Terug van start

Net als 1 januari lijkt 1 september een periode van goede voornemens te introduceren. Alleen hangt de druk om een jaar lang vol te moeten houden, minder zwaar in de lucht. Goede voornemens zijn niet gemaakt om een jaar lang vol te moeten houden, een trimesteriële indeling zou veel efficiënter zijn!

En dus dacht ik: waarom dan niet van het "1 september"-momentum profiteren en terug van start gaan met mijn blog?

Samen met de school is ook de naailes terug van start gegaan. Na een jaartje basis, 3 jaar vrije tijd en een jaartje bloes-jurk hield ik het bijna voor bekeken. Maandagavonden zijn altijd een race tegen de tijd: treinen naar huis, kindjes oppikken in de creche en de naschoolse opvang, eten maken, eten, om tegen 19u in de les te zitten. Gelukkig sta ik hier niet alleen voor, maar ik had het een beetje gezien met al dat 'gehurry'... Ik zou evengoed iets leuks samen met de kindjes en mijn man kunnen doen... Kwali-tijd, weet je wel?

Maar dan werd hier ineens voor het eerst de module "Tiener-en kinderkledij" ingericht... In plaats van samen met de kindjes zou ik ook iets voor de kindjes kunnen doen. Ik zou ze om de zoveel tijd met nieuwe kleertjes kunnen verrassen! Da's toch ook leuk voor hen?
En al bij al, het mag dan een serieuze rat-race zijn op maandag, eens ik in de les zit, vergeet ik al de rest. Het is mijn avondje voor mezelf. Pure ontspanning. Ik kan er de zorgen van de dag vergeten, gezellig kletsen met de andere naaisters en me verdrinken in patroontjes overtekenen en stofjes kiezen.
En dus ben ik er uiteindelijk toch terug voor gegaan :-)

En vandaag kan ik je hier al de eerste creatie van een hopelijk lange reeks laten zien. Een eerste techniekje, dat we eerder ook al in de modules vrije tijd moesten doen, was een applicatie uit stof maken. Normaal gezien was het de bedoeling dat op een badstoffen gastendoekje te doen en daar een slabbetje uit te knippen, maar ik heb dat maar wat ruimer geïnterpreteerd.
Het werd dit vogeltje uit zwarte katoen, geappliceerd op een T-shirtje van ons Lieselot. Ze had het al meteen de volgende morgen aan om naar de creche te gaan. Daar wordt een mens toch blij van?

Feestkleedje

En dit was dan mijn eigen feestkleedje. Het resultaat van het eerste semester naailes, waarbij het verplichte onderwerp "tricot" was. Na wat rondzoeken op internet naar tricotkleedjes, sprong deze Burda 7828 (Faux wrap dress) er meteen uit. Blijkbaar heel geliefd omwille van het feit dat het zo makkelijk is en bovendien vond ik bij Mina Dotter ook nog eens een volledig geillustreerde tutorial. Niet langer twijfelen dus en ervoor gaan!

Het was ook echt wel een heel tof kleedje om te maken. Zonder al te veel poespas, vlot klaar, geen aanpassingen aan de maten nodig. Zo zullen er zeker nog wel volgen!
Het stofje bracht ik ooit als coupon mee bij Maison Doree, op de enige keer dat ik ooit in Brussel gaan stoffenshoppen ben. Toen wist ik nog totaal niet waarvoor ik het zou gebruiken, maar nu leek het me echt ideaal voor dit patroontje en gelukkig net groot genoeg ook.

Toen het patroontje al uitgeknipt was en ik op zoek ging naar wat voorbeeldjes om te beslissen of ik het met of zonder striklint zou maken, kwam ik op de Flickr-pool van de Burda 7828 terecht. Kwam ik daar niet exact hetzelfde kleedje tegen, zeker, maar dan met de korte mouwen (en ongetwijfeld een paar maatjes kleiner ;-)). Ienemiene had eerder blijkbaar precies hetzelfde gedacht. Dan toch al minstens 1 iemand gevonden met dezelfde smaak :-)

Je kunt het patroontje hier kopen (origineel met striklint), of voor wie nog enkele oude Burda's heeft liggen: je kunt het vinden in het nummer van april 2007.

Waterval-T-shirt

Een trimester lang ben ik er in de naailes mee bezig geweest, maar nu is ze eindelijk af: mijn eerste T-shirt! Pakweg de laatste 5 lessen dacht ik steevast "Volgende week raakt het zeker af, er moet niet veel meer gebeuren..." en telkens opnieuw werd ik weer verrast door het feit dat alles langer duurde dan verwacht.
Omdat ik dit watervalshirtje uit de XL-rubriek van de Knipmode van juli 2012 zo mooi vond, wou ik het per se maken, ook al wist ik dat ik zelfs de kleinste maat nog serieus wat zou moeten verkleinen. En zo was het ook effectief: bij de eerste pasbeurt leek het wel een patattenzak, echt waar, eens te meer omdat dit op zich al een heel los model is.
De kleuren kwamen zo mooi uit in het boekje, dat ik er iets gelijkaardigs uitzocht op het stoffenspektakel. En voila, na vele uren zwoegen is dit het resultaat: