En elk jaar is hij er weer onverwacht: de eerste rokjesdag. Zo'n dag met strakblauwe lucht en warme zonnestralen tussen boomtakken - kaal nog maar al met een zweem van lentegroen. Het lijkt alsof iedereen maandenlang de adem heeft ingehouden en nu eindelijk weer vrij & vrolijk flaneert, fietst, rozen snoeit, nikst in de zon, gewoon het voorjaar inademt.
Maar ook zo'n dag dat je voor de eerste keer met blote benen naar buiten wil. En denkt: had ik nu maar zo'n olijfbruine benen als Oriëntaalse vrouwen. Die heb ik niet, maar ik ken wel een Oriëntaals schoonheidsgeheim ...
Maar ook zo'n dag dat je voor de eerste keer met blote benen naar buiten wil. En denkt: had ik nu maar zo'n olijfbruine benen als Oriëntaalse vrouwen. Die heb ik niet, maar ik ken wel een Oriëntaals schoonheidsgeheim ...
Le bain Maure - Jean-Léon Gérôme - 1889-1890
Dus roerde ik rietsuiker, amandelolie en essentiële rozenolie tot een suikerscrub. (Zoals ik hier beschreef vorig jaar.) Zodat ik zorgeloos met blote benen kan fietsen door de oplichtende lentestad ...
Zo'n dag
Zo'n dag,
waarop de lucht vol luchtigheid is,
lentewind plagerig achterom sluipt,
van zoveel niet benoembaars bol staat,
Parijs vlakbij is, Granada om de hoek.
Zo'n dag,
waarop het frisgerokte meisje
van de buren hoog moet reiken
naar knoppen in hun kersenboom,
wind de verleiding niet weerstaat.
Zo'n dag,
waarop ik gebukt mijn tuin spit,
op harde resten winter stuit,
ijs vind in verborgen hoeken,
wat was toegedekt weer bloot leg.
© Atze van Wieren
Zo'n dag,
waarop de lucht vol luchtigheid is,
lentewind plagerig achterom sluipt,
van zoveel niet benoembaars bol staat,
Parijs vlakbij is, Granada om de hoek.
Zo'n dag,
waarop het frisgerokte meisje
van de buren hoog moet reiken
naar knoppen in hun kersenboom,
wind de verleiding niet weerstaat.
Zo'n dag,
waarop ik gebukt mijn tuin spit,
op harde resten winter stuit,
ijs vind in verborgen hoeken,
wat was toegedekt weer bloot leg.
© Atze van Wieren