Αγαπημένη μπλογκοπαρεουλα σας χαιρετω.
Ο καιρός μας τα χάλασε λίγο, έπρεπε εδώ που τα λέμε,γιατί μέχρι και πριν μια βδομάδα γυρνούσαμε με τα κοντομάνικα. Όλο το διάστημα της απουσίας μου έφτιαχνα πραγματα.Φροντίζοντας άτομο με Αλτσχάιμερ εν καιρό καραντίνας ήταν για μένα οι κατασκευές ψυχοθεραπεία. Ευτυχώς που ζω στην επαρχία, εχω το χωραφακι μου με τον κήπο τις κοτουλες μου έτσι και αυτό βοήθησε να μην λαλησω!!
Το καλοκαίρι που μας περασε τον ελευθερο χρόνο που έβρισκα τον περνουσα στην αγαπημένη μου θάλασσα παρεα με τις φιλενάδες μου και τα παιδια μας. Έτσι να ξορκίσουμε το κακό από την καραντίνα και για να παρουμε δυναμη για τον χειμώνα που ερχόταν ξέροντας ότι δεν θα ήταν ευκολος. Πολλές φορές έχοντας γίνει μια μεγάλη παρεα μας έβρισκε το ηλιοβασίλεμα να συζητάμε και να χαζευουμε το απέραντο γαλάζιο..
Μια μέρα λοιπόν βρήκα στην παραλια σανίδες που τις είχε ξεβράσει η θάλασσα. Ε δεν έχασα ευκαιρία το μάζεψα λέω κάτι θα το κάνω. Οι φίλες μου που με ξέρουν μου είπαν "αντε να δουμε τι θα φτιάξεις παλι"
Το πηρα στα χέρια μου και άρχισε η μεταμόρφωση..
Όμως είχα βρει και κάτι άλλο δίπλα σε έναν κάδο αυτή τη φορά. Ένα ξύλινο παιδικο παλιο κρεβάτι. Δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήσω!! Το φόρτωσα στο αμάξι, το έφερα σπίτι και αυτό. Το έτριψα το περασα ένα χέρι με χρώμα κιμωλιας, λουστραρισμα και ήταν έτοιμο να παρει τη θέση που του άξιζε
Το παλιο τραπέζι ήρθε να συμπληρώσει όλο το σκηνικό. Ήταν η παρεουλα μου τα πρωινα του καλοκαιριού απολαμβανοντας το καφεδάκι μου...
Και για να τελειώσω για σήμερα τις κατασκευές έχω μια σιδερένια ντουλάπα στο μπαλκόνι και αυτή, την έβαψα γκρί και με στενσιλ έκανα το σχέδιο μόνο μπροστά όπως βλέπετε.
Εδώ είναι τελειωμενο.
Αυτά αγαπημένη παρεα που με μάθατε να δίνω σε πραγματα μια δεύτερη ευκαιρία. Που με μάθατε την δημιουργική ανακύκλωση και όπως λέει η Ρένα
"Δεν πεταμε τίποτα!!! "
Καλό Σαββατοκύριακο!!!
