Uggs, Crocs en Birkenstocks

Na het lezen van een artikel in  verschillende kranten, en het bijbehorende commentaar, heb ik eindelijk weer eens een Tena-Lady-momentje mogen ervaren. Er verschijnen uit het niets stickers waarin het ongenoegen wordt uitgebeeld over de omstreden Uggs. You love them, or you hate them. En ik bescheur me van het lachen.

Vooropgesteld dat ik een fervent aanhanger ben van leven en laten leven. Het laatste dat ik zal doen is een persoon zijn waarde geven vanwege het schoeisel dat wordt gedragen. Maar persoonlijk ben ik immuun voor het Uggs-, Corcs- en Birkenstock-virus.

Kijk Dames, ik begrijp heuls goed dat ze warm zijn, zalig lopen en heerlijk zitten. Ik zie er helaas niet het "mooie" van in. 

De leukste reactie vond ik van een Meneer, die stelde: Tja...nu de anti-conceptiepil uit het basispakket is verdwenen, zijn wij mannen, naarstig op zoek naar een alternatief: Uggs, Crocs en Birkenstocks met sokken werken preventief net zo goed.

En ik heb weer een nieuwe term geleerd: De Uggs Shuffle. Hiermee wordt de weinig charmante en orthopedisch onverantwoorde manier van het lopen op Uggs mee bedoeld. 

Maar het kan in mijn ogen altijd erger. Onderstaande jeans met Uggs.....

Opzij, Opzij, Opzij

En als ik dacht dit weekend rustig aan te kunnen doen, dan heb ik het bij het verkeerde eind gehad!!!!

Dus: Opzij, opzij, opzij...........

Hoor de wind waait...

Nou, hier waait-ie niet door de bomen, maar giert-ie door het centrum. De meest vreemde voorwerpen komen door de straat heen gewaaid. Van parapluukes tot, zowaar, een klein keffertje dat omver geblazen werd.
Nu is de wind buiten natuurlijk niet zo'n vreemd fenomeen, maar hier in het Roze Barbie-appartementje woeit de wind gezellig mee. Er kan zelfs geen keerske meer aangestoken worden. Binnen 5 minuten is-ie al uit geblazen. En vanwege ons oude afzuig-systeem, worden we 24 uur per dag getrakteerd op waai-muziek. Da's knus de eerste 24 uur, maar daarna wordt het toch flink irritant. Met name omdat er flarden van gesprekken van de flat-genoten zo maar mijn huiskamer worden ingewoeid.
Zo weet ik nu dat de Mevrouw op de begane grond haar hondje heeft moeten laten inslapen, en haar verdriet hoor ik twee hoog (toch maar even langs gaan vandaag) De nieuwe bewoonster onder mij, houdt er een rijk sociaal leven op na, en kwebbelt non-stop met een bootlading aan bekenden. Daarnaast ben ik getuige van de gesprekken die mijn soft-drugs-dealende-schuin-onder-buurman in zijn doorgeflipte momenten met zichzelf voert. Hij "maakt" muziek vind hij zelf....
Maar goed, toen ik vanochtend om 5 uur wakker werd gemaakt door de badkamer-rituelen van een mannelijke mede-bewoner (en dat inclusief kreunende ochtendscheet en een sexuele handeling onder de douche) was de maat toch wel redelijk vol. Vandaag gaat er telefoontje richting Woningbouw. Dat ze het boeltje wat mij betreft maar geluiddicht mogen maken. En wind-vrij graag......

Never a dull moment

Zo, en nu de crisis met vriendin J. weer bezworen is, gaan we weer verder waar ik gebleven was. Dank jullie wederom voor alle lieve berichten en mailtjes. Ik loop een beetje achter met beantwoorden, waarvoor mijn excuses. Vriendin doet het goed gezien de omstandigheden. Een vlaag van verstandsverbijstering, dat natuurlijk wel een teken is van heftige onderliggende problematiek. Gelukkig loopt alles op rolletjes voor wat betreft haar vervolg-traject en dat van haar familie.

In het kader van "grenzen bewaken" en "het loslaten", pakken we vandaag de routine weer op, met als uitzondering dat de Sintergekte ook hier is toegeslagen. Mijn kleine meissie vond de intocht fantastisch (zwaaizwaai Floortje) tot op het moment dat de Goedheiligman op nationale televisie vertelde dat hij ook ons gehucht aan zou doen. Toen sprong Uk bij mams op schoot om mede te delen dat dat niet de bedoeling was! Ja hallo, een oude man die zo maar cadeautjes geeft ok. Maar niet te dicht bij haar in de buurt graag....

En afgelopen zondag hebben we wederom zo'n super-gezellig familiedagje gehad, waarbij deze keer niet mijn vader, maar mijn zuster en haar hubbie de kroon spanden. Nu heb ik zelden of nooit last van plaatsvervangende schaamte, maar deze keer werd ik toch werkelijk onpasselijk door hun absurde gedrag! Tja, en met in mijn achterhoofd het idee dat er een al even "gezellige" Sinterklaasviering, en andere feestdagen aankomen waarbij ik geacht wordt aanwezig te zijn, doet mij twijfelen of ik daar wel behoefte aan heb.
Om eerlijk te zijn, maak ik er liever met Uk een gezellige tijd van, dan dat ik me ga lopen ergeren aan mijn familie. Tijd dus voor een verhelderend telefoongesprek met Zuslief.

Zo, en nu ga ik me (ondertussen 6 kilo lichter) weer vol energie op mijn eigen leven storten.....

Zelfmoordpoging

Lieve Dames,

Vanaf een "gast pc" een berichtje. Mijn lieve vriendin J. heeft maandagmorgen een zelfmoordpoging ondernomen. Ondanks haar strakke plan, heeft ze het gered. Op dit moment heb ik de volmacht over haar 13-jarige dochter omdat haar vader voor werk in de V.S. zit (maar natuurlijk het eerste beschikbare vliegtuig terug pakt) Op dit moment hebben we de eerste antwoorden op onze vragen. Verder overheersen woede, verdriet en pijn. Mijn eerste zorg zijn op dit moment de kinderen en de zaken die op korte termijn geregeld moeten worden. J. zit op dit moment veilig, in afwachting van een plekje op een crisis-bed van het GGZ.
Voorlopig ben ik dus even out of order. Mijn excuses voor diegenen die op antwoord of een reactie wachten. I'll be back, maar kan nu niet zeggen wanneer.

Liefs aan iedereen,
Diana

Monday Morning Fever

En de positieve energie spat er weer af vandaag, ware het niet dat mijn Uk een vreemd symptoom aan het ontwikkelen is. Één waarvan ik hoop dat de trend zich niet doorzet op het vervolg-onderwijs: Monday Morning Fever!!
Het begint op de zondagnamiddag. Mijn normaal gesproken zeer actieve Ukkepuk, verandert in een bankhangend hoopje ellende die nergens meer zin in heeft. Twee hoogrode vlekken op twee bolle wangetjes doen mij vermoeden dat er wat koorts in het spel aan het komen is. Zoals het een goede moeder betaamt *ahum* pakken wij er de thermometer bij, en ja hoor, paracetamol-tijd.
Dit geeft het startsein voor een slapeloze nacht want mijn Uk met koorts brengt de nacht al rollebollend en kreunend in haar bedje door.
"Mama.....ikke wakkuh!!" is het begin van de nieuwe dag. En niet zoals gepland gevuld met spelen op het KDV (en mama die al haar verplichtingen op die dag propt). Maar het wordt een dagje thuis zitten, en afspraken verzetten.
Naarmate de dag verstrijkt, verdwijnt de zieke Uk, en komt mijn bekende bundeltje energie weer in zicht. Van koorts geen sprake. 'S middags is ze weer een dansende "ballejina" in haar nieuwe aanwinst: De Prinsessenjurk (Dank je Issa)
Is het mijn overbezorgde moeder-instinct? Een bekend verschijnsel bij 2-jarigen? Of een nieuwe vorm van influenza? Wie het weet mag het zeggen!!!

Coach Potato

Daar ben ik weer. Zo'n 4,3 kg. lichter (Dames, ik ben me de krabsalademalaria geschrokken op de weegschaal, het grappige was er in één klap vanaf!), vol goede moed en plenty energie. Wat er gebeuren moest, is gebeurd. Wat er gedaan moest worden, is gedaan. Hoofdstukjes afgesloten, en nieuwe blanco bladzijde voor mijn neus. Ben nog een beetje van slag vanwege de moedige keuze van een bekende, om in het buitenland te gaan procederen voor een omgang met haar kind. De voorbereidingen die getroffen moesten worden, en klaar staan voor haar verhaal 24 uur per dag, al het papierwerk, heeft er goed ingehakt omdat het zo dicht bij mijn eigen situatie komt. Voornamelijk omdat ik die stap destijds ook genomen heb, en ik van tevoren al weet dat het een verloren zaak is. Maar goed, hoop mag je niemand ontnemen.
Het nieuws dat verder te melden valt: Ukkie's papa is bijna heulemaals out of the picture, ik heb er mijn handen vanaf getrokken. Een nieuw kapsel, heftig aan de lijn, zie bovenstaand goed resultaat, en ben een boost aan het geven aan mijn sociale leven. Want Dames, ik moet eruit, anders word ik knettergek! Da's inclusief wat uitjes in het gezelschap van Heerschappen. Nu zijn betreffende Heerschappen zeer goede vrienden, dus niks niets romantisch, maar goed, men moet toch ergens beginnen om weer wat volwassen gesprekken te voeren buitenshuis. Want ik wil de deur uit! Ik begin zo langzamerhand vergroeid te raken met het meubilair, en da's geen goed teken!
De Zampen komen in een later stadium wel. Ondergetekende is serieus aan het overwegen zich in te schrijven op een datingsite, om zo weer wat practicum-ervaring op te met het socializen met leden van het andere geslacht.
Nu is zo'n datingsite regelrechte humor. Ooit één keer eerder gedaan, en had er een dagtaak aan al het Manvolk bij te beunen. Ik heb me regelmatig in een incontinentie-stuip gelachen vanwege de reacties. Een meneer vertelde mij dat zijn moeder mijn profiel had gelezen, en dat-ie daarom reageerde. Een relatie is er uit het hele avontuur nooit uit voort gekomen, maar ik heb er een hele toffe vriend aan overgehouden, dus was het de moeite waard.
Ukkepuk gaat als een stoomtrein door het leven, en is errug peuter-eigenwijs en laat me iedere dag genieten van een zeer koppig karaktertje. En zoals het een goede moeder betaamt: Dat heeft ze niet van mij! Dat heeft ze van haar Pa!
Zo, en nu ga ik een blogrondje maken om te kijken wat ik allemaal gemist heb!!!

Koningin der Onkruid

Zit in me daar onverwacht een half dagje kindloos te zijn, compleet met gestoomd, gescrubt gezicht, onder het genot van een maskertje en het vooruitzicht van een afspraak bij de kapper....kon ik het niet laten. Toch maar even een kort blogrondje gemaakt.
Dus ook even tijd om iedereen te bedanken voor de lieve berichtjes en e-mailtjes die mijn kant op zijn gekomen.
Dames, geen zorgen hoor! Het is even een hectische periode waarin ook een aantal emotionele beslissingen moeten worden genomen.
Gelukkig is onkruid bijna onmogelijk uit te roeien. En ik ben de Koningin der Onkruid!!

Pauze

Mijn Lieve, Beste BlogDames,

Wegens persoonlijke omstandigheden, las ik voor onbepaalde tijd een blogpauze in.

Ik hoop jullie allemaal, als het moment daar is, weer snel terug te zien.

Met heul veul liefs, wens ik U allen een fijn weekend toe.

Wie zoet is....

http://www.telegraaf.nl/binnenland/8065559/__Twee_Sinterklazen_in_Hengelo__.html?sn=binnenland,buitenland

Gericht aan twee rivaliserende wijkbendes
C.c. Uwe Grote Heiligheid Sinterklaas a.k.a De Kindervriend

Geachte Hengeloose Wijkverenigingen,

Nuttig ik op een rustige vrijdagmorgen al kranten lezend, mijn dagelijkse dosis cafeïne (want men moet toch op de hoogte blijven van de gebeurtenissen in Den Wereld), valt mijn oog op bovenstaand artikel.
Dat vroeg natuurlijk om nader onderzoek, want ik wil graag weten waarom een stel verenigde volwassenen met opzet 2 Goedheiligmannen in dezelfde stad, op dezelfde dag en op hetzelfde tijdstip wil laten arriveren.
Al googelend stuit ik op de twee concurrerende verenigingen en krijg ik de virtuele bevestiging. Eén Sinterman komt per helicopter, de andere per trein op hetzelfde moment.

En dan vraag ik mij af:

Wat bezielt U, rivaliserende Wijkverenigingen, om zo een actie te ondernemen? Ziet U de scènes, en de dilemma's al voor U in de het gemiddelde Hengoloose gezin? De drama's die gaan plaatsvinden? De Tere Kinderzieltjes die door Uw acties geschaad gaan worden? Het web van leugens dat gespind moet gaan worden om een passende verklaring te geven waarom een unieke man als Onze Goedheiligman, zich blijkbaar spontaan gekloond heeft, en zowel per luchtpost als per trein te Hengelo zal arriveren? Is Uw drang naar gewin (ervan uitgaande dat het draait om de centjes die binnenkomen) groter dan het organiseren van een uniek festijn waar kleine kinderen centraal staan? Bestaat Uw bestuur uit egotrippende volwassenen, die niet de geestelijke capaciteiten bezitten hun eigen "Moment of Glory" te minimaliseren om op die manier vele momenten van geluk te toveren op de gezichten van de Hengeloose kindertjes? Waar zit Uw gezonde volwassen verstand? Denkt U, per vereniging, dat U het alleenrecht heeft op "een intocht"?

Kortom Wijkverenigingen te Hengelo, naar mijn bescheiden mening, bent U zeer, zeer kinderachtig bezig. En U weet het: Wie zoet is, krijgt lekkers. Wie stout is, de roe!!