Πασχαλινή διακόσμιση!!!

Καλησπέρα μπλογκοπαρέα!!

Το αλλαξέ το συνεχίζεται...τι νομίζετε ότι κάθομαι;

Όλα θα τα αλλάξω!

Στο τέλος θ'αλλάξω σπίτι ή μήπως να άλλαζα χώρα;Όχι ποτέ!!Tην Ελλαδίτσα μου δεν την αλλάζω!!

Αυτά λοιπόν ήταν κάποτε σκαμπό από τα ΙΚΕΑ αλλά όταν έχεις τρεις μαντραχαλάδες στο σπίτι δεν μένει τίποτα όρθιο!!Τα σπάσανε!Γιατί βλέπεις δεν μπορούν να καθήσουν σαν άνθρωποι τι μια να τα σέρνουν την άλλη να κάθονται προς τα πίσω στα δυο πόδια...ήθελε πολύ;

Στην αρχή είπα να τα κάνω ρολόγια..μπα λέω ποιος κάθεται να τρυπάει τώρα άντε να αγοράζεις μηχανισμούς βαριέμαι!Και να ήρθε η ιδέα! Θα τα κάνω σταντ για πασχαλινά αυγά!

Τα αστάρωσα τα έβαψα,το ένα πρασινούλι το άλλο ιβουάρ,μπιχλιμπίδια έχουμε να τα στολίσουμε ξεκινάμε!!

Για να μη φαίνονται αυτές οι τρύπες που κάποτε ήταν πλαστικό με βίδα και βίδωναν τα πόδια

(έφυγαν μαζί με τις βίδες!)κόλησα ένα μοτιφάκι.

Κόλησα στο κέντρο και μια χαρτοπετσέτα έκανα κρακελέ και έτοιμο το ένα!

Σε αυτό θα βάλω κόκκινα αυγά!

 Το δεύτερο το άσπρο το έκανα ποιο ρομαντικό,έφτιαξα φελιζολένια αυγά και στις υποδοχές που ήταν οι βίδες και δεν είχαν σπάσει,κόλησα σύρμα για να βάλω πεταλούδες από πηλό που έφτιαξα!

Να το όλο μαζί....

Εδώ ο μαραγκός μου είχε κόψει ξύλινα στο σχήμα των αυγών τα στόλισα και αυτά...

και για να στέκονται κόλησα στο πίσω μέρος αυτά τα ξύλινα που είναι μαζί με τους καμβάδες και που ποτέ δεν κατάλαβα τι ρόλο παίζουν!

Τα θυμάστε τα ρεσώ μου;Μια χαρά ταίριαξε με το αυγό!!!Άλλη μια χρήση από αυτά τα καπάκια!!!

Εδώ η γωνια μου με τα πασχαλινά μου!!!

Σε άλλη ανάρτηση θα σας δείξω τα υπόλοιπα που έφτιαξα να μη σας κουράζω τώρα!!

Πουλόσπιτο,φωλίτσες από χόρτα,στεφάνι και λαμπάδες!!

Σας αποχαιρετώ με τις νέες άγριες ορχιδέες

Σας εύχομαι να περάσετε όμορφα!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!!

Καλώς ήλθατε!!!!!

Καλωσορίσατε στο μπλογκοσπιτάκι μου μετά από πάααρα πολύ καιρό και πάλι!!

Καλωσορίζω και μένα την εξαφανισμένη!!!

Πρώτα από όλα να ευχηθώ σε όλους Χριστός Ανέστη!!!

Χρόνια Πολλά με υγεία!!!

Μ' αρέσει που φανταζόμουν να γίνω φανατική μπλόγκερ....τρομάρα μου....

Μπα δεν το 'χω καθόλου,όσο και να προσπαθώ δεν μου βγαίνει δεν μου μένει χρόνος!!!

Καλωσορίζω λοιπόν την Άνοιξη,τον ήλιο,τον έρωτα,την αγάπη,τα λουλούδια τα πάντα καλωσορίζω όλους εσάς..

Καλωσορίζω σημαίνει σε υποδέχομαι,σε αποδέχομαι,σε καλοδέχομαι όπως μας λέει η φίλη μας 

Αλεξάνδρα  στη δεύτερη μυστική ανοιξιάτικη ανταλλαγή δώρων με θέμα το καλωσόρισμα!

