Retro dziewczynki

Kolejna porcja shabby chic, która dawno temu powędrowała do Ani na naszą drugą wymiankę. Aż wstyd powiedzieć JAK dawno to było. Zdjęcia ciemnawe, bo robione w ponurym czasie pod koniec grudnia.

Ania zażyczyła sobie "pod choinkę" przecieraną skrzynię z retro dziewczynkami.
 

Tak się szczęśliwie złożyło, że pożądany papier do dekupażu dostałam od Kasi, która przywiozła go z Czech.

Nie przypuszczałam, że tak szybko się przyda. Dzięki Kasiu!
 

Zrobiłam wszystko według marzeń Ani, shabby, zdjęcia dziewczynek w sepii i czerwone róże.

Skrzynia z uchwytami z boku ma służyć do przechowywania zdjęć i pamiątek rodzinnych.

Jestem zaszczycona, jeżeli tak naprawdę jest.

 

 

 

 

 

 

 

 Dokleiłam listy z papieru ryżowego, żeby uwydatnić przeznaczenie skrzyni.

 

 

 

 

 Drugim marzeniem Ani była ramka ze stemplami i paryskimi motywami.

 

 

Wykonałam to w kombinowany sposób. Wieża Eiffla pochodzi z serwetki, zegary i skrzydła to stemple odbite farbą akrylową.

Napis Paris i pieczątki to transfery.

Do zdjęć ramki wyjęłam szybę, żeby uniknąć refleksów.

 

Zawsze zastanawiałam się, ile właściwie razy lakieruję pracę z papierem do dekupażu, robiłam to na wyczucie. Tym razem postanowiłam stawiać kreskę po każdym lakierowaniu i zliczyć ich ilość. Okazało się, że wyszło mi .....32 razy! I jeszcze na siłę można by wyrównywać powierzchnię papieru do powierzchni skrzynki.

Jednak praca z serwetkami jest o niebo szybsza:))))!

 

Jak dziewczynki retro, to jedziemy dalej!

Zrobiłam jeszcze notesik do torebki. Mam nadzieję, że się przyda.

 

 

 

Wewnątrz okładki - kieszonka, gdzieniegdzie koronki.

 

 

 

 

 Jak ja lubię robić przekładki w notesikach! Niedługo ilość przekładek dorówna ilości kartek! :)))

Żartowałam :)

 

 

 

 

 

 

 

Niedługo zobaczycie jakie skarby ja dostałam od Ani.

 

Dziękuję Wam Kochane za komentarze pod postem walentynkowym.

Życzę leniwej niedzieli i udanego tygodnia.

 

Wasza

 

Pêle-mêle

Pêle-mêle to z francuskiego - w nieładzie, pospiesznie.

Mój mroczny przedmiot pożądania.

Dawno, dawno temu oglądając blogi, nasze i zagraniczne, zauważyłam to COŚ. Czego to ludzie nie wymyślą.

Ja też chcę. Ale nie mam składników. W końcu ramkę kupiłam w likwidowanej galerii. Właścicielka zgodziła się wyjąć bratki z tej ramki - brzydkie były ! Teraz brakowało mi tylko siatki hodowlanej. Skąd ją wziąć ? Zwlekałam do momentu, kiedy to moja nieoceniona koleżanka blogowa Koko zaproponowała mi coś w rodzaju wymianki. Bardzo mnie to ucieszyło i wybawiło z kłopotu. Dziękuję Ci serdecznie raz jeszcze!
Mam wreszcie siatkę i to z małymi dziurkami !

Skoro nie mogę popisać się samodzielnym upiększeniem ramki, postarałam się chociaż wypełnić ją bardziej twórczo, niż tylko powiesić stary klucz i kryształek od lampy.

Zrobiłam więc:

Broszkę z dwóch rodzajów koronki i jednego kolczyka z przeceny.

Motylka (oczywiście !) z papieru w nuty i starej pożółkłej książki, polakierowanego dla usztywnienia.

Obrazek z: ramka z Wycinanki, przyklejona do papieru ze scrapbookingu + naklejony kaboszon + zawieszka z koroną.

Buteleczka wypełniona czarno-złotym piaskiem z Teneryfy.

Szpulki mocno postarzone.

Nożyczki posrebrzane z targu staroci, wyciągnięte spod sterty sztućców, tanio kupione (facet nie wiedział, co sprzedaje).

Wieszaczek oblekłam w koronkę i zawiesiłam ulubioną torebkę wieczorową. Lubię na nią patrzeć.

Serducho - papier z motylkiem ! Na to lakier. Na serducho przykleiłam klatkę z Wycinanki, pomalowaną tuszem.

A woreczek dostałam od Mamusi, ja nie umiem. Obszyłam go tylko koronką i wypełniłam lawendą.

Uff, mam co chciałam.

Wczoraj był Dzień Mężczyzny :) Ucałujcie swoich Panów ode mnie. Szczególnie mocno tych, którzy pomagają Wam w radosnej twórczości lub chociaż w tworzeniu bloga.

Mój syn dostał od sympatii prezent, który pokazuję Wam za jego zgodą.

Miłego, słonecznego dnia. Idę na spacerek :)

Witam nowe Obserwatorki i dziękuję Wam wszystkim za miłe komentarze.

pa pa !

Mamo, czy Ty się starzejesz ?

Mamo, czy ty się starzejesz ? Zapytał mnie mój syn (ten solenizant od albumu), kiedy zobaczył mnie nurkującą w koronkach. Zaznaczam, że było to pytanie, nie stwierdzenie.
- Nie, ale jestem trendy ! - odparowałam szybko.

Od kilku dni zagrzebałam się bowiem w stercie koronek, guziczków, starych papierów, retro zdjęć i różnych innych dodatków. Czy to pod wpływem białego śniegu zalegającego, gdzie spojrzeć, czy też Walentynek, mój nastrój zaczął dryfować w okolice retro klimatów. Trend ten podoba mi się od dawna. Lubię kupować torebki wieczorowe, które wyglądają na stareńkie, broszki, zbierać stare fotografie.

Na zagranicznych blogach naoglądałam się dekoracji z koronek, gdzie aż kipi od ich nadmiaru. Dlatego postanowiłam zaszaleć i u siebie zastosować więcej, niż "jedną na przedmiot" hi hi. Może komuś wydawać się, że jest tu za dużo ozdóbek, ale ja tak wsiąkłam w ten zdobny styl, że ciągle mi mało koronek, guziczków, zawieszek itp. Najpierw postanowiłam ozdobić niebieską ramkę, zalegającą na strychu - czarna farba, świeca, na to biała farba, przecierka papierem ściernym i już.

Na zdjęciu powyżej jest moja Babcia Stasia, mama mojej Mamy.

To właśnie niebieska ramka, która została poddana metamorfozie.

Podarowałam Babci zawieszkę serduszko w podzięce za serce, które miała zawsze dla mnie. Mogłam liczyć na jej obecność, zaplatanie moich długich włosów w dwa warkocze, coś do zjedzenia, porady, drobne naprawy krawieckie, ciasto i ciastka - zawsze. Czyli prawdziwy, ciepły dom.

Poniżej serduszka doszyłam kapelusik z parasolką, w końcu jestem Umbrelka !

Broszkę zrobiłam z koronki, a w środek wszyłam element ze starej bluzki mojej Mamy.

Motyl - wycięty z papieru do scrapbookingu i usztywniony warstwami lakieru, oprócz tego guziczki, guziczki.

Na wieszaku zrobiłam stempelki - skrzydła, wykonane farbą akrylową. Specjalnie nieco niedokładnie, żeby wyglądało na stare.

Tym razem na lakier przykleiłam koronkę, wcześniej zrobiłam pocztowy stempelek.

Wydruk starego, cudnego fotela z netu zrobiłam już dawno i czekał na mój dobry dzień. Bardzo mi się podoba i myślę, że zrobię z nim jeszcze niejedną pracę.

Do koronek doczepiłam ćwiek ze scrapbookingu i nie mogłam odmówić sobie umieszczenia tu zawieszki.

A tu jeszcze jedna zawieszka - klucz.

Ostatnio udało mi się upolować na przecenach cudne kolczyki za całe 5 złotych. Nie zostały wykupione, bo od ich noszenia można by było dostać obwisłych, afrykańskich uszu, ale od czego nasza kobieca pomysłowość. Można z nich przecież zrobić broszkę do marynarki, przypiąć do torebki lub wykorzystać na 100 innych sposobów. I wam życzę udanych polowań.

Myślę, że niedługo uraczę Was kolejną porcją retro, bo dobrze się czuję w otoczeniu koronek, starych zdjęć i babcinej biżuterii hi hi.

Całuski, miłego weekendu !