31 Temmuz 2011 Pazar

Yeni bir hayat...

Zaman zaman cok zorlaniyorum. en komigi bir markete gidiyoruz degil mi? Hangi markanin nesi iyi bilmiyorum. Rastgele aliyoruz birseyler..

Bundan sonra onlari da yazalim... Mesela aksam aksam nasil bed bugslardan huylandim ve TJ ile nette steam cleaner kesfine ciktik. Hala kasiniyorum. Huylandim ya. evde gormedim Allahtan...

Alalim da yarin oburgun kurtulalim.

saat 11 gece,
yarin yazarim uzun uzun...

29 Temmuz 2011 Cuma

bu haftanın özeti

Tüm yazdıklarım uçmuş...............Aggggggghhhhhhhhhhhh


Buraya geldim geleli yeniden doğdum adeta. Herşey yeni, yepyeni... Kurallar, kültür... Uzak olmadığım birşey olsa da yeni...

Sabahları Niloşu pusete atıp 15 dakika uzaklıktaki AVM de alıyoruz soluğu. Yanyana bir sürü dükkan. Tatlı krizindeysem bir bagel, bir donut....

Kışkış kilolar kışkış...

Pazartesi Lindsay ile oyun grubuna gittik. Her semtte Boys and Girls Club var ve belirli günleri. Sabah 9.30-11 arası toplanıyor anneler,bebekler...

Önce oyuncaklarla oynuyor cocuklar, anneler sohbet ediyorlar bu arada. Sonra dans ediliyor. Nil oyun oynamayı tercih ettiği için katılmadığı zaman mahçup olduğumda bir çok anne 'bizimki de ilk 3-4 ay katılmadı, üzülme ' dedi, ve teselli etti :)

Sonra da boyalar, kalemler, yapışkanlar ile bir kelebek boyama aktivitesi yaptılar-yaptık:)

Sonrasında Lindsay ile cocukları parka götürdük. Kudurdular. Oradan yeni açılan bir tayland restorantı.
.
Hem Niloşa hem de bana iyi geldi. Saat 2 gbi evdeydik, mutluyduk.

Ev hala adam olma yolunda ama aslında beni zorlayan Nil. Oyuncaklarını toplamıyor. Arabada araba koltuğuna oturmuyor, beni-bizi çok zorluyor...

Bugün kızımile evin karşısındaki otobüs durağından otobüse binip downtowna gidicez. TJ de bizi karşılayacak.

Pazartesi tatil.Uzun haftasonu diyorlar, bir tane de eylül ayında var....

önceki yazıma yazdığım ama buraya yazamadığım çok şey var.
bir sonraki post konusuda onlar olsun...

Canım ülkem, özlüyorum seni...

25 Temmuz 2011 Pazartesi

Bye bye week-end, we had so much fun!

az sonra ruyalar alemine dalacagim. Uyumadan yazalim...

Bu haftasonu dolu dolu gecti.

Cuma gunu downtowna indik. Gol kenarinda insanlar getirmis sandalyelerini gruplar cikmis sahneye , sakin sakin muzik dinliyor millet.aksam 9 a kadar kaldik, rekor kirdik.

Bu Kanadalilar tatlidan anlamiyorlar. Tatli anlayislarina koskocaman bir sifir. Koca downtownda bi tatli yiyecek bir yer bulamadim. En sonunda dondurma aldim onu da yememe Nil izin vermedi. Dondur dondur dedi, dondurmaya ortak cikti...

En sonunda Tim Hortonsdan donut aldim da bol kalorili kendime geldim.

Cumartesi once pazara gittik, Farmer s Market. Nil agladi bunaldi, kalabalik. Haftaya saat 9 da gitmeli. market alisverisi sonra TJ bir arkadasi ile bulustu, biz de kiz arkadasi ile cimlere yayildik plaj da. Sonra bisiler atistirmaca tekrar market ve ev...

pazar gunu yani bugun sabah Lindsaylerin futbol macina gittik.Buraya uzak sayiliyor 30 dk. arabayla. Kari koca farkli takimlarda oynuyor. Sabah kocasinin maci vardi. Nil ve Lyth kudurdu 1 saat cimenlerde :)

Oradan aile dostumuz barbaralarla bulusma, eve gel, yemege git. sonra gez, gor, tani , sonra tekrar dun gittigimiz cim plaj. Yazarken bile yoruldum.


Eve gel. Su anda TJ Nil i uyutayim derken sizmis durumda.

Ama tadi damagimda hafta sonuydu. Hizli gecti. Hadi hafta ici de gecsin, hafta sonu cabuk gelsin :)

Yarin kendi bilgisayarima kavusucam. yasasin turkce kilavye.

Bi de yarin foto post edicem:)

iyi geceler guzel ulkemin guzel insanlari...

seviyorum sizi
xox

20 Temmuz 2011 Çarşamba

Kanada, BC - Izlenimler 2

Merhaba,
mesajlariniz icin cok ama cok tesekkur ederim. Resmen moral oluyor :)

Bilgisayari buldum ama burada kablolar degisik, TJ eve gelmeli :)
neyse

dun o kadar ruhsal acidan bitkindim ki, TJ de eve gec gelince d(normalden gec ) disari cikmaya karar verdik.

Burada saatler ilginc. Saat basi calisiyorsunuz daha dogrusu para aliyorsunuz ve isyerinden izin alirsaniz bunu telafi etmeniz gerekiyor. Kimse kimseyi kontrol etmiyor ama vicdan musebesi yapiyor herkes.

TJ eve 7yi gece geldi. Hadi disari cikalim dedik bizde. Sokaklar bos ama restoranlar dolu :)

Burada en sevmedigim sey gomme dolaplar. iclerinde raf yok aski var. Duzenleyici almak lazim. Aldim gerci ama begenmedim.

Ben de careyi Nilos ile kiyafetlerimizi kilerdeki raflara tasimakta buldum:)
Bi de kutu bulursam coraplar camasirlari attim mi icine tamamdir.

Giymediklerimi valize koyuyorum. Ancak 1 haftada adam olacak bu ev . 1 valiz actim su ana kadar, yemek yap.Az sonra Nilosu yika :)
aksam da disari cik!

Sevgiler Guzel Ulkem ve Sicak Dostlarim!

Ilk Kanada izlenimleri...

Geldigimde jetlag-homesick olaylarindan dolayi kendime gelmem 3 gun kadar surdu. Bugun daha iyiyim...

Aslinda bende sok etkisi yaratti bu durum. Burada yasamayi cok istedim. En azindan "Hayallerimi gerceklestirme sansimi" ve ilk gunden zorlanmak beni sarsti acikcasi...

Yasadigim yer BC de minik bir kasaba.124 bin nufuslu. Gol kenarina kurulmus. Gol dediysem kucuk bir gol diyemem.

Burada bir cok plaj var. Cmtsi tum gun uyuduktan sonra pazar gunu Nil i pusete atip kesfe ciktik. Evimizin karsisinda College var; TJ bu evi; muhtemelen college dan ders aldigimda gitmek kolay olsun diye tuttu. Ya da sebeplerden biri de bu :)

Biz 3 katli bir apartmanda oturuyoruz. Evler guzel ama temizlik olayi bizde ve bu kulturde farkli.

Dun 2 valiz acabildim. bugun sabah sosyal guvenlik numarasi ve banka da hesap actirma ile gecti sabahimiz. Bankacilik islemleri gercekten yavas.

Insanlar inanilmaz arkadas canlisi ve samimi. En azindan gulumsuyorlar. Ve sizinle iki kelime lafliyorlar. Siralarda kimse kimsenin onune gecmiyor, hatta kasiyeri sikbogaz etmemek icin baya uzakta bekliyorsunuzz, bu kahve satin alirken bile boyle. Kasiyer sizi cagirip ne istediginizi soruyor. Trafik inanilmaz duzenli.

Gercekten 4-4 luk bir kasaba. Henuz 1 arkadasim var. daha once TJ in evlerinde kaldigi aile. Superler ama 2 cocuk ve part time is ile kiz kendine ancak yetiyor. Baska bir arkadasim da yakin zamanda tasinmayi planliyor, kocasi Turk , kiz Kanadali ama ne zaman gelirler bilmiyorum....

Valizler acilip, ev adam gibi temizlenince sanirim kendime gelicemm.

bugun Nil baby tv, ben de nette yorgunluk giderip valizleri acmaya niyetlenmisken aniden elektirikler gitti. 30 dakka bekledik, Nil krizde. Napsak derken, gorevliye sormak geldi. Indik asagi, her binanin bina sorumlusu vaar. Building manager. kadin dedi ki, sizin elektigi actirmaniz lazim. Nil durmuyor bu arada. TJ in is telefonu e-mailimde kayitli, kadinda bilgisayar, net yok :)

en sonunda TJin kaldigi aileye ulastim, kiz evdeydi ve e-mail atti TJ e.

sonuc, valizler hala acilmadi, ende yemek namina biorsey yok ve ben cok yorgunum:)

Elektirik az once geldi. Saat 4 e kadar gelmeseydi ertesi gune kalacak ve gece elektirik olmayacakti...

Gerci kablolu Tv yi acamadim ama neyse...

Bu bilgisayar TJ in benim ki (aslinda TJ in ki) hala valizde. Valizi acarsam tukrce klavyeli bilgisayara kavuscam insallah....

Sevgiler guzel ulkemdeki guzel dostlarim...

17 Temmuz 2011 Pazar

Dun naptik

Dun sabaha karsi kardesim Memos ile konustuk. Nil cildirdi. Sonra uyuyalmisiz saat 7-11 arasi. 11 de markete gittik ama bisi anlamadik Nil basbas bagirdi.

Eve geldik Nil ile uyuduk tam 17-18 saat. Nil kustu, birssey yemedi
Hayal mayal hatirliyorum. Sut dedi. Sut verdik Aptamil junior yani

Bir de simdi Aptamil junior 1 yok. 3 kutu almistim yanima. Idare eder gerci Baska marka buldum ama 6 ay kaldi. Normal sute gecmeye gec bile kaldik. Daha once vermeye calistim ama istemedi Nil.

Simdi normal sute gecicez.

Ve bu sabah 5 gibi uyandim annemin sesini duydum.

evde yapacak cok sey var. Yatak almamiz lazim. Bi de aksam yemege Lindsay ler cagirmis, dun TJ kendilerine gelirlerse geliriz demisti. Geliriz umarim gecer bugun artik jetlag

Hala homesick im ama gececek degil mi
bir sekilde gececek
kolay degil ama gececek....

16 Temmuz 2011 Cumartesi

Jetlag & Homesick Karisimi

eve gelip uyuyamamak
hem de inatla jetlag olmam ben demelere ragmen
annemle Nil in vedalasmalarinin gozlerimin onunden gitmemesi
Gozlerimin yasarmasi
daha erken degilmiydi ya bunun icin?

uyuyacak iken Nilosun kaka yapmasi ve uykusuz bir gune merhaba

Bugun kesfe cikicaz bu sehri
evde yapacak onca seye ragmen sevmek istiyorum yasamak istiyorum burada
sevecegimden emin olarak geldim ben buraya

Merhaba!

Kanada dan Merhaba

TJ'in bilgisayarindan yaziyorum bu postu...

Annem-babam-kayinvaldem ve kayinpederimle beraber havaalanina gittigimizde uzuntuden cok stress vardi uzerimde...

Kural 1- Sakin yaniniza cok fazla esya almayin
2 tane el valizim, 2 sirt cantam ;1 tanesi Nilosun ile o kadar zorlandim ki, sonunda BA gorevlisi el valizlerinden birini bagaja yollamayi teklif etti-kendisi de anneymis, minnetle kabul ettim...

Londra aktarmasinda terminal degisikligi ile hayatimin en zor anlarindaqn birini yasadim. O kadar esya- Nil- bi de metroya bindik-son anda ucagi yakaladim. Turk Vancouverli olmasa yapamazdik. Zaman zaman \nilosu o tasidi

Calpol ve atarax ve Nil in sutlerine el koydular. Sutunu icersem veririz dediler ama 5 paketten 2si acilmisti ve ben tadina bakmistim bile. Kizim baksin dedim dinletemedim:)

Vancouver a inis rahatti, ucakta Nil cildirdi yine. Yemek yedi, kendi haline biraktim rahat ettim.

Inince TJ gelmis bir arkadasi ile, benim de arkadasim gelmisti ama yolumuz uzundu 5 saat yola ciktik.

Saat 3 gibi evdeydik. Nil yolda uyudu, bi daha da uyumadi. Ben de jetlag zaten. Bi de homesickim azicik...

Tepemde sipa firsat bulur bulmaz yazicam

Sevgiler!

14 Temmuz 2011 Perşembe

Yarın yeni bir başlangıç...

Yazdım, yazdım, yazdım, hepsi uçtu....

Özet geçeyim, son günler çok duygusal, güzeldi...
Pınar dan ayrılamadım, Nehir ve Nil in ayrılması gözlerimizi yaşarttı...

Güzel günlerimiz oldu

ve
yarın

yeni bir başlangıç

yol rahat , Nil sakin olursa

herşey daha güzel olacak

görüşmek üzere......

bu kez Kanada'dan....:)

11 Temmuz 2011 Pazartesi

Ankara'dan Merhaba...

Süpper komşum Sevan abla sayesinde internetim var. En azından arada blogu güncelleme, TJ ile kısacık da olsa konusabilme özgürlüğüm var...

Yogun bir program bizi bekler...

Dün gece o postu yazdım, TJ ile laflarken, küttt diye bir ses ile birlikte Annem ve Ben fırladık Niloş ile uyuduğumuz odamıza...

Bizim kız düşmüş yataktan, hem de yüksek bir yatak...
Nasıl oldu anlamadım ama hep diyorum Niloş deli yatıyor, bariyer falan dinlemiyor Sıpa....

Zaten yola çıkma stresi var, kaptığımız gibi Nil'i doktora götürdüğümüz hastanenin acil servisine gittik. Orada bilumum testler vs, içimiz rahatladı en azından. Gece tabii uyuma-uyumama arası gidip geldik...

Sabah yola çıktık. Nil'in dişlerindeki siyahlıklar uzun zamandır canımı sıkıyordu. Anneevinde gitmediğim doktor kalmadı ama güvenemiyorum da... Kendi diş doktorumuzu aradık, eve gelmeden ona gittik. Bu siyahlıkları vücut yapıyor, sudan bile olabilir, çürük desem, şüphelensem hemen çocuk uzmani dişçi arkadaşım var ona yönlendiririm, yine de 3-4 ayda bir sen göster bir dişçiye dedi. İçim rahatlamış olarak eve geldik.

Dün gecenin de etkisi başta olmak üzere, uzun bir yolculuktan dolayı hepimizin pestili çıkmış durumda...

Yoğun bir koşuşturmaca bizi bekler...

Sevgiler Herkese...

10 Temmuz 2011 Pazar

Görüşmek üzere....

Mart ayından beri göçebe bir hayat sürüyoruz. Bir oradayız bir burada. En sevmediğim şeyi yapıyorum. Eşya topluyorum, eşya hazırlıyorum. Dağılıyorum, yayılıyorum, toplamaya üşeniyorum. Son dakika golleri oluyor bir de. Aniden koşuşturmaca, stress. Bayılacak gibi oluyorum.

Yarın Ankara yolları. Orada yine dök-seç-topla-ütüle-yerleştir. Off yazarken bile fena oluyorum. Hakkını yemeyeyim asıl yük annemde. Ben dökücem ve seçicem, o yerleştirecek...

Bugün farkettim aslında. Göçebe hayatım orada da bir süre devam edecek. Az eşya ile yaşamanın ne demek olduğunu anlayacağım.

Haftaya internetim yok. Bir sonraki postu perşembe check-in yaparken yazamazsam muhtemelen Kanada dan yazacağım:)

Mutlu bir hayat yaşadım ülkemde. Az ama öz dostum oldu. Arkamızda olan ailelerimiz vardı...

Yurtdışında yaşamak çok ama çok istediğim birşeydi...

Ve şimdi YİNE YENİDEN YENİ BİR MACERA, Bilmediğim bir yol daha...

Üzüntülerimi, sevinçlerimi yine İLK buraya yazıp, burada paylaşacağım!

Biliyorum ki, kimse anlamasa da beni, blog dostlarım anlayacak...

Görüşmek üzere....

8 Temmuz 2011 Cuma

Haftaya bugün Özlem & Nil Yolcu...

Annem ne zaman birşey için gün saysam der ki : 'Üzülme, sayılı gün çabuk geçer!'

Çabuk geçti diyemem ama birşekilde geçti günlerimiz. Yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik. Birtarafımız mutlu, bir yanımız hüzünlü.

Pembe gözlüklerle bakmıyorum hayata, çok kolay olmayacak, biliyorum. Yeni bir yer, yeni insanlar, arkadaşlar...

Ama çekirdek ailemiz YENİDEN birarada olacak. Nil babasına, ben kocişe kavuşacağım.

Çok istediğim-iz birşeydi. Yapamasaydık 'Keşke' diyecektik.

Ve ne mutlu ki, artık gün sayıyoruz resmen.

Yolculuk beni korkutuyor, ben bayılırım aslında havaalanlarına. Çeşit çeşit insanları gözlemlemeye:) Ama işte NİL faktörü var kocaman. Kolay değil, biz bile ne hale geliyoruz en ufak bir değişiklikte...

Bir varsam şöyle derin bir 'Ohhhhhhhhhhh' çekicem:)

Ankaraya gitmeden yine yazıcam:)yine yazıcam!

4 Temmuz 2011 Pazartesi

Bugünler....

Yazlıkta son haftam! Tadını çıkartmaya çalışıyorum her anın. Dün yakın bir aile dostunun yayla evine davetliydik. Tepelere, dağlara çıktık.

Niloşa pek değişik geldi ortam. Kebapları yedi kızım. Açık hava iyi geldi. Sonra bir aile daha geldi, daha önce tanışmadığımız. Nil kızları Sara'ya bayıldı, bayıldı. 6 yaşındaki Sara Nil'e ablalık yaptı. Bir baktım bizim kız Sara ile kanka olmuş. Mutlu:)

Bol yoğurt yiyorum. Kanada'da yoğurt buradaki kadar güzel olur mu, sanmıyorum:)
Annem vişne reçeli yapıyor bugün :)
Tarifler alınıyor bir yandan da:)

Haftaya bugün ver elini Ankara...
Son haftamda sakinliğin tadını çıkarmak istiyorum...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...