Beursje

 

Hoewel we de afgelopen maanden vooral bezig waren met verhuizen enzo, is het natuurlijk niet zo dat ik sinds juni niet meer gehaakt heb. Ik heb niet meer geblogd, maar er gaat natuurlijk bijna nooit een dag voorbij dat ik niet minstens één steekje haak.

 

Zo kwam ik het patroon tegen van Frieda's flowers blanket, een CAL van Stylecraft. Dat zijn echt waanzinnig mooie bloemenzeshoekjes. Er was duidelijk geen houden meer aan en ik begon onmiddellijk aan mijn eerste bloem:

 

He-le-maal mooi! dus vol goede moed begon ik aan het tweede zeshoekje: helemaal zwart, met een klein wit bloemetje in het midden.

Maar plotseling realiseerde ik me dat ik deze deken helemaal niet mooi vind. De individuele zeshoekjes zijn prachtig maar de deken is rommelig en schopt mijn OCD volkomen in de war. Daarnaast was ik (uiteraard) aan het haken met haaknaald 0,75, dus een deken zou het sowieso niet worden. Gelukkig ben ik nogal een verzamelaar, dus ik kon gewoon een knip uit de kast graaien en van deze twee zeshoekjes een schattig beursje maken. En dit vind ik een stuk mooier dan de deken!

Het broeit al een poosje... er ligt nog een knip in de kast. Misschien een licht exemplaar?

Portemonneetjes

Toen ik in Nederland was heb ik een aar beugeltjes meegenomen van de Action. Dus nu zijn er allemaal gezellige portemonneetjes ontstaan. Drie redelijke en een scheve. Haha.

 



 



 

Escher tasje update

Okay, er gebeurt niet zo heel veel op Eschergebied, maar we zijn toch weer een paar centimeter gestegen. En ik weet eindelijk hoe ik de bovenrand ga doen.

Ik heb aldoor het plan gehad om bovenaan een touwtje te rijgen, maar ik kreeg steeds meer het idee dat het tasje daar veel te stug voor was. Maar nu heb ik bedacht dat ik een rits bovenin ga zetten. Dus een dekseltje erop met een oversteek met dezelfde vlecht ingehaakt als hier bovenop.

 

Eerst mijn vinger maar weer dicht laten groeien...

 

 

Eschertasje

Ik denk af en toe dat ik de sloomste haakster van het land ben, maar dat heeft waarschijnlijk meer te maken met de hoeveelheid projecten dan met het eigenlijke tempo. En met mijn nieuwe voorkeur voor slow-haken natuurlijk. Eerst ben ik begonnen aan een Sophie's universe met haaknaald 0,6. Je moet echt vreselijk turen om goed in te steken en regelmatig een weekje rust nemen om je vinger weer dicht te laten groeien.

Vlak daarna ben ik begonnen met een Eschertasje. Helaas kan ik niet aan beide projecten tegelijk werken, want het tasje is met dunne katoen en haaknaald 1,0. Dat betekent dus helaas nog meer leed voor mijn wijsvinger. Met pleisters, plakband en secondelijm probeer ik mijn arme vinger een beetje dicht te plakken en te ontzien, maar hij begint er nu serieus wat verdrietig uit te zien.

Het patroon voor dit tasje komt uit een boekje uit 1978, 'Hard crochet'. Het is oorspronkelijk een mand die gehaakt is van garen waar tapijten van gemaakt worden. Maar ook met katoen wordt het behoorlijk stug. Het blijft gemakkelijk rechtop staan.

Eerst de belangrijkste vraag: welke kleuren? Misschien omdat het een oud boek is, maar k had al gauw een voorkeur voor gebroken wit boven spierwit. Daarna lang lopen dubben: paars, rood, grijs of toch zwart? Na lang soebatten is het de laatste geworden. Ik heb eerst met wit een bodem gemaakt van 180 steken. Hierop ben ik verder gaan haken in het patroon. Ik vind Escher echt helemaal geweldig en het resultaat is echt gaaf.

 

Ik heb nu twee rijen zwarte vogels. Ik wil graag dat er een haaknaald in past, dat lukt nu nog niet. Maar ik vind het tasje te hoog worden als ik er nog een rij vogels op maak., dus ik ga hierna verder met wit en sluit af met een randje.  Daarna nog met wit het bovenste gedeelte dat met een touwtje dichtgetrokken kan worden.

 

Ik voorzie nog een hoop vermakelijke uren :)

 

 

Zwart-paarse tas

Eindelijk heb ik weer eens iets afgemaakt. Nou ja, ik ben eerst iets nieuws begonnen natuurlijk, maar dit keer doorgezet tot het einde.

Ik vond bij Hobby lobby een patroon. Hoewel zij zeggen dat zwart boooooooring is, was dat de enige kleur waarvan ik genoeg bolletjes had liggen. Het patroon is prachtig, met veel onnodige bobbels, krullen en versieringen, die het heerlijk lush maken.

Nader onderzoek leerde dat ik weliswaar vijf bolletjes glanskatoen van de Wibra had, maar dat het vijf verschillende  kleurnummers waren. Ook de dikte verschilde nogal. Er lag ook nog een restje onbestemd garen, dat er min of meer op leek. Maar het was allemaal zwart en glanzen en de kleur leek niet heel erg te verschillen, dus vol goede moed ging ik aan het werk. Per slot van rekening zie je niets van het kleurverschil als je flink doorloopt, haha.

Helaas bleek het niet genoeg garen te zijn. Dus de afwerking is iets minder lush dan gepland en het laatste stukje is met gewone katoen gehaakt.

Daarna de binnenkant: een restje paarse, glanzende, stevige voeringstof en heel veel zakken. En een leuk idee dat helaas niet werkt: een hele rij vakjes voor haaknaalden. enfin, dan blijven die maar leeg.

Ik ben helemaal weg van het patroon en gematigd vrolijk over het resultaat. Misschien nog maar een keer proberen met mooi garen.

Sophie's universe

Ik zag de facebooksite van Creative Crochet Crew steeds meer posts van mensen die aan de CAL van Sophie's universe meedoen. Het leek me echt geweldig om er een deken van 2 bij 2 van te maken, helemaal in wit. Ik heb alleen twee problemen: ten eerste heb ik geen witte Aran weight liggen, terwijl ik nog kasten vol garen heb. En ten tweede is mijn huis vol.

Dus moest ik een list verzinnen.

Ik had nog die klos met dunne, katoenen draad. Dat klinkt als een voorraad. Als ik Sophietje vervolgens haak met haaknaald 0,9, zal ook mijn huis niet voller maken. Dat wordt een vierkant van hooguit 40 bij 40 centimeter. Daar kun je een mooie tas van maken.

Enfin, het kan volgens het spreekwoord weliswaar niet, maar volgens mij snijdt het mes zo aan drie kanten, haha.

 

Dus vol enthousiasme begonnen!

 

 



 

En na deze voortvarende start is er maar één ding dat mij kan stoppen. Juist! Een dikke snee in mijn vinger gehaakt. Toch maar even met een grotere naald voor ik hiermee door ga.

Stoppen nu het nog kan

Kleine projectjes hebben een nadeel: als ze leuk zijn, kun je eigenlijk niet meer stoppen. Ik vond op internet een patroontje van een beursje. Hij leek wel leuk, dus ik heb afgelopen voorjaar een bolletje katoen ter hand genomen en ben tijdens een van mijn wandelingen begonnen. En het wás leuk. Binnen de korste keren was het ding af en kon ik een blij knoopje gaan uitzoeken.

Maar ja, net als met de zeepzakjes... als het leuk is wil je meer. Ik vroeg me af hoe een regenboogexemplaar zou worden. Nou ja, zó dus:

En vooruit: nog eentje om het af te leren. Deze laatste met dunne katoen en haaknaald 1,0 gehaakt. Hij is echt super klein geworden. Dat zie je wel niet zo op de foto, maar ik kon in ieder geval geen knoopje vinden dat klein genoeg was, Dus heb ik er in plaats daarvan een klein glaskraaltje opgezet. Hij ligt nu met een ministukje zeep erin in de klerenkast.

En toen ben ik maar gestopt. Ik heb de gekleurde maar zo snel mogelijk weggegeven, omdat het huis zo vol wordt.

Een romantisch hakerijtje

Als ik echt mijn best doe, kàn ik best wel schattig zijn. Na alle zeepzakjes tijdens mijn ziekbedwas ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ik vond een patroontje van een ongelooflijk schattig zakdoekjestasje. Nou ast dat gewoon helemaal niet bij mij, dus ik heb hem maar gemaakt. en jawel, de nostalgie droop ervan af. Dus om de schade compleet te maken, heb ik er wat aandoenlijk lieve bloempjes opgezet.

En ik moet zeggen: ik vind hem op een wat angstige manier nog wel okee ook :) Hij heeft dus nu een standaard plek in mijn handtas. 

AH-tas

Ik zag op internet steeds meer met wisselend succes omgehaakte AH-tassen. Dat leek mij wel een leuke uitdaging. Ik had leuke katoen gekocht bij de Action en besloot een niet verspringende grannysteek te gebruiken. Tas gemeten, steken uitgerekend en begonnen...

Ik werd best wel behoorlijk vrolijk van het resultaat. Maar na een centimeter of tien begon ik best wel te twijfelen aan het formaat. En jawel... hij was uiteraard centimeters te smal. Kortom, het tasje belande op de stapel 'nog te maken' die inmiddels het formaat van de Chinese muur begon aan te nemen.
In de zomervakantie zag ik in Engeland tasjes bij de Tesco, die gemaakt waren van gerecyclede petflessen. Net iets smaller en heerlijk soepel. Ik bedacht dat die mooi binnenstebuiten als voeringtas gebruikt konden worden, dus na de vakantie kon ik eindelijk weer verder

Een tasje rechttoe, rechtaan is natuurlijk veel te flauw, dus halverwege heb ik een zakje gemaakt met een randje bloemetjesgranny's. Zo'n randje wilde ik ook bovenaan zetten, dus ik had er toch al een paar liggen. En ik moet zeggen, dit werd een projectje waar ik bijzonder blij van werd. De tas paste, het zakje werd mooi en ik had zelfs genoeg katoen voor de bovenrand (waar ik halverwege wat over begon te twijfelen).
Ik heb de Tescotas binnenstebuiten erin genaaid en was bijzonder content met het resultaat. Hij was prachtig! Ik heb hem vol trots aan mijn hakende familieleden geshowd en maar meteen aan mijn schoonzusje gegeven. Per slot van rekening is mijn huis al meer dan vol en vooral tassen heb ik niet meer zo heel erg nodig :)

Uiteraard was ik vergeten een foto te maken, maar Patricia had hem laatst bij ons afscheidsfeestje bij zich. Een beetje te veel zon helaas, maar dit is hem dus geworden:

Zwemtas

Soms moet je gewoon even op een goed idee worden gebracht. Ik zag het patroon van een theemuts en bedacht dat ik die wel wilde maken. 

Maar ja. Hoe groot moet dat? Omdat je zigzag haakt, kun je niet gemakkelijk zien hoe lang de rij opzetlossen moet zijn. Dus ik besloot te beginnen met een flinke rij en besloot te beginnen met een tas. Een tas in allerlei kleuren die ik erg mooi bij elkaar vind.

Halverwege begon ik wat te twijfelen. Hoewel ik alle kleuren mooi bij elkaar vind, wordt de combinatie... nou ja... anders, om het maar eens lief te zeggen.Wel blij enzo, maar niet wat ik ervan verachtte.

Vervolgens wilde ik alle kleuren twee keer laten terugkomen. En toen werd de tas ook nog eens.. nou ja... lang.

Toch vind ik de kleuren nog steeds mooi. Verder ben ik ronduit trots op de afwerking van de tas. Ik heb er een rits in gezet en een voering gemaakt die perfect past, ondanks de afwijkende vorm van de tas.

Misschien is het grootste probleem dat deze tas, meer dan wat ook, helemaal niet mijn smaak is. Ik noem hem dan ook enigszins liefdeloos: de zwemtas.

Hij heeft inmiddels een liefdevol huis gevonden bij mijn collega.

Beursjes

Ik had voor de zomervakantie een paar sluitingen voor portemonneetjes gekocht. Hier vond ik een beschrijving hoe je zo'n beursje kunt maken. Dus liggend op bed een paar granny's gehaakt, vilt geknipt, genaaid en gelijmd en voilà! Twee ìets te schattige portemonneetjes.
Leuk en snel te maken, het was maar goed dat ik niet meer beugeltjes had....

Enkel ding af, vele WIP's

Ik heb me de afgelopen weken weer woest vermaakt.Verschillende projecten afgerond, met veel dingen weer een eind opgeschoten. Ik kom er wel achter dat je ook gewoon met teveel dingen tegelijk bezig kunt zijn!

Maar deze is klaar!

Na het babydekentje vond ik toch dat er een Victoriaanse deken voor mijzelf moest komen. 7 bij 7 blokken, en tot het laatste blok toe een opperst genot om te haken! En dat is wel eens anders, haha. Meestal gaat een patroon ergens halverwege behoorlijk vervelen. Maar goed, nu nog een leuk plekje verzinnen waar ik hem kan neerleggen. Op dit moment hangt hij over een stoel in de logeerkamer, waar hij natuurlijk absoluut niet tot zijn recht komt. Dus op zoek naar een betere plaats... en dat dan uitvechten met mijn betere helft, die geen flauw idee heeft waarom er links en rechts gehaakte dekens in ons huis gedrapeerd moeten liggen, haha. Enfin. In de slaapkamer een WIP weggehaald en vervangen door deze... dat zal vast niet opvallen!

Voor de dochter van een leerling mocht een poncho haken. Wat een leuk werkje is dat! Je haakt alleen maar gaten, dus binnen een dag was hij klaar! Omdat ik niet zoveel roze meer had liggen, was het een beetje passen en meten, maar dit is het resultaat geworden:

Een lief ding! En de volgende bestelling ligt al klaar: ik mag er ook nog eentje haken voor de dochter van een collega. Daarvoor moet ik eerst de kleuren doorkrijgen van een andere collega die een muts aan het breien is, dus ik heb nog even respijt.


Ook zo'n leuk projectje voor tussendoor: een mutsje voor een baby'tje. Daar zit echt bijna niet tussen de gaten, dat is een goed uur doorhaken! Lekker in de auto gehaakt op weg naar mijn moeder ("Is dat ding niet veel te lang?") en mijn schoonmoeder (hetzelfde commentaar). Dus gepast op de aanwezige nichtjes... en jawel, het was net een smurfenmuts! Dus de helft uitgehaald, opnieuw dichtgehaakt en op de terugweg een bijpassende bloem gemaakt. Vruchtbare reis!

Ik liep al een poosje met het idee in mijn hoofd om een plastic bakje om te bouwen tot een gehaakt exemplaar. Dus, geheel tegen mijn natuur in, zonder patroon aan de slag gegaan. Tot mijn stomme verwondering valt alles prachtig op zijn plaats. Al mijn goede bedoelingen lijken goed uit te pakken... nog een paar uur stevig doorhaken en mijn eigen, zelfbedachte customized haakwerkbakje is een feit!

Verder nog maar een uiltje gehaakt. Gek dat je bijna niet meer kunt stoppen als je iets heel vaak doet, haha. Gelukkig is het minder schadelijk dan roken, drinken, gokken of coke snuiven (en namens mijn man: het neemt minder ruimte in beslag dan de dekens!) Een zoet uiltje, dat de sleutels van de voordeur bij elkaar mag gaan houden:

En jawel. Ik ben niet goed in haken in opdracht, maar ik heb eindelijk de 44 vierkantjes af voor de tas voor Rieneke. Sterker nog, ik heb me hopeloos verteld, dus ik heb er 46. En er zijn geen twee hetzelfde. Voorwaar een prestatie.
Nu nog even een tas van bouwen, binnentasje naaien en deze taak is volbracht!

En verder? Veel ami's in wording en bundels dekens die een stukje, half of al bijna af zijn.

 Gaatjes haken om te weven. Dit is mijn naast-het-bedwerkje.

Granny's vibe voor een collega... half af!

Supergrote 'mannen-granny' in mijn favo kleuren.

3D patchwork. Eerst restjes, straks echt af...

Het project van jaren.. in winterslaap naast bed.