Pomyślałam sobie sprytnie ;) że najłatwiej będzie szyć na prawej stronie, bo wywrócić na lewą konika na biegunach jest niełatwo, a raczej trzeba dużo zszywać ręcznie, a odkąd moja mamusia mi przywiozła swoją maszynę ("bo wygląda na to, że będę szyła częściej niż ona") to co to za frajda dłubać ręcznie... No więc pomyślałam że konika zrobię z ciemnoczerwonego filcu co go miałam kawałek, ale oczywiście nie wpadłam na to, że to wcale nie jest takie proste, bo trzeba wypełnienie wpychać na bieżąco... Skutkiem czego konik ma troszkę dziurawą głowę, a przy biegunach wystaje trochę białego puszku, ale nic to - i tak go kocham i jestem z siebie dumna, że przypomina konia - nawet Dziecię tak uznało, a autorytetu dwulatka niesposób podważyć!