Τι υπέροχη ιδέα!!!

Να είναι καλά που με σκούντηξε και έτσι πήρα μέρος και φέτος!!

Σε καλωσορίζω σπίτι μου,στην καρδιά μου.Από μικρή θυμάμαι μεγαλώνοντας σε χωριό οι πόρτες και τα παράθυρα των σπιτιών μας έκλειναν μόνο το βράδυ όταν πέφταμε για ύπνο.Την ημέρα όλο και κάποια γειτόνισσα έμπαινε,τη μια να ζητήσει ζάχαρη,αλάτι ή ότι άλλο,την άλλη μαρηηή φτιάξε ένα καφέ έλεγε αλλά δεν θα κάτσω πολύ γιατί έχω το φαΐ στη φωτιά...Άλλες για να ξομπλιάσουν που έλεγε και η μάνα μου δε βαριέσαι όλα στο πρόγραμμα ήταν...Σημασία είχε ότι όλα τα σπίτια πάντα ήταν ανοιχτά να καλοδέχονται κόσμο....τώρα όλοι έχουμε αποξενωθεί έχουμε παρέα τα προβλήματα, τα άγχη μας και ότι άλλο...

Είμαστε Έλληνες και σαν Έλληνες είμαστε φιλόξενος λαός,γνωστοί από την αρχαιότητα,επίσης μην ξεχνάμε την φιλοξενία του Αβραάμ όταν επισκέφτηκαν τη σκηνή του οι τρεις άγγελοι και τον τρόπο που τους υποδέχτηκε.Έτσι είναι ότι και να μας λένε εμείς πάντα θα δείχνουμε πόσο φιλόξενος λαός είμαστε!! 

Φέτος λοιπόν το μυστικό μου ταίρι ήταν η Κλαυδία και η έκπληξή μου ήταν μεγάλη,γιατί πέρσι της είχα στείλει εγώ δώρο!!Πόσο χάρηκα!!Ένα κουτάκι με καραμέλες και ευχές 

και ένα χειροποίητο καλωσόρισμα!!!!κεντημένο με σταυροβελονιά πάνω στην αγαπημένη μου λινάτσα!!!λατρεύω οτιδήποτε είναι με λινάτσα,Κλαυδία μου σε ευχαριστώ είναι πανέμορφο!!!!
Πάντα ευτυχισμένη υγεία ευτυχία στο σπιτικό σου!!!

Εδώ θα σας διηγηθώ μια ιστορία από τον καιρό του πολέμου που μου είχε πει η γιαγιά μου.Όταν κάποια στιγμή μέσα στη νύχτα της χτύπησαν την πόρτα.Τρομαγμένη,τα παιδιά να κοιμούνται,άνοιξε δειλά την πόρτα και μπροστά της παρουσιάστηκε ένας Ιταλός μες στα αίματα χτυπημένος από σφαίρα.Χωρίς να σκεφτεί τίποτα τον κατέβασε στο κατώι εκεί που είχε τις κατσίκες και περιποιήθηκε τις πληγές του.Τον φιλοξένησε λίγες μέρες μέχρι να σταθεί στα πόδια του πάντα με φόβο και τρόμο...δύσκολα χρόνια....Αυτό που μου έκανε εντύπωση και έχει μείνει στη μνήμη μου ήταν όταν τη ρώτησα ''δεν φοβόσουν γιαγιά;μου απάντησε:<αυτό που φοβόμουν ήταν μη τον βρουν και μου σκοτώσουν τις κατσίκες τι θα τρώγανε μετά τα παιδιά μου!>........

Και για το τέλος σας άφησα να δείτε τις πασχαλινές μου δημιουργίες......ξύλινο αυγό mix media....

 decoupage

 αυγό από φελιζόλ και decoupage

Και μετά από αυτή τη μακροσκελή ανάρτηση ήθελα να σας αποζημιώσω καλέ...και δεν θέλω να δίνω υποσχέσεις του τύπου δεν θα ξανά χαθώ γιατί όλο τέτοια λέω λέω και όλο χάνομαι  θα σας ευχηθώ να είστε όλοι καλά να περνάτε καλά και να έχετε υγεία και κάθε καλό στα φιλόξενα σπιτάκια σας!!!


                                                        Φιλιά Δέσποινα!!!