Brzmi nostalgicznie, ale często gdzieś wracamy stęsknieni dawnych wrażeń, odczuć, uczuć, które nie zawsze wracają, zapachów i bliskich, których pozostawiliśmy w naszym dawnym świecie, dawnym wymiarze. Wtapiamy się znów w znane nam środowisko, mentalność, która powoli wydaje nam się trochę inna i jesteśmy gościem w naszym i nie naszym już świecie. Napawamy się na nowo tak bliską i typową dla kraju naszego dzieciństwa naturą, która mimo upływu czasu jest nadal taka sama. Wdychamy zapachy, które otaczały nas w tym dawnym świecie i delektujemy się nimi na nowo. Na moment zapominamy o codzienności, staramy się stać częścią dawnego środowiska, które postrzega nas teraz inaczej i świętujemy, celebrujemy usatysfakcjonowani bliskością i czułością najbliższych, których widzimy od czasu do czasu i którzy mimo dzielącej nas ogromnej odległości, mimo odmienności naszych światów, nie zmienili się, są tacy sami. I to jest ta cząstka do której wracamy, cząstka naszego dawnego świata, która dzięki nim pozostaje niezmienna.