رفت . . .
...سیب سرخی را به من بخشید و رفت...
...ساقه ی سبز دلم را چید و رفت...
...عاشقی های مرا باور نکرد...
...عاقبت بر عشق من خندید و رفت...
...اشک در چشمان سردم حلقه زد...
...بی مروت گریه ام را دید و رفت...
+ نوشته شده در سه شنبه هفتم تیر ۱۳۹۰ ساعت 10:37 توسط ساجده
|
اینجا ابرهایش وقتی می بارند