makakakuha ng MRE. Pero kinaya ko. #blessed HAHAHA.

Pero konting prologue, nanguto ako ng friend na mabilis mauto sa curiosity. Itago na lang natin sa pangalan na Anonymous #2. Nauto Nainspire ko siya bumili at i-try ang MREs.

So for some weird force of nature, nauna nakuha ni Anonymous #2 ang MREs niya which is maling mali na gawin sa ugaling kong "What's that? Pagkagat." Mas magiging peaking mode ang curious mind ko. 

Hindi lang yun. Nagkupal mode pa siya. 

Pero katulad nga ng sabi ng mga tao, Patience is a vulture virtue.

And totoo. Madami siyang laman. Sobrang MacGuyver mode. Pwede akong umupo sa lupa at magpanggap na nasa gera.

Pero eto talaga ang pinaka fun part. Ang chemisty mode. May own pangluto mode nga talaga inside. Sa sobrang liit na water added, magiging all around thing siya. Stove, water heater, blah blah. Partida bato lang at water kelangan mo. Very gera mode nga.

  

 

Eto pakshet ang main meal. Yang buo buo sa left ay ang kanin at ang right ang beef strips ulam. Hindi siya masarap syempre. Anong ineexpect mo? Nasa gera ka na nga eh. Tapos aarte ka pa sa food? Charot.

Pero pakshet, pangit lasa. Pero hindi naman lasang panis or parusa. Palatable. Pero kung pipikit ka at iimaginin mo nasa gera ka, pwede na. Mabubuhay ka na for a day.

Tas may merienda ka pang Peanut Butter and Jelly. Okay na di ba?

And sa lahat ng laman ng MRE stuff (stuffs? stuvves?) ay ang pinaka favorite kong Beverage Base Powder Tropical Punch. Also known as instant Kool Aid slash Gatorade. Pero ang main issue ko ay ang name niya. Beverage Base Powder. Wala lang. 

Yan lang. Gusto ko lang i-share at i-save sa internet ang MRE experience ko/namin. Kung may natutunan man ako is ang fact na walang MRE ang pilipinas. I guess ang dala or dadalhin ng mga army men na pinoy sa gera ang ay carinderia balot balot take out or isang lata ng 555 sardines at isang plastic ng kanin bilang sanay naman mga pinoy sa tinge mode. Plus, issue nga na walang kwenta army/military stuvves natin. So, no to gera. #worldpeace

Baduy no?

-nyabach0i

12:15 AM - SMOKE

Nakakapikon, ilang beses ko na tinry i-apply yang maging google partner para may ads ang blog ko. But noooo, ekis. Ayaw. Edi wag. Andamot mo google. Haha. Kelangan ko lang i-share tong sinulat ko below bago ko burahin sa notes ko sa phone. Yun lang. Kthanxbye. - nyabs

I edited this line fifty five times
In the hopes to hide what I feel inside

Break me to a mosaic of my bluest tears

This should be a happy experience
Of course, I'd cry every time, always
You can't have happy things, maybe
And with clarity, you suddenly realize
Whispering away feelings to smoke
Amplifies a certain level of loneliness