Philippe Noiret

Philippe Noiret
Algemene informatie
Geboren	1 oktober 1930
Overleden	23 november 2006
Land	Frankrijk
IMDb-profiel
Portaal    Film

Philippe Noiret (Rijsel (Lille), 1 oktober 1930 - Parijs, 23 november 2006) was een bekende Franse acteur die na in eerste instantie ook in het theater en als cabaretier te hebben opgetreden hoofdzakelijk rollen in films vertolkte.

Levensloop

Tijdens zijn filmcarrière die eind jaren veertig een aanvang nam en die duurde tot een paar jaar voor zijn overlijden, speelde hij in ongeveer 150 films van diverse filmregisseurs zoals onder andere Bertrand Tavernier van wie hij een van diens favorieten was. Zijn tegenspelers telden beroemdheden als Catherine Deneuve, Romy Schneider en Simone Signoret.

In de jaren vijftig was hij eveneens veelvuldig in het destijds door de Franse toneelregisseur Jean Vilar geleide Théâtre National Populaire (gevestigd in Villeurbanne) te zien waarin hij aan diverse, al dan niet komische en veelal klassieke, toneelstukken meedeed zoals die van bijvoorbeeld Molière, Shakespeare ("Macbeth"), Victor Hugo en Bertolt Brecht. In diezelfde tijd deed hij ook aan cabaret.

Na in de jaren zestig in de filmindustrie te zijn doorgestoten begon hij in het daaropvolgende decennium een bekend acteur te worden. De films waarin Noiret speelde, scoorden vaak goed zoals de komedies "La Vieille Fille" uit 1972 en "La Grande Bouffe" (vertaald: 'De grote vreetpartij') uit 1973. De laatste met beroemde acteurs als Marcello Mastroianni en Michel Piccoli gaat over een groep mannen die in een afgelegen villa met een stel prostituees zich te buiten gaan aan groepsseks en vervolgens besluiten zichzelf letterlijk dood te eten. Op het in hetzelfde jaar gehouden filmfestival van Cannes leidde de vertoning tot de nodige opschudding.

In de jaren negentig werd Noiret ook buiten de Franstalige wereld een bekende verschijning door zijn optredens in films als "Cinéma Paradiso" uit 1988 en "Il Postino" uit 1994 waarin hij de Chileense schrijver Pablo Neruda speelde.

Philippe Noiret overleed op 76-jarige leeftijd ten gevolge van kanker waaraan hij reeds geruime tijd leed. Hij was sinds 1962 getrouwd met de Franse actrice en comédienne Monique Chaumette die hij tijdens zijn periode bij het Théâtre Nationale Populaire had leren kennen. Zij speelde onder meer een rol in de eerdergenoemde film "La Grande Bouffe".

Onderscheidingen

Voor zijn acteerwerk ontving hij bij elkaar drie prijzen. In 1962 op het filmfestival van Venetië een prijs voor zijn rol in "Thérèse Desqueyroux" uit datzelfde jaar, en tweemaal een César voor beste acteur, een belangrijk Franse onderscheiding op filmgebied. De ene ontving hij in 1976 en had hij te danken aan zijn acteerprestaties in "Le Vieux Fusil" (1975), de andere kreeg hij in 1990 vanwege "La Vie et rien d'autre" (1989).
In 2005 viel hem ook de Légion d'honneur ten deel, de belangrijkste Franse nationale onderscheiding.

Filmografie

Noiret heeft onder andere in de volgende films gespeeld:

• 1948 - Gigi van Jacqueline Audry
• 1950 - Olivia van Jacqueline Audry
• 1952 - Agence matrimoniale van Jean-Paul Le Chanois
• 1956 - La Pointe Courte van Agnès Varda
• 1960 - Le Capitaine Fracasse van Pierre Gaspard-Huit
• 1960 - Zazie dans le métro van Louis Malle
• 1962 - Thérèse Desqueyroux van Georges Franju
• 1962 - Comme un poisson dans l'eau van André Michel
• 1964 - Les Copains van Yves Robert
• 1965 - La Vie de château van Jean-Paul Rappeneau
• 1966 - Tendre voyou van Jean Becker
• 1967 - The Night of the Generals van Anatole Litvak: Inspecteur Morand
• 1967 - Alexandre le bienheureux van Yves Robert: Alexandre Gartempe
• 1969 - L'Étau (Topaz) van Alfred Hitchcock
• 1969 - Clérambard van Yves Robert
• 1971 - La Mandarine van Édouard Molinaro
• 1972 - La Vieille Fille van Jean-Pierre Blanc
• 1973 - La Grande Bouffe van Marco Ferreri: Philippe
• 1974 - Touche pas à la femme blanche ! van Marco Ferreri: Generaal Terry
• 1974 - L'Horloger de Saint-Paul van Bertrand Tavernier
• 1975 - Que la fête commence van Bertrand Tavernier: Philippe d'Orléans
• 1975 - Le Vieux Fusil van Robert Enrico
• 1975 - Mes chers amis (Amici miei) van Mario Monicelli
• 1976 - Une femme à sa fenêtre van Pierre Granier-Deferre
• 1976 - Le Juge et l'Assassin van Bertrand Tavernier
• 1977 - Un taxi mauve van Yves Boisset
• 1978 - Tendre Poulet van Philippe de Broca
• 1978 - Le Témoin van Jean-Pierre Mocky
• 1980 - Une semaine de vacances van Bertrand Tavernier: Michel Descombes
• 1981 - Tre fratelli van Francesco Rosi
• 1981 - Coup de torchon van Bertrand Tavernier: Lucien Cordier
• 1982 - L'Étoile du Nord van Pierre Granier-Deferre
• 1984 - Fort Saganne van Alain Corneau: kolonel Dubreuilh
• 1984 - Les ripoux van Claude Zidi
• 1984 - Souvenirs souvenirs van Ariel Zeitoun
• 1985 - L'Eté prochain de Nadine Trintignant
• 1986 - La Famille (La Famiglia) van Ettore Scola
• 1987 - Masques van Claude Chabrol
• 1988 - Nuovo cinema Paradiso van Giuseppe Tornatore
• 1989 - Ripoux contre ripoux van Claude Zidi
• 1989 - La Vie et rien d'autre van Bertrand Tavernier: Commandant Dellaplane
• 1991 - J'embrasse pas van André Téchiné
• 1992 - Tango van Patrice Leconte
• 1994 - Il Postino van Michael Radford
• 1994 - La Fille de d'Artagnan van Bertrand Tavernier: d'Artagnan
• 1994 - Grosse fatigue van Michel Blanc
• 1996 - Les Grands Ducs van Patrice Leconte
• 1996 - Fantôme avec chauffeur van Gérard Oury
• 1997 - Soleil van Roger Hanin
• 1999 - Le Pique-nique de Lulu Kreutz van Didier Martiny
• 2002 - Les Côtelettes van Bertrand Blier
• 2002 - Père et fils van Michel Boujenah
• 2003 - Ripoux 3 van Claude Zidi