Keçe İşli Kazak ve Lili

 

Okulda kostüm günü vardı geçen dönem ama Liloşum pek sıcak bakmadı bu fikre. Yine de katılmaması fikrini sevmedim ve bu kazağı Ponyler çizgifilmindeki Rainbowdash karakterinin amblemi ile süsledik. Altına da mavi taytı çekti mi kostüm tamamdı. Yani kostüm denilebilirse...

Malzemeler: Nako Keçe ve keçe iğnesi, biraz rendelenmiş ve sıcak suda çözülmüş sabun ve çalışkan bir el.

Rainbow Dash - Kot Ceket Boyama

Geçen ilkbahardan...

Ceketin arkasına boyama istedi Liloşum. Ne boyasak diye düşünürken poniler geldi aklına. İnternette bulduğumuz bir resmi göz kararı kurşun kalemle benzetmeye çalıştım kot ceketin arkasına. Sonra su bazlı akrilik boya ile boyadık.
Büyük bir havayla giyiyor. Pek bir gururlu ceketiyle. Sanırım ona bir şeyi beğendirmek için ondan fikir gelmesini beklemek lazım. (O zaman ondan bir fikir gelene kadar kendime dikeyim bari:)

Lili - Bomber ceket

Geçen ilk bahardan kalma bir fotoğraf. Ben dikmiştim bu ceketi, artık küçük bile geliyor.. Pozları da zorla vermişti yine.

Yazmamışım buralara onu. Uzun süredir yazasım kalmamıştı. Bekledikçe yazılacaklar doldu ama insanın anlaşılmak üzerine beklentisi kalkınca ne yazmanın ne anlatmanın anlamı kalmadığı hallerdeyim.

Lili - Omzu Açık T-shirt

Lili için kalıp bulmakta zorlandığım bir dönemdeyim.

Lili - kısa uzun elbise

Geçen yazdan #tbt bir yazı daha gelsin...

Bu elbisenin kalıbı harika bence. Hem tulum hem elbise olarak çalışılabiliyor. 

Kalıp Burda: 2016 / 07 - 135

Lili ve Dantelli Elbiseleri Vol.1

#baharkokulugiyisiler dikiyoruz dediler, diktim geldim.

Lili ve Dantelli Elbiseleri Vol.2

#baharkokulugiyisiler

İşte etkinliğe yetişenlerden ikinci elbisenin detayı...

Lili - Aplikeli etek

Küçük hanım spor tarzını kombinleyecek parçalar buldukça mağazalarda bana da ilham olmaya devam ediyor ve tabi ki kendim geçiyorum işin başına. İşte evde giymediğim haliyle bir türlü de eskimeyen iki eteğin başına gelenler. Bu yazıda sadece birini göreceksiniz. Diğerini giyene kadar sabır;)

Lili - Çizgili elbise

Kışlık güzel kumaş bulunca ona güzel bir elbise dikmemek olmazdı. Kendime diktiğim maxi çizgili elbisenin minisi de ona geldi. Cepler asimetrik ve bir de kapşon ekledim. Analı kızlı giyebiliriz artık.

Yüksek bel t-shirt

Lili anaokulu yaşlarında iken, beyaz bir penyenin bir ucuna çam ağaçlı baskılar yapmıştı, diğer ucuna da ben rengarenk çiçekler boyamıştım akrilik boyalarla. Mutfak halısını kenara itip yerde saatlerce oyun oynamıştık boyalarla ve kumaşlarla.

Şort: Boyner T-shirt: ben diktim

Lili - Bomber ceket takım

Geçen sene kendime diktiğim takımı çok beğendi ve kendisine de istedi. Kendisi isteyince giyer biliyorum. Ne istediğini biliyor O! Neyi sevdiğinden ve kendinden emin bir kız oldu hep. 

Dikip bitirince de çok sevdi takımını. En çok kalpli fermuarı sevdi, minicik şeylere bayılıyor her çocuk gibi.

Lili - Çiçekli Bomber Ceket

Bu yazıyı otomatik yayına alacağımdan, diliyorum yazı yayına girdiğinde Lili artık evde olur. Yine kampa gitti ve yine yalnız kaldık babası ile. Ne ilginç ki sanki sonsuzdan beri hayatımdaymış gibi hissediyorum. Sanıyorum dışarıdan da öyle gözüküyor.
İnsanların bana olan davranışları çok ilginç bu yüzden bu konuya değindim. Mesela Lili kulüple kampa gittiğinde yüzlerindeki ifade; "Ne yani, alışmadın mı?" der gibi. Oysa ne ben sonsuzdan beri onun annesiyim, ne de o sonsuzdan beridir yelkenci. Yine de alınganlık gösteremeyeceğim. İnsanların empati yapamamasını ayıp bulmuyorum. Anne olmadan bilemezler, evlatlarından ayrılmadan bilemezler, hiç kimse bir başkasının hayatını ve hislerini tam olarak bilemez ve ben de kendi hayatımı anlatmak için zaman harcayamam özellikle öğrenmek ve anlamak istemeyenlere hiç zaman ayıramam.
Onun yerine hayatımı kendi akışında yaşamayı tercih ediyorum. Bırakıyorum isteyen istediğini konuşsun. Hatta cevap vermediğimde fark ettim ki kendilerinden daha aptal ya da eğitimsiz de buluyorlar. Bunu da göze alıyorum. Hiç kimseye zekamı ve eğitim seviyemi ıspatlamak zorunda da hissetmiyorum. Egomla aram da çok iyi artık. Hiç kimse zıvanadan da çıkartamıyor beni. Öylece sessizce bekliyorum. Onlar konuşadursun, ben kızıma gelince sarılırım o kadar! Hatta şu anda bunu yazmak bile çok heyecanlandırdı. Gelmesini nasıl istiyorsam artık...:D

Lili - Deri Detaylı Bomber Ceket

Hala onun neyi sevip neyi sevmeyeceğini kestiremiyorum. 

Mesela bu bomber ceketi ona diktiğimde elimden kaptı ve hemen üstüne geçirdi. Oysa ben, dün gördüğünüz çiçekli olanın daha çok rağbet göreceğini düşünüyordum. 

Bu ceket bütün hafta üzerinde durdu. Hem okulda hem evde bunu giydi. En sonunda yıkamak için üstünden alabildim.

Lili - Bomber Jacket

Geçen sene kendime dikip durduğum bomber ceketlere hayran kalan Lili kendine de siparişler verip duruyordu. Sonunda zaman bulup ona da iki tane dikebildim. Birisi annemin, çok uzun gelen gri sabahlığının, kestiğim etek uçlarından, peluş bir malzeme ile yaptım. Kollarda kumaş yetmezliğinden yaratıcılığa başvuruldu ve dolapta kalan deri parçası kol olarak eklendi.
Mavi olan ise pazardan aldığım bir parça. Malesef şort için kumaş artmadı ama Lili'nin çok sevdiği bandanadan yaptım biraz artan kumaşla. Bandananın iç tarafında peluş kullandım, kulakları sıcacık tutuyor. Böylelikle şimdilerde bomber ceketlerine seviniyor küçük hanım. Sanırım daha dikebilirim. Giymesi beni çok mutlu ediyor.

Lili - deri şort

Lili ile geçen hafta arası birlikte takılma fırsatı bulduk. Tabi ki kız kıza en sevdiğimiz şey süslenip gezmek. 

Lili deri şortunu giymeye karar verdi ve pembe çoraplarla kombinledi. Mor montuna uyacak çoraba birlikte karar verdik. Ancak makyajı kendisi yapmış haberim bile yok. Bu konuda ne kadar konuşsak da sanırım o rengarenk far paleti onu çok cezbediyor. Makyaj masamı ondan kurtaramıyorum artık. Biraz daha sert konuştuğumda da küsler başladı aramızda. Neyse ki çok uzun sürmüyor. Ne kadar büyüse de minicik kalbini kırmış olduğumu düşünmek benim kalbimi sıkıştırıyor her seferinde. Zor meslek seçmişim: Annelik:)!

Lili - Lalaloopsy Şapka

2015 bitmeden önce son mucizeleriyle hayatımı dolu dolu yaşamamı sağladı. Ne 2015'ti ama... Saygıyla anıyorum gerçekten. Benim hayatımda çok ilginç perdelerin kalktığı artık hayata çok ama çok farklı bakmamı sağlayan bir zihniyete kavuşmamı sağladı olup bitenler. Bu yeni kafa ile 2016'da neler yapacağımı, neler olacağını bilmiyorum gerçekten ama size bu ilginç detaylardan yavaş yavaş bahsetmeye karar verdim buradan. Artık benim gibi şeyler yaşayan olursa kendini benim gibi yalnız hissetmez. Çünkü ben sadece yabancı kaynaklardan bana ne olduğunu anladım. Hiç bir güncel Türkçe kaynağa rastlamamak çok ilginçti. Tek kaynaklar Osho, Mevlana, Rumi gibilerin yazdıklarıydı. Oysa yıl 2015'ti. İnsan kendi yıllarından birilerinden öğrenmek istiyor neler olduğunu kendi dilinde birinden... Ancak bunu başka bir yazıya bırakıyorum.

Lili - Turuncu Tulum

Yaz bitmeden bir kaç tulum dikebildim ben de kızıma. Severek giyiyor sağ olsun ama bir aralar diktiklerimi giymez olmuştu. Bozulmadım değil! Tabi kendi seçimi diyerek dikmeyi bıraktım ben de. Şimdilerde ise yine anne emeğine dönüş var. 

Polar şapka ve sevgi üzerine...

Bu kış eşim iki şapka modelini birleştirip bir şapka tasarladı. "Bana bu modeli yapabilir misin?" diye sordu. Yapabilirdim elbette. Hemen rengarenk polarlar aldım ve dikmeye başladım. Makinam bozuldu vs. ama şapkaları ertelemeli de olsa bitirdim. Herkese hem de sevdiğim herkese diktim. Son olarak elimde kalanla bir de ben yukarıdaki modeli tasarladım. Kayak yaparken gördüğüm bir sürü çılgın şapka beni etkiledi ve bu çıktı ortaya.
Resimlere bakarken yayınlamadığımı fark edince yazmaya karar verdim. Bir de dikkatimi çekti; Pembe renk - aşkın sevginin ışığı pembe renklidir. Aklıma geldi bir gece Lili ile yaptığımız sohbet.
Yatarken onu öpüyorum ve iyi geceler diliyorum. Ona sımsıkı sarılıp onu çok sevdiğimi söylüyorum her gece. Yine söyledim, bu defa sordu;
Lili: Gerçekten mi anne?
Suzy: Gerçekten tabi, çok seviyorum seni.
L: Ama sen babama da öyle söylüyorsun.
S: Çünkü onu da çok seviyorum:)
L: Ama nasıl anne ikimizi de nasıl en çok seviyorsun.
S: Kalbimle.
L: İkimizi de mi? Anne kalbin çok küçük yumruğun kadar o kadar çok sevgiyi içine nasıl sığdırıyorsun?
S: Sen de yumruk yap bakayım! (yaptı)
 İşte bu kadarcık kalbinle hem beni, hem babanı, hem Fişeği (köpeğimiz), hem Yumağı (kedimizi), hem de annaneyi, dedeyi, babanneyi, teyzeyi, Ege'yi, öğretmenini, kayak yapmayı, yelkeci olmayı ve diğer sevdiklerini nasıl seviyorsun?
L: Ama yumağı daha az seviyorum.
S: Gerçekten mi? Ya yumak bir gün bizi bırakıp giderse ve bir daha onu hiç göremezsek!
(Gözleri büyüdü) Üzülmez misin?
L: Çok üzülürüm.
S: O zaman onu da çok seviyorsun. Sadece başka başka seviyorsun. Yumak başka güzel, Fişek başka, anne başka, baba başka... Hepimizi bize özel seviyorsun aslında. Hepimiz kendimize has ve özeliz diye kalbin herkesi başka türlü sevmenin bir yolunu buluyor çünkü herkes kendine göre sevilmeyi hak ediyor annecim.
Lili düşündü kaldı... "ve hepinizi seviyorum!" dedi.
Ben de Annecim:) Hepinizi!

Minik yelkenciye termal içlik

Şu fotoğrafta gördüğünüz robocop kılıklı yelkenci Lili, artık yelken kulübünün lisanslı bir sporcusu:) O denizin açıklarında yelkeniyle keyif çatarken (ki ona göre öylece oturmak eziyetmiş) ben kışın nasıl yapsam da yavrucuk üşümese diye, o spor mağazası senin bu spor mağazası benim termal içlik arayıp durdum. Güç bela İstanbul'da büyük bir mağazada buldum ama sonra...

Sonra eve gelince bir de internette fiyatlara baksaydım diye söylendim kendi kendime. İstanbul'a kadar gitmeden neden aklıma gelmedi ki! Minik bir sorgulama ile çorapiçgiyim.com sitesinde termal giyim kategorisinde (link burda: http://www.corapicgiyim.com/termal-iclik ) istediğim takımı buldum hatta boğazlısını:) Kışın kayak yapmayı seven anneler de göz atsın. Minikleri evde bırakmaya gerek yok kış tatilinde;) 

Pembe Flamingo

Yaz nasıl da bitti... Elimde yazın çekilen ama paylaşılmayan bir sürü fotoğraf kalmış.

Şimdi bu tulum çoktan kışlık çekmeceye alındı bile!

Baykumaş.com dan aldığım penyelerle Lili'ye yazın tulum dikmiştim. Şimdi artanlarla pijama zamanı...