Zijzaak - Ingekaderd

De timing van project Zijzaak kwam mij goed uit. Mijn handtas had het de maand ervoor begeven en ik liep al een tijdje met de manbag van manlief rond.

 

Door voor een effen stof te kiezen, vond ik de grote panelen nogal saai uitvallen. Daarom knipte ik er een kadertje uit, en in dat kadertje verwerkte ik een stukje van de voering.

 

Om te vermijden dat deze tas een rommelbak werd, voegde ik binnenin een aantal zakjes en compartimenten toe.

De buitenste zakjes zijn ideaal om mijn treinabonnement in kwijt te kunnen. Om ervoor te zorgen dat ik datzelfde abonnement niet kwijtraak, voegde ik ook kamsnaps toe.

 

Het heeft even geduurd voor deze tas in elkaar zat, vooral doordat ik zo veel extraatjes toegevoegd heb. Maar ik ben wel heel blij met het resultaat.

 

Het enige waar ik spijt van heb, is dat ik de schouderriem niet verlengd heb, zoals Tialda dat wel gedaan heeft. Nu kan ik de tas niet echt crossover dragen, iets wat net iets gemakkelijker is op de fiets. Maar kom, moeilijk lukt ook.

Stap 47 uit de werkbeschrijving ben ik ook nog niet aan uit. Als iemand me kan zeggen waar ik precies alles nog 's met de hand moet vast zetten, leg het mij aub uit. Ik heb het al van alle richtingen bekeken, maar 't dringt niet tot me door.

En dan deze nog: tijdens het maken van de foto's en het klaar zetten van de tas, was ik blijkbaar per ongeluk foto's van mezelf aan 't nemen. Een zelfportret vanuit licht andere hoek, ik mocht hem jullie niet onthouden :-)

 

Meer foto's en meer details vind je op mijn eigen blog.

Groetjes,

Lies
www.abfabulies.com

Voor appelen en peren in een frambozenkleurtje

Het aprilproject zag ik helemaal zitten: eentje om van een wit blaadje papier te starten, dat was al geleden van de patroontekenlessen. Dankzij de duidelijke uitleg ging het tekenen heel vlot. En het boek liegt er niet om, eens het patroontje klaar is, zit dit shirt zo in elkaar. Maar toen ben ik er nog aan beginnen prutsen, natuurlijk.

Qua stoffenkeuze heb ik het simpel gehouden. Dezelfde stof voor alle delen, om het optisch verbredende effect te vermijden. Aan te raden, met met mijn brede, rechte schouders. De Jerommeke-look, ik probeer er toch van weg te blijven :-) Om het kleurenvak dan toch een beetje te breken, heb ik de naden doorgestikt met wit stikgaren.

 

Zoals jullie weten heeft het patroon van dit shirt rechte zijnaden, maar door die schouders van mij valt zo'n recht model zelden mooi. Daarom heb ik het shirt wat ingenomen in de taille.

De voorkant gaapte ook wat, dus daar heb ik aan beide zijpanden een klein plooitje gelegd, en vastgenaaid met de sierknoopjes. Afhankelijk van mijn houding staat dat voorpand nog altijd een beetje open, maar het is wel al beter.

   

Bij een eventuele volgende versie neem ik dat voorpand een beetje af, en snij ik het ook iets lager uit. Het komt nu vrij hoog, en ik weet het niet, naar mijn gevoel doet het toch iets raars met mijn voorkant. Is 't die brede hals die mijn schouders er ook weer breder doet uitzien? Iets anders?

   

 Achteraan beïnvloedt mijn holle rug dan weer de manier waarop het shirt valt. Niet dat het stoort, 't is immers een los vallend shirt, maar toch iets om de volgende keer op te letten. Dan neem ik wel wat neep af aan de naden.

   

En qua draagcomfort? Super gemakkelijk! Ik had nog nooit met Punta di Roma gewerkt, maar 't is echt wel een aangenaam stofje. Er ligt een ander kleurtje in de kast, al ben ik er nog niet uit of ik voor een tweede, aangepast shirt ga, of eerder voor een ander project kies. Zou ik?

 

Gebruikte materialen

• Punta di Roma, kleur boysenberry: Juffertje Uil
• Knoopjes: Veritas (Sew-Be-Do)

Groetjes,

Lies

www.abfabulies.com

Tipsy pennenzak

Manlief heeft graag alles bij de hand om tekeningen en notities te maken. Daarom sleurt hij elke dag in zijn tas een pennenzak mee. Die pennenzak ging al jaren mee en was stilaan eens aan vervanging toe. Net als de helft van de inhoud eigenlijk.

 

Het tipsy tasje uit Zo Geknipt 2 leek me eigenlijk wel ideaal voor deze job. En net als het driehoeksverhoudingstasje bestaat ook dit projectje voor een deel uit gerecycleerd materiaal. Dit keer hergebruikte ik een oude jeansbroek, die ook al dienst had gedaan voor een zomerhoedje en voor een pagina uit mijn voelboekje.


 

 De doodskopjesstof is er eentje van Cloud 9.

 

Omdat ik het jeansoppervlak nogal groot en leeg vond, heb ik er ook een paar tekeningen van de andere stof op geappliqueerd.

 

Geknipt uit de restjes die overbleven nadat ik het ovale stuk geknipt had. Ik probeer hier zo weinig mogelijk verloren te laten gaan :-)

 

En dan nu, volproppen, die handel!

 


Stofjes

• Gerecycleerde jeansbroek
• Doodskopjes: Cloud 9 Fabrics - Checkerbone, van bij Georgette.

Zo, dat is mijn bijdrage voor februari! Maart sla ik even over, maar in april ben ik er terug. 

Groetjes,

Lies

www.abfabulies.com

Project 4 - Driehoeksverhouding

Eerst en vooral: een heel gelukkig nieuwjaar iedereen! Blij dat zo veel mensen weer mee doen aan de sewalong :-)

Mijn eerste bijdrage voor dit jaar: niet één, maar twee herbruikbaar tasjes!



Voor dit projectje, recycleerde ik een afgedankt Beatles t-shirt van manlief. De afmetingen van dit tasje zijn iets kleiner dan aangegeven in het boek, aangepast aan de hoeveelheid stof die aan het t-shirt zat.

 

Als binnenvoering koos ik een restje gele katoen, zodat het mooi paste bij mijn Yellow submarines. Jammer genoeg had ik niet genoeg gele stof meer over. Daarom deelde ik beide binnenpanden in twee, en hergebruikte ik een stuk gordijn voor de onderste helften. Zo zit het geel mooi aan de bovenkant, en valt het gordijn alleen op bij mensen die hun neus in mijn zak(k)en steken.

 

Het opvouwdriehoekje maakte ik iets groter dan aangegeven in het boek. De sewalong had al vermeld dat 15 op 15 een betere keuze was, en ik ben braaf gevolgd. Om het driehoekje nog meer in de verf te zetten, hergebruikte ik het label van het t-shirt, en werkte ik het randje af met een sierstiksel.

 

 Ook de handvaten en de bovenste rand werkte ik af met een sierstiksel.

 

Behalve dit exemplaar, maakte ik ook nog een kabouterversie. Als zoonlief dan meegaat om boodschappen, kan hij ook iets dragen in zijn kabouterzakje.

 

Als buitenstof gebruikte ik een restje Stenzo met kabouterprint (nu ja, een paddenstoelenprint, er is nergens een kabouter te bespeuren, maar toch). Voor de binnenkant en voor het opvouwdriehoekje kon ik dan ook niet anders dan voor rood met witte stippen gaan, dat spreekt voor zich.

 

De stofafmetingen voor dit kleinere exemplaar zijn 42 hoog, 31 breed, en 12 op 12 om het driehoekje te maken. Het handvat maakte ik ook iets smaller door er in het midden 2 centimeter uit te halen. En ook hier stikte ik alles nog 's door met een sierstiksel.

 



Nu zijn mijn beide mannen klaar om samen op boodschappenjacht te gaan.

 

 Mijn tips voor dit projectje:

• Strijk de naden open na het stikken van het rolletje, en voor het keren van het rolletje. Dat maakt het gemakkelijker om de stof mooi op z'n plaats te krijgen.
• Stik de plooi van het driehoekje, het handvat en de bovenrand nog eens door. Zo blijft alles beter op zijn plaats zitten.

Groetjes,

Lies - www.abfabulies.com

Recept 17: heen-en-weerboekje

Recept 17 was mijn allereerste projectje uit het boek. Ik had het nodig voor het heen-en-weerboekje van mijn zoontje. Anders moest dat ventje met een Bosto-rijstkaftje rondlopen, 't zou geen zicht geweest zijn.

 

Het was de eerste keer dat ik voor de combinatie van Michael Miller en gele katoen koos (en ik koos er later opnieuw voor, voor recept 16). Al vind ik het wel jammer dat het binnenste stofje helemaal niet zichtbaar is. Zelfs op de foto's moet je al heel hard gaan zoeken.

Zoals wel vaker gebeurt, begon ik op een veel te laat uur aan dit kaftje. En dus deed ik iets verkeerd met de maten. Ik weet niet precies wat, maar plots had ik een flap hangen.

Ik stopte ook het elastiekje aan de verkeerde kant. 't Zat vooraan, en je moest het naar achteren doen om het boekje dicht te houden. Klinkt nog altijd logisch als ik het zo beschrijf, maar toch bleek dat een handeling te zijn die tegen onze natuur ingaat.  't Was manlief die me erop wees. Dus begon ik erop te letten. En inderdaad, wanneer mensen het boekje probeerden open te slaan, zaten ze altijd eventjes vast. Dus heb ik 't elastiekje maar verplaatst. En dat was eigenlijk maar best ook, want ik had het te lang gemaakt en 't zat te los naar mijn goesting. Nu staat 't tenminste strak.

Mijn extraatjes

• Ik voegde er nog een bladwijzertje aan toe. Een gerecycleerd verpakkingslintje. Ook heel populair bij de katten, trouwens.
  


• Ik flockte mijn zoontjes naam er nog op. In 't fluogroen (al is de foto iets te donker om die fluo te laten uitkomen).
  

Mijn tips

• Leg je boekje nog 's open op je patroon, voor je de stof begint te knippen. Zo kan je zien of je geen rare flappen bijgetekend hebt
• Laat dat elastiekje maar wat spannen, het rekt sowieso nog een beetje uit bij gebruik

 

• Vliegtuigstofje: Michael Miller bij Vermiljoenshop
• Gele katoen, gele knoop en groene elastiek: De stoffenkamer
• Fluogroene flockfolie: Vermiljoenshop
• Little lamb bladwijzerlintje: gerecycleerd

Net op tijd!

Zo, dat was nipt! Ik wou dit zwemzakje eigenlijk al 2 weken geleden klaar hebben, zodat ik het kon meenemen naar de Gentse bibberduik. Maar toen ging die bibberduik niet door, wegens - de ironie - te koud. En dus stelde ik het uit. En toen was het ineens al 30 januari...

Voor deze zwemzak gebruikte ik wat ik in huis had. Het gele katoen gebruikte ik ook al voor de zakdoekdozenhoes. De roze tulpen, daarvan had ik eens een restje gekocht.

Ik maakte het zakje vooraan iets groter door aan beide zijden een plooitje toe te voegen. Pas achteraf besefte ik dat ik dat beter op dezelfde manier als de onderkant van de tas had gedaan. Maar kom, het werkt.

Bij het maken van dit zakje raakte ik trouwens een beetje verward bij stap 14. Er staat om de hele rand te doorstikken, langs de flapjes en de rits. Om de een of andere reden dacht ik dat dit langs de rits moest, en dus stikte ik langs de flapjes eerst verticaal. Maar dan kom je in de problemen bij het omstrijken van het onderste deel. Bleek dat ik er weer te veel achter zocht en je gewoon horizontaal over het volledige deel moet stikken, over de flapjes en over de rits. Dat zal me leren, er zo krappe deadlines op na te houden ;-)

Bij gebrek aan koord gebruikte ik lint. Gerecycleerd lint zelfs. 't Kwam mee met de fleece dekentjes van Nounours die je met zegeltjes kon sparen in de Delhaize.

Nestelogen had ik ook niet liggen, dus ik gebruikte ook lusjes. Schitterend idee, gelezen op deze blog.

En de voering? Dat komt van een gratis ING-"kaweetje" (een regenjasje, dus) dat ik ooit op de Gentse feesten kreeg.

En zo is dit zwemzakje klaar voor gebruik. Twee zwembaden in een straal van 1 kilometer. Aan opties dus geen gebrek. Nu nog die schop onder mijn kont, en we zijn weer vertrokken!

• Gele katoen: De Stoffenkamer
• Roze tulpen: Summersault by Erin McMorris bij Vermiljoenshop
• fluo-oranje waterdichte voering: ING-regenjasje
• Koord: verpakkingslint Nounours dekentjes
• Rits: Veritas

Pssst... Eigenlijk moet ik mijn keergat nog dichtnaaien... Maar dat houden we lekker stil hé?

Geluk*kuch* nieuwjaar!

De feestdagen waren hier bij ons thuis een beetje een snotfest. 't Viel allemaal nog het beste te vergelijken met een doorgeefspelletje. Of een potje poker. "Ik ga mee met jouw snot en verhoog de inzet met een bashoest." Zoiets. Maar we worden te grafisch.

Hoe dan ook, tissues waren een must. Een hoes voor zo'n doos kwam dus mooi van pas.

Ik hield me heel trouw aan de werkbeschrijving in het boek. Poepsimpel, toch? Dit moet de eerste keer zijn dat ik zo vroeg op 't jaar een project begin én al afwerk!

De stofjes had ik al 's gecombineerd voor 't heen-en-weerboekje van mijn zoontje. Ik blijf het een mooie combinatie vinden. Lekker licht en luchtig. Om bij weg te dromen.

't Was de eerste hoes, maar net zoals zovelen onder jullie denk ik dat er hier nog wel wat restjes aan besteed zullen worden. Er liggen hier immers nog wat dozen enorm naakt te wezen.

• Vliegtuigstofje: Michael Miller bij Vermiljoenshop
• Gele katoen: De stoffenkamer
• Biais: Veritas

Even voorstellen: Lies

Een wit (virtueel) blad en de doelstelling om even jezelf voor te stellen. Moeilijk hé. Voor mij toch. Want ik betrap mezelf erop dat ik ondertussen toch wel al een tijdje mijmerend door het raam kijk. Naar overvliegende vogels. Naar wandelaars, fietsers en auto's.

Maar goed, wie ben ik? Ik ben Lies, ofte Abfabulies. Technisch auteur bij dag; naaister, haakster, breister en renoveerster bij nacht (Waar is die cape als je hem nodig hebt, hé?). Mama van Nand (5 maanden oud), vrouw van manlief. Baasje van Pino en Tigra, onze katten. En blogster, natuurlijk.

Ziezo. Mezelf tot een lijstje herleid. Er zal wel een en ander in ontbreken hoor. Maar dat komen jullie gaandeweg dan wel te weten :-)

En waarom nu meedoen met die sewalong? Omdat het boek zo leuk is natuurlijk, en ik niet wil dat het mooi op de kast blijft staan onder het motto "Daar moet ik nog 's iets uit maken". En omdat het zo leuk is om met zo veel samen iets te doen en daar al die mooie resultaten van te zien. Dus dankewel, Jos en Tialda, voor het leuke initiatief!

Ik heb alleszins al zin om van al die recepten te smullen. Jullie hopelijk ook!