woensdag 26 januari 2011

Peuterstreken en piercings


Definieerbaar als ongewenst of ongepast gedrag van een 2- tot 4-jarige waarvan betreffende peuter verrekte goed weet dat getoond gedrag niet acceptabel is en uitgevoerd met de nodige ondeugd. Het gedrag na het kattenkwaad gaat gepaard met een "sorry" en glimmende oogjes. De opvoedkundige taak van de ouders wordt hierbij ernstig in verlegenheid gebracht vanwege de onbedwingbare neiging in schaterlach uit te barsten.
Nu werd ik na de schilderavonturen van mijn dochter aardig in de maling genomen door familie, vrienden en kennissen. Haar eerste bijnaam was Houdini omdat ze stilletjes en behendig overal uit/in/achter/naast/voor komt. Mijn kleine woelwater is in staat om zich te ontdoen van haar slaapzak, uit voorzorg al achterstevoren aangetrokken met de kindveilige ritssluiting goed vastgezet. De kinderstoel heb ik een jaar geleden al opgegeven, en zelfs het auto-zitje is niet veilig voor de behendige vingertjes van mijn schatje. Haar nieuwe bijnaam is Picasso om duidelijke redenen.
Het werd dus tijd om mijn moederlijke taken serieus te nemen en de teugels eens eventjes goed aan te trekken. Kleine Uk weet nu dat er niet in en uit bed geklommen wordt, dat er allen op, door mamma aangereikt, papier wordt getekend. Verder heb ik de altijd bereidwillige oppas vriendin geïnstrueerd Uk vooral niet onbewaakt te laten, in verband met het hoge ondeugd-gehalte. Toen vriendin was uitgelachen, snapte ze mijn motivatie, en beloofde mijn raad op te volgen.
Weet U noch dat ik heen en weer ren? Zo ook vandaag. Dus Uk werd onder de liefhebbende vleugels van vriendin geplaatst, terwijl mama een poging deed het ren-je-rot-record te verbreken. Tussen de bedrijven door pleegde ik wat telefoontjes om te kijken of iedereen nog heel was. En op die vraag hoorde ik een stilte.....
Wat bleek, Uk was bij vriendin naar boven gehobbeld om een spelletje te pakken op de kamer van haar bijna 14-jarige dochter (die zoooooo kaartjes heeft voor Justin Bieber en zooooo enorm puber is!!!). En vriendin dacht na 10 minuten dat het toch wel erg lang duurde voordat Uk de trap weer af kwam gekuierd. Op een schreeuw naar boven, gaf mijn dochter keurig aan dat ze zat te spelen op "Zissa's kamer". En dan volgt er een domme actie van vriendin, nl. niet vragen WAARMEE Uk zo lief aan het spelen was. Dat bleek dus een potje fel rode nagellak te zijn waarmee Uk de een "prachtig" (en dat zijn Uk's woorden) deur-kunstwerk mee had geproduceerd.
En toen was het mijn moment om heuls, heuls hard en ongegeneerd in een kronkel te liggen! De verklaring van Uk: "Is niet verruf!!!! Is naggulak!!!"
Volgende keer toch maar wat specifieker zijn in mijn opvoedkundige uitleg van wat wel en niet toegestaan is....

En voor u allen die zitten te wachten op een foto van mijn piercing: ik kan U alleen een foto van het gaatje tonen. Ik kwam er deze avond achter dat-ie foetsie is. Ik denk dat ik ergens achter ben blijven haken, al heb ik niets gevoeld. Zaterdag mag ik terug naar het gaatjes-vrouwtje, en dan hoop ik dat ze er een terug kan zetten. (al vrees ik dat het dan al te laat is en dichtgegroeid is)

dinsdag 25 januari 2011

Leven naast de laptop


Wijze woorden van Ria, want dat er een leven is naast de laptop, heb ik aan den lijve ondervonden. Mijn bevallig achterwerk had zo'n beetje de vorm van bank aangenomen. Wat mij op een leuke update brengt (luister je mee Lynda???) Er zitten ruim 15 kilo minder aan Diana. Nice! Wij hebben ook mijn 40ste verjaardag overleefd en ik ben vastbesloten de resterende 40 met veel plezier te genieten van het leven.
Op het mannenfront is er weinig nieuws te vertellen. Afgezien van een mislukte koppelpoging van een vriendin (man bleek van het zakformaat alla Van Velzen te zijn) en wat gezellige afspraken met mijn haarverfmannetje (niet dat ik mijn haar verf hoor....) is er weinig nieuws te vertellen. De waarheid: Ik heb er gewoon geen tijd voor! Ik wiebel van hot naar her met hond en kind in mijn kielzog. Vaderlief zit het skiseizoen in Oostenrijk en ik ben gepromoveerd tot manusje-van-alles. Zoals het een brave dochter betaamt, voer ik braaf datgene uit dat van mij verwacht wordt.
Voor wie verwacht dat er hier haute couture uit mijn handen komt, wel, U komt bedrogen uit. Mutsen, sjaals, pannenlappen en dekentjes worden echter lustig gebreid. Er moet niet al te veel telwerk aan te pas komen want da's niet echt handig met een zeer actieve peuter, met-bolletjes-wol-spelende katten en een nog niet heulemaals zinnelijke hond. Als autodidact loop ik wel eens tegen de lamp. Gelukkig staat er dan altijd een breiwonder van een vriendin klaar met raad en daad. Ze is zelfs in staat om per telefoon alles uit te leggen.
Nog een nieuwtje: onder het mom van "ik-ben-er-bijna-40-en-moest-toch-wat" heb ik een pracht van een piercing (diamanten dermal) laten zetten in het kuiltje van mijn hals. Midlife crisis?
Met trots kan ik ook mededelen dat er een kalender en kaarten zijn gemaakt van mijn schilderijen. Ik heb echter wel de rechten opgegeven ten behoeve van het Kunstproject. M.a.w. ik zie er geen cent van, maar de inkomsten worden gebruikt om nieuwe materialen aan te schaffen. En verschillende werken zijn uitgeleend aan diverse instellingen. Ik begin bijna naast mijn schoenen te lopen en geloof haast dat ik mijn roeping heb gevonden. De opdracht om te illustreren heb ik via mijn Italiaanse mamma en voer ik uit als vriendendienst. Ik geloof dat ik mijn VOC-handelsgeest aan het verliezen ben....
Uk doet het geweldig, ze ouwehoert 5 kwartier in één uur en haalt de nodige kattenkwaad uit. Ze heeft geen behoefte meer aan een middagdutje, en dat heb ik geweten. Afgelopen week is ze muisstil uit haar bed geklommen, heeft mijn schildersspullen onder het bed vandaan getrokken en werd ik getrakteerd op een prachtige muurschildering, een geverfd bed en een geverfde peuter. U lacht? Ik ook hoor. Maar dan in mijn vuistje, want opvoedkundig gezien kan dat natuurlijk niet. Ze zal gedacht hebben "wat mama kan, dat kan ik beter".
Het leven kabbelt dus, op een chaotische manier, rustig voort. En met z'n up's en down's blijf ik een gelukkig en gezegend mens.
En nu ga ik mijn dochter redden van een speelse pup....het lijkt hier de Coppertone-reclame wel!!

zaterdag 22 januari 2011

Gevalletje "Force Majeur"


En toen zei de laptop "Plof"...... Ja, ja, een heuse crash. Nadat de eerste paniek was weggeëbt, kwam er een serene kalmte over Huize Ratjeplan. De eerste weken liep ik als een kip zonder kop door het huis te banjeren, virtueel geamputeerd. Maar al snel kwamen er ook wat leuke voordelen aan het licht. Ik heb gelezen, geschilderd en heul, heul veuls gebreid.... Nooit had ik kunnen vermoeden dat er zo waar Dames zouden zijn die mijn aanwezigheid zouden missen. Maar dat heb ik geweten! Volle bak in the mail!
Bij deze dus Dames: Hier gaat alles werkelijk uitsteekbaar. Ik ga mijn best doen mezelf up te daten en zal jullie op de hoogte houden van de nieuwigheden uit het Brabantse. 
Hierbij kan ik U allen alvast mededelen dat er een nieuwe aanwinst zijn intrede heeft gedaan.
Zie bovenstaand Inieminie-Puppe-Beestje, toepasselijk gedoopt "Hummer". Men betitelde hem als Bastaardje, blijkt het verdorie toch een heuse mode-hond te zijn! En wel een Chi-Chi.... "Een wat???" hoor ik U roepen....Een Chi-Chi, oftewel een kruising tussen een Chihuahua en een Chinese Crested (Voor alle duidelijkheid: een Chinese naakthond MET haar, beter bekend als Powder Puff) Maar goed, toen Hummer eenmaal geïnstalleerd was, kreeg ik spontaan een angst-aanval. Mijn kleinste hond tot op heden was een uit de kluiten gewassen Rottie, en nu heb ik een heuls klein garnaaltje rondhupsen met een extreem hoog aaibaarheidsgehalte. En een peuter.....En twee katten die 3x zo groot zijn als "De Hond". Maar het is reuze gezellig met ons puppebeest in huis.
En in het kader van mijn (ahum) artistieke talenten: Ik ben gevraagd om een kinderboek te illustreren. Een enorme uitdaging waarin ik mijzelf heerlijk kan uitleven.
Tijdens het schrijven van dit stukje heeft mijn computer al twee keer een terugval vertoond. Ik brei (whoehaaaa) er dus snel een einde aan. Aan iedereen: de aller, aller beste wensen voor het jaar 2011, en dat er zich maar boel veuls mooie dingen op jullie weg mogen komen!!! Tot snel, mits de laptop meewerkt!!!