Ozan Doruk 1 yaşına bastı. Zorlu bir yıldı ama çabucak geçti. Birkaç yıl sonra kedini sevdirmeyeceğini bildiğimden fırsat verdiğinde bol bol sıkıp, sarılıyorum.
Pastasını 1 şeklinde yapmak istedim, sanki ilk kez pasta yapıyormuş gibi heyecanlandım yaparken. Bir şeyin güzel olmasını çok istediğinizde aksilikler peşpeşe gelir ya bende o durumu yaşadım. Ayrıca modelsiz kafadan pasta oluşturmak zormuş bunu anladım. Ozan'ın arabaları sevdiği geldi aklıma ve tam istediğim gibi olmasa da sonunda tamamlayabildim. Son anda mini bir kutlamaya dönüştüğünden ve bir de ben ayarımı bilemeyip neredeyse 20 kişiye yetecek büyüklükte yaptığımdan üç gündür yatıp kalkıp pasta yiyoruz :)))