Dzień tłumacza

 

30 września obchodzimy Międzynarodowy Dzień Tłumacza. Z tej okazji portal "Lubimy czytać" zaserwował niezwykłe wyzwanie. "Przeczytać książkę kierując się nazwiskiem autora przekładu.

Kto z czytających zwraca uwagę na to, kto przełożył książkę Kto potrafi z pamięci wymienić kilku tłumaczy książek [wraz z tytułami przełożonych dzieł]? Ja mam trudności. Wymienię może z 7.
Tłumaczenie książek to sztuka podejmowania decyzji. Czy zachować oryginalne imię [Mary Poppins, Tom Marvolo Riddle], czy może dostosować je do języka i wieku odbiorcy?  Bardzo rozumiem decyzję Ireny Tuwim, że nadała niani polskie imię Agnieszka [będę jej bronić do upadłego]. Cenię ją też za to, że po korespondencji z Pamelą Trawers uszanowała decyzję autorki i powróciła do oryginalnego imienia.
Trudniej zrozumieć mi francuskich tłumaczy, że zmienili oryginalne imię Lorda Voldemorta czy Sewerusa Snape'a. Mądrym posunięciem było umieszczenie słowniczka na końcu pierwszego wydania Harrego Pottera. Andrzej Polkowski - tłumacz serii "spowiada się", dlaczego niektóre frazy zdecydował się przełożyć tak, a nie inaczej. Brak mi jest tego słowniczka w kolejnych wydaniach.

Kojarzę niewielu tłumaczy. Dlatego postanowiłam zainteresować się znaną mi rodziną Barańczaków. Emilia Kiereś jest siostrzenicą Stanisława Barańczaka.
Jej mama, autorka Jeżycjady też ma parę tłumaczeń na swoim koncie.

W ramach wyzwania przeczytałam kilka ich książek. Skupię się jednak na Stanisławie Barańczaku. Jest on znany z tłumaczeń dzieł Szekspira, czy Ursuli Le Guin.
Tłumaczył także literaturę dziecięcą.
Książki Dr. Seussa przetłumaczone przez Stanisława Barańczaka są idealne do wyzwania. Idealne, ponieważ obok polskiego tekstu zawierają tekst oryginalny. I można porównać. Widać, że tekst oryginalny odbiega nieco od pierwowzoru.
Stanisław Barańczak dostosował tekst do polskiego, dziecięcego odbiorcy. 

Zdjęcia pochodzą z książki De. Seussa "Kto zje zielone jajka sadzone" [tytuł oryginalny: Green Eggs and Ham]. 

Książka jest zabawna. 
Żeby zachować rytm zmienił niektóre frazy. 
Podobnie jest w tłumaczonej przez niego książce "Kot Prot" -"The cat in the Hat" [czyli "Kot w kapeluszu". 

Do książki dołączona jest płyta [audiobook] zawierająca tekst polski i angielski. Przy okazji można poćwiczyć angielską wymowę, osłuchać się z językiem. 

Polscy pionierzy...

Wydawnictwo Dwie Siostry
Data wydania: 31 października 2013
ISBN: 9788363696054
liczba stron112

Chyba najlepsza książka biograficzna dla dzieci, jaką przeczytałam w tym roku. Pod względem merytorycznym uważam ją za lepszą od brytyjskiego odpowiednika. Tamte chyba graficznie przebijają.
Okazuje się, że można przedstawić znana osobę nie lukrując jej biografii.

- Helena Rubinstein. Zaradna kobieta. Uciekła z domu, gdy ojciec chciał ją wydać za mąż za człowieka, którego nie kochała. Właścicielka i szefowa imperium kosmetycznego. Sama je stworzyła. Uparta i pracowita. Ale zarazem despotyczna i bezkompromisowa. Bywała niesprawiedliwa i niegrzeczna dla pracowników. Skąpa i rozrzutna.

- Bronisław Malinowski. Wybitny antropolog i entolog. Miał fenomenalną pamięć. Ale także maminsynek. Podobno potrafił się wkurzyć na studenta, który zamyślił się w czasie jego wykładu.

Oprócz tego w książce możemy poznać biografie następujących osób:
- Jan z Kolna [żeglarz, który ponoć dotarł do Ameryki wcześniej, niż Kolumb]
- Jan Heweliusz [twórca największego laboratorium astronomicznego swoich czasów]
- Ignacy Domeyko [odkrywca złóż naturalnych i reformator szkolnictwa w Chile]
- Ernest Malinowski [budowniczy kolei transandyjskiej]
- Ignacy Łukasiewicz [wynalazca lampy naftowej]
- Stefan Drzewiecki [konstruktor łodzi podwodnej]
- Zygmunt Wróblewski [fizyk, który uzyskał ciekły tlen]
- Czesław Tański [prekursor polskiego szybownictwa]
- Maria Skłodowska-Curie [odkrywczyni polonu i radu]
- Kazimierz Żegleń [wynalazca kamizelki kuloodpornej]
- Henryk Arctowski [badacz Antarktydy]
- Kazimierz Prószyński [wynalazca kamery filmowej]
- Kazimierz Funk [odkrywca witamin]
- Maria Czaplicka [badaczka Syberii]
- Jan Czochralski [twórca metody otrzymywania monokryształów]
- Stefan Banach [twórca analizy funkcjonalnej]
- Kazimierz Nowak [podróżnik, który samotnie przemierzył Afrykę na rowerze]
- Kazimierz Michałowski [badacz starożytnego Egiptu]
- Marian Rejewski [kryptolog, który złamał kod ENIGMA]
- Jacek Karpiński [konstruktor pierwszego polskiego minikomputera]
- Wanda Rutkiewicz [zdobywczyni dwóch najwyższych szczytów Ziemi]

Wszystkie biografie ułożone są chronologicznie [od osoby najstarszej do najmłodszej, liczy się data urodzenia], co również jest niewątpliwym plusem książki.
Polecam każdemu. Dużym i małym. 

Buntowniczki

Wydawnictwo Debit
Tytuł oryginału: Good Night Stories for Rebel Girls
Data wydania: 27 września 2017
ISBN: 9788380572010
Liczba stron: 232

Książka przybliża biografię 99 wyjątkowych kobiet [+ 1 osoba transseksualna]. Kobiet, które zapisały się w historii.
Wyjątkowych, ale niekoniecznie takich, z których można brać przykład. Wyjątkowych - nie zawsze znaczy dobrych. Buntownicy to raczej niezbyt grzeczne osoby.
Bo czy caryca Katarzyna II może być wzorem do naśladowania?
Albo Coco Chanel? Zawdzięczamy jej małą czarną i słynne perfumy. Ale była antysemitką, brała narkotyki i jest posądzona o kolaborowanie z Niemcami. To już nie jest napisane.

Każda biografia zajmuje jedną stronę. Autorki skupiają się na samych pozytywnych cechach przedstawionych kobiet. W sumie na jednej stronie nie można przedstawić wszystkiego. Zapewne dlatego są pominięte ciemne aspekty życiorysu. Może dlatego biografie są wybielone?

O Katarzynie II jest napisane "wielu ludzi jej zazdrościło i jeszcze za życia wygadywano o niej okropne rzeczy" [s.88]
Nie kwestionuję obecności Katarzyny II na kartach książki, wszak jest jedną z najbardziej wpływowych kobiet w historii świata. Poza tym dzieci powinny poznawać i wiedzieć, że na lois świata wpływały niekoniecznie dobre osoby. Poza tym nie wyobrażam sobie, aby nie wiedzieć, że istniała taka caryca Katarzyna.
Ale warto byłoby dopowiedzieć / doczytać, z czym wiązało się "dławienie powstań i poszerzenie Imperium Rosyjskiego".

Oto jeszcze kilka bohaterek książki:
- Ada Lovelace [jej pasją była matematyka]
- Alicia Alonso [niewidoma balerina]
- Amelia Earhart [jako pierwsza kobieta przeleciała nad oceanem Atlantyckim]
- Astrid Lindgren, siostry Brönte, Jane Austen
- Elżbieta I
- Harriet Tubman [pomagała zbiegłym niewolnikom]
- Hilary Clinton
- Hypatia - Margaret Thatcher
- Irena Sendler
- Malala Yousafzai
- Maria Montessori
- Rosa Parks [sprzeciwiała się segregacji rasowej, nie ustąpiła białemu miejsca w autobusie]

Książka wzbogacona jest pięknymi ilustracjami. W jej tworzeniu wzięło udział aż 60 osób!!!
Ostatnia kartka książki przeznaczona jest dla czytelniczek. Należy napisać własną biografię i narysować swoje zdjęcie.

Bardzo podoba mi się, że każdej z osób przypisany jest cytat, prawdopodobnie jej autorstwa.

Jestem przeciwniczką "...lożek", to znaczy feminizacja języka na siłę. Prymatolog ładniej brzmi, niż prymatolożka. Kobieta może być premierem, ale nie premierą [a jeden z polityków użył takiego słowa]. Tutaj nie wszystkie słowa są sfeminizowane. Mamy kobietę - chirurga [Mary Edwards Walker], i kobietę - prezydenta, kobietę - premier [Margaret Thatcher]. Mamy faraona, a nie faraonkę [Hatszepsut i Kleopatra]. Dodam, że na ten temat toczą się zażarte dyskusje w Internecie ;) . Podobną recenzję napisałam na Facebooku. Została odebrana dość krytycznie. Podam więc fragment jednej z opinii pod moją recenzja.

"Przy okazji jej czytania odbywa się dużo rozmów z moją 5.5 letnią Córką i dlatego uwielbiam tę książkę po stokroć - nie jest nudną biografią tylko prowokującą do zdobywania dalszej wiedzy ale też do zastanowienia się nad etyką, feminizmem, empatią moralnością; opowieścią... ja z niej wyciągam wiele więcej niż Ty, ale to pewnie dlatego że ją zawsze żywo przedyskuotowuje". 

I chyba o to chodzi. Aby rozmawiać wspólnie z dzieckiem. Żeby odbyć "mega głębokie fantazyjne rozmowy na niedziecinne tematy". 

No i gdyby nie ta książka zapewne nigdy nie dowiedziałabym się, kim była Harriet Tubman. Dlatego sięgnę po drugą część.

Medal za uśmiech...

Wydawnictwo Literatura
Data wydania: 14 czerwca 2018
ISBN: 9788376726373
Liczba stron: 120

Krótka książka o orderze uśmiechu, czyli odznaczeniu nadawanym dorosłym przez dzieci za działania na ich rzecz.
Niedawno obchodziliśmy 50-lecie istnienia tej nagrody. W książce przedstawione są bardzo krótko sylwetki 100 osób, które otrzymały to odznaczenie. Otrzymała go nawet Tove Jansson!
Nie ma tu biografii tych osób, ale zawsze można iść w głąb - dowiedzieć się, poszukać dodatkowych informacji o danym laureacie. Do tej pory [książka została wydana w 2018 roku] odznaczenie to otrzymały 1024 osoby.
Przybliżona jest tu również sylwetka Janusza Korczaka.

OT. Przy okazji lektury książki zajrzałam na oficjalną stronę Orderu Uśmiechu. Są tam wszyscy laureaci. Szkoda, że nie zawsze jest wyszczególnione za co dana osoba została nagrodzona.
Bo jednym z laureatów jest kardynał Gulbinowicz, na którym ciążą poważne zarzuty. Wprawdzie nie ma go w książce [jest za to bp. Antoni Długosz], ale dostał on dwa odznaczenia dziecięce.  

Poczet psujów polskich

Wydawnictwo Literatura:
Data wydania: 2016
ISBN: 9788376724713
Liczba stron: 64

Fajna. Długo zwlekałam z wypożyczeniem. Do książki podchodziłam, jak pies do jeża. Niepotrzebnie.
Podoba mi się chronologia książki.
Mały Maciuś topi [wrzuca do zupy] komórkę taty. Tata od razu wie, że to wina Maciusia [a nie np. kota]. Twierdzi, że jak był mały to takie rzeczy do głowy mu nie przychodziły. A jak było w rzeczywistości? Czy nasi rodzice/dziadkowie byli grzeczni? Co psuł nasz tata/dziadek/pradziadek? Tego nie będę zdradzać, bo niewątpliwie każde dziecko bywa psujem.
Ja np. do spółki z siostrą wydłubałam lalce oczy.
A na jakie ciekawe pomysły mogą wpaść nasze wnuki? Autor pokusił się na próbę opisania tego.

Niezwykłe koty

Wydawnictwo Ezop
Data wydania: maj 2018
ISBN: 9788365230294
Liczba stron: 104

Ciekawa książka przedstawiająca pięć autentycznych, kocich historii. Każdą informację o kocie dodatkowo sprawdziłam w Wikipedii. Są to: 

1) Kot Simon - jedyny kot nagrodzony medalem Dickin

żródło

2) Siemon - kot, który według legendy przebył ponad 2 tysiące kilometrów, aby wrócić do domu. Kot ten ma swoją ławeczkę w Murmańsku. Prawdziwą!!!

żródło

3) Latający kot Kiddo

żródło

4) Masza, kotka która w zimie własnym ciałem ogrzewała niemowlę i tym samym uratowała mu życie

żródło

5) Rudzielec, kot, który ocalił rodzinę z pożaru. Zbudził jednego z domowników.

źródło

Polecam!

Jedyne, czego zabrakło mi w książce to krótkiej adnotacji historycznej/prasowej na temat tych zwierzaków.

Charlie i wielka, