Ameryka od kuchni

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą życie. Pokaż wszystkie posty

Wesołych świąt

Obchodzicie Boże Narodzenie? - zapytała ukraińska przyjaciółka Przychówka
Oczywiście - powiedziała Kura
Pieczecie indyka i siedzicie cały dzień przy stole? - dopytywała zaciekawiona
Indyka zwykle nie pieczemy, ale zanim zaczną się święta jemy wyjątkową kolację. Pierogi z kapustą i grzybami czy rybę z warzywami jemy tylko raz w roku - tłumaczyła Kura
Bardzo bym chciała zjeść taką kolację - wyszeptała dziewczynka
W Wigilię każdy znajdzie miejsce przy stole, więc zapraszamy - powiedziała Kura
Dla Was gościnność to nic wyjątkowego. Wasz dom jest zawsze otwarty. To tu przychodzę jak mama jest w pracy, wy dajecie mi jeść, no i tu mam przyjaciółkę - wyszeptała Rija
Wszyscy Polacy są bardzo gościnni. U nas się mówi: "Gość w dom Bóg w dom" - tłumaczyła Kura
W takim razie niech Bóg będzie z Wami no i Wesołych Świąt - wykrzyczała Rija

Kurza familia przyłącza się do świątecznych życzeń, a przy okazji ma nadzieję, że Nowy Rok będzie radosny i szczęśliwy dla wszystkich.

Przemytnicy

Hallo, co to za przestój na blogu? - zapytała polska koleżanka z przedmieść Chicago
Od tygodnia tańczę na szmacie - powiedziała Kura i gotowa była zakończyć rozmowę
To jakiś nowy styl? Wiesz ja też powinnam się trochę poruszać się przed świętami - dopytywała
Żaden styl, tylko moja mama przyjeżdża, więc pucuję, wycieram i odkurzam na zmianę - powiedziała Kura
To zupełnie bezsensowne zajęcie. I tak się pobrudzi. Wolę iść na aerobic lub jogę - wyrecytowała i szybko się rozłączyła

Kura też by wolała iść na jogę lub aerobic, ale skoro życie to nie bajka trzeba było zakasać rękawy i posprzątać pod łóżkiem, za regałem i w pokoju Przychówka.

Masz oko jak celnik - syczał dzieciak, gdy Kura zmusiła go do pozbycia się za małych ubrań, wyrośniętych książek i połamanych ołówków
Celnicy czasem udają, że nie widzą co ludzie przewożą. Ja widzę wszytko - żartowała Kura i zaczęła się modlić by jej rodzinom udało się przewieźć grzyby z polskiego lasu i kozieradkę.

Wtedy jeszcze nie doceniała swoich rodziców, którzy jak prawdziwi przemytnicy grzybki poukrywali w butach, kozieradkę między majtkami, a maść na pryszcze pochowali do skarpet. Nawet miód z polskiej pasieki przywieźli. Miód zupełnie niecertyfikowany, więc w Stanach zakazany, ale za to najlepszy na świecie.

Spokojnie jak na wojnie

Czy ty się nie boisz mieszkać w Ameryce? - zapytała singapurska koleżanka podczas rozmowy przez Skype
A czego mam się bać? - zdziwiła się Kura
Ja bym się bała. Ten powszechny dostęp do broni, walki ulicznych gangów, handel narkotykami, porwania i wyścigi samochodowe - wyrecytowała koleżanka
Oj chyba się za dużo filmów naoglądałaś - Kura śmiała się w głos.

Niecały rok temu ona też się bała, że przeflancowany z Singapuru Przychówek przestanie się uczyć, zostanie członkiem jakieś nastoletniej bandy, zacznie palić papierosy i chodzić na imprezy mocno zakrapiane napojami wyskokowymi.

Skoro tak się stało poczuła się w obowiązku opowiedzieć, koleżance o:

pobliskim parku pełnym dzieci od rana do nocy
setkach kilometrów które pokonała na rowerze
festynach integrujących ludzi w różnym wieku
nastolatkach zaangażowanych w wolontariat lub sport
kierowcach jeżdżących zgodnie z przepisami
szeryfie, który z braku zajęć ucina sobie pogawędki z przechodniami
amerykańskich emerytkach wzorowo pełniących rolę osiedlowej ochrony

Darowała sobie opisy strzelanin o których czytała w gazetach i nie wspomniała o centrum Rockford gdzie nie miała odwagi wysiąść z samochodu. O podejrzanym facecie, który w sobotnie przedpołudnie do zwykłego sklepu przyjechał w towarzystwie czarnoskórej piękności i pistoletem też nie wspomniała. Bała się, że po usłyszeniu takich rewelacji żyjąca pod czujnym okiem Wielkiego Brata koleżanka zejdzie na zawał.

Gacie z golfem

Kup sobie jakieś cieplejsze majtki. Zimy w Illinois potrafią być mroźne - martwił się Żywiciel
Chyba nie aż tak. Tyle lat mieszkałam w Polsce i jakoś nie nosiłam majtek do kolan. Jeszcze się tak nie zestarzałam by nosić babciowe gacie - wysyczała Kura
Co to za różnica jakie kształt mają majtki ważne na jakim tyłku się je nosi - Żywiciel bez namysłu wrzucił do koszyka czarne koronkowe majtki z nogawkami do kolan
Prędzej sobie dupsko odmrożę niż je kiedykolwiek założę - myślała Kura jeszcze w Singapurze

Wystarczyło jednak zmienić kraj by zmienić poglądy. Parę krótkich spacerków podczas zamieci śnieżnej i silny wiatr przeszywający do szpiku kości i Kura stała się gorącą zwolenniczką majtasów do do kolan. Przy okazji głosząc teorię, że ładny tyłek we wszystkim wygląda pięknie jak śnieżne zaspy na obrazku.

Halloween

Świętujesz Halloween? - zapytała sąsiadka
Właściwie to nigdy mi się nie udało. W Polsce Przychówek uczył się w szkole katolickiej, więc nie obchodziliśmy. W Singapurze hallowenowe szaleństwo zbiegało się z ważnymi egzaminami w szkole i nie bardzo mieliśmy na to czas - wytłumaczyła Kura
Okropna ta szkoła w Singapurze. Nigdy nie chciałabym do takiej chodzić - stwierdziła sąsiadka
Gdy ja byłam dzieckiem co roku świętowałam Halloween. Przebierałam się razem z koleżankami za jakieś koszmarki, a ksiądz częstował nas cukierkami, bo też chodziłam do szkoły katolickiej - tłumaczyła
Co kraj to obyczaj - pomyślała Kura i natychmiast zapragnęła przeżyć amerykańskie święto po amerykańsku

Niestety dynia, która miała być lampionem, spleśniała bezwstydnie, a Przychówek uznał, że jest za stary na zbierania cukierków.

Będę świętować sama - pomyślała Kura

W markecie kupiła nieprzyzwoitą ilość słodyczy, ustylizowała się na wiedźmę (dużo nie musiała zmieniać ;) - Żywiciel) i czekała..., ale się nie doczekała.

Ulewny deszcz jaki nawiedził w sobotę naszą okolicę zatrzymał w domu nawet największych amatorów łakoci, więc Kura została z górą słodyczy i poczuciem, że ominęło ją coś fajnego.

Życie na amerykańskich przedmieściach dalekie jest do filmu - stwierdziła smutno
Mi to nie przeszkadza - odpowiedział Dzieciak przełykając cukierka

Kura za cukierka podziękuje, ale mimo kiepskich doświadczeń nie straciła nadzieji, że jeszcze kiedyś dane jej będzie uczestniczyć w prawdziwym hallowenowym szaleństwie.

Głosowanie

Czy do Was dociera to, że mieszkamy w Stanach prawie rok - rzucił Żywiciel kierując samochodem
Prawie rok - zamyśliła się Kura. Singapur ze swoimi kolorami i zapachami wydawał jej się równie nierzeczywisty jak odległy. Odruchowo zamknęła oczy i uśmiechając się do siebie przypomniała sobie szybki i prawie niezawodny transport publiczny, gotujące Malajki, szkołę w której spędziła tak dużo czasu, bengalską kapłankę i Jednoliterową
Tu wszystko jest inne - wyszeptała Kura
Czasem czuję się jak w Polsce - odpowiedział Żywiciel parkując
A ja nie, bo tu wszystko jest lepsze, fajniejsze i tańsze - dorzucił dzieciak nadal stukając w telefon
Niestety nie wszystko jest tu lepsze, fajniejsze i tańsze i nie czuję się tu w Polsce - powiedziała Kura i gotowa była sypać amerykański absurdami jak z rękawa.

Porozumiewawczo spojrzała na Żywiciela i swojego nie małego Przychówka, który zdając sobie sprawę z powagi chwili przestał stukać w telefon.

Może wrócę do pisania bloga? - rzuciła
To wolny kraj, więc jestem za - powiedział dzieciak i podniósł rękę do góry
Ja też - powiedział szybko Żywiciel
Czyli przegłosowane .... - wyszeptała Kura i po 10 miesięcznej przerwie znów została blogerką.

Jak zostaliśmy village people

Cztery lata, spędzone w dusznym i zatłoczonym Singapurze wyleczyły nas z miłość do wielkich miast, więc zanim opuściliśmy Singapur zdecydowaliśmy że zamieszamy daleko od centrum Chicago.

Umrzesz tam z nudów - wyrokowały singapurskie koleżanki
Tylko nudni ludzie się nudzą - odpowiadała Kura z szelmowskim uśmiechem.

I nie myliła się... ledwo udało się jej rodzinie postawić nogę na amerykańskiej ziemi, a lokalne obyczaje wprawiły w osłupienie pana męża zwanego Żywicielem, panią żonę zwaną Kurą i długowłosą nastolatkę zwaną roboczo Przychówkiem.

Życie na prowincji może być fascynujące i niezwykłe o tym (mamy nadzieję) będzie ten blog.

Subskrybuj: Posty ( Atom )

Pages