Editie 541
  Maandag 19/01/04

  Besprekingen
  Nieuws
  Columns
  Achtergrond
  DVD
  Special effects
  Festivals
  Soundtracks
  Video
  Jaaroverzicht
  Ciné Loco
  Propcorn
  Flashtrack
  Quiz Show
  Klassiekers
  Onderzoek
  Informatie

  FILMSPOT
  FORUM
  UW MENING

  Zoek in movie:
 



KILL BILL
Tarantino's wildste filmfantasie

Foto: Miramax
Foto: Miramax
Foto: Miramax
Quentin Tarantino is al lang geen regisseur meer maar een fenomeen, een levende legende. Hij heerst over Tarantinië, het keizerrijk waar kinderen opgevoed worden met pop, rock en soul uit de seventies. Waar de bioscopen gratis zijn en politieagenten maar één oor hebben. Gangsters schieten andere gangsters lek en verdwijnen in een autokoffer. Mayonaise op frieten is verboden, zaterdagavond is danswedstrijdavond, geweld is cool.

Tarantino dankt zijn unieke status aan zijn talent om met zijn films steeds het raakvlak te vinden tussen zijn eigen excentrieke, niet alledaagse smaak en die van het jonge hippe kaartjeskopende bioscooppubliek. Hij maakt kaskrakers zonder inhoudelijk uit te verkopen. Minstens even belangrijk is de mythe die hij rond zijn eigen persoon heeft weten te creëren. Eén van die tot mythische proporties opgeblazen verhalen is 's mans verleden als bediende in een videotheek. In die tijd zag hij tientallen, honderden, duizenden, zelfs miljoenen films die later de inspiratiebron zouden vormen voor zijn filmwerk.

Kill Bill is Tarantino's ode aan de spaghettiwestern, samoeraifilm en kungfufilm. De prent zit barstensvol verwijzingen naar klassiekers van het genre. Gelukkig is de film ook genietbaar voor wie niet bekend is met het genre. Kill Bill is tevens zijn ode aan Uma Thurman. Het idee voor de film ('Uma Thurman will Kill Bill') ontstond al tijdens de opnames van Pulp Fiction. Toen de opnames acht jaar later zouden starten, bleek Thurman zwanger. Tarantino zocht geen vervangster maar wachtte braaf de bevalling af en het moment dat Thurman terug in vorm was. Geen Kill Bill zonder Uma Thurman en de filmfans mogen hem op de blote knieën danken voor zijn vastberadenheid.

Uma Thurman speelt The Bride, een huurmoordenares die voor dood wordt achtergelaten op haar eigen huwelijksplechtigheid. De Deadly Viper Assassination Squad richt een ware slachting aan onder de aanwezigen en ook de zwangere Thurman krijgt een kogel door de kop. Vijf jaar later ontwaakt ze uit de coma en heeft ze nog maar één doel: de leider van de bende voormoorden, de Bill uit de titel. Op weg naar dat doel moet ze eerst afrekenen met haar ex-collega's Budd, O-Ren, Elle en Vernita. De fijne gloed die Tarantino rond haar gele kungfupak tovert, geeft The Bride de aanblik van een goddelijk onaantastbaar wezen. Een even opwindende als dodelijke wraakengel die haar tegenstanders steekt, slaat, onthoofdt, amputeert, verminkt, neersabelt, verbrijzelt, mept, krabt en in stukken kapt.

Net zoals in de martial art films waar Tarantino zo aan verslingerd is, is het plot van Kill Bill ondergeschikt aan de visuele tovenarij. Zijn vorige films toonden al flarden van zijn bizarre fascinatie voor cartoonachtig filmgeweld. In vergelijking met Kill Bill zijn de ergste scènes uit zijn vorig werk kattenpis. Tarantino gaat in overdrive. Geweld is geen onderdeel meer van het verhaal, geweld is hèt verhaal. Het resultaat is een intense, overrompelende cinema-ervaring waarin hij van de eerste tot de laatste scène de grenzen van het genre aftast. Het bloed spuit meters de lucht in, armen en benen zoeven door het beeld. The Bride kent geen genade en maakt geen onderscheid. Wie haar in de ogen kijkt, zal sterven.

Kill Bill is gekruid met de herkenbare Tarantino-ingrediënten. QT stelde alweer een sublieme prominent aanwezige soundtrack samen. De cast bestaat uit een bonte verzameling van foute televisiesterren (Lucy Liu), vermolmde Hollywoodfiguren (David Carradine en Daryl Hannah), onderschatte bijrolacteurs (Michael Madsen en Vivica A. Fox) en bloedmooie vrouwen (Uma Thurman, Lucy Liu, Julie Dreyfus en de Japanse Chiaki Kuriyama).

In Kill Bill - Volume 1 zijn vrouwen het sterke geslacht. Titelpersonage Bill is maar in enkele scènes te zien en de andere mannen worden resoluut geliquideerd. Wanneer The Bride naar Japan trekt om O-Ren, de Chinees-Amerikaanse leidster van de Yakuza uit te schakelen, krijgt de film een kinky lading. Vier vrouwelijke moordmachines staan er tegenover elkaar. The Bride wil het vel van O-Ren (Lucy Liu), de leidster van de Yakuza. O-Ren wordt bijgestaan door de aantrekkelijke kung fu-poezen Go Go Yubari en Sofie Fatale. Het is één tegen drie. Wat volgt is pure filmacrobatie en magie. Tijdens het eeuwig durende gevecht in The House of the Blue Leaves trekt Tarantino alle registers open. Wanneer tientallen elitestrijders het strijdperk betreden belanden we in QT's ultieme fantasie. Hij wisselt de meest gruwelijke shots af met onverwachte sexy vondsten. Wist u dat Japans pratende vrouwen die met samoeraizwaarden zwaaien zo opwindend konden zijn? Wanneer het lijkt alsof Tarantino het ultieme cartoongeweld getoond heeft, duwt hij het gaspedaal nog wat dieper in. Om te besluiten met een betoverend slotgevecht in de sneeuw. Haar tweede afrekening verloopt efficiënter. The Bride blijft Oost-Indisch doof voor de smeekbede om vergiffenis van haar ex-collega Vernita Green. Met één welgemikte worp maakt The Bride een einde aan haar korte optreden in Kill Bill.

Als eerbetoon aan Uma Thurman is Kill Bill een meesterwerk. Thurman is buitenaards goed in de moeilijkste rol van het jaar. Ze is uiterst elegant als martial arts-specialiste, angstaanjagend als huurmoordenares en blijft in iedere situatie even vrouwelijk. Ze verwijst alle vrouwen die ooit een actierol hebben gespeeld of nog zullen spelen voor eeuwig en altijd naar het tweede plan. Een oscar zal ze waarschijnlijk niet winnen. De Academy houdt nu eenmaal meer van actrices die een personage spelen met een afgehakte arm dan van de actrices die anderen een arm afhakken.

Tarantino vraagt een flinke inspanning van de kijker. Qua geweld begint Kill Bill waar zijn vorige films ophielden en niet iedereen zal bereid zijn de regisseur te volgen in zijn waanzinnige zoektocht naar de limieten van de geweldfilm. Bovendien brengt Miramax Kill Bill uit in twee delen. De officiële reden is dat Tarantino zo veel sterke scènes heeft dat het onmogelijk was Kill Bill als één film te monteren. Drie uur kijken naar een film van een dergelijke extremiteit zou inderdaad een hele opdracht zijn. Het logische gevolg van de presentatie in twee delen is dat Kill Bill - Volume 1 maar een halve film is en dat bepaalde verhaallijnen onafgewerkt blijven. De leden van de Deadly Viper Assassination Squad lopen de film in en uit. Daryl Hannah heeft één belangrijke scène, Michael Madsen een paar kleintjes. Komen ze nog terug en hoe verhouden de leden van de huurmoordenaarsclub zich tot elkaar? De vele losse eindjes zullen pas in Volume 2 aan elkaar geknoopt worden. Hopelijk geeft Tarantino dan meer inzicht in de relatie tussen The Bride en Bill en licht hij toe waarom The Bride vermoord moest worden.

Zonder deze informatie is Kill Bill - Volume 1 voorlopig weinig meer dan een fascinerende opeenvolging van geniale scènes. Het is wachten op Volume 2 om in te kunnen schatten hoe sterk Volume 1 is en of Kill Bill in zijn geheel inderdaad het geschenk is aan de filmgeschiedenis waar Tarantino het zelf zo graag over heeft.

Titel: Kill Bill
Genre: Actie
Speelduur: 1u51
Regie: Quentin Tarantino
Acteurs: Uma Thurman, David Carradine, Lucy Liu, Daryl Hannah, Vivica A. Fox, Michael Madsen

Matthias Van Wichelen - 25/10/2003

Reageren op deze bespreking kan via het forum!

Wij hanteren de volgende quoteringen:

uitmuntend onder middelmaat
uitstekend slecht
goed afrader
boven middelmaat 0 miskleun
middelmatig


[ Terug naar de vorige index ] [ Pagina afdrukken ] [ Naar begin van de pagina ]


© copyright 2003 by Matthias Van Wichelen
"movie, de interactieve filmgids" TM © 1993-2004 by Tele-Line Videotex Services VZW
Reacties, vragen en opmerkingen naar: moviegids@moviegids.be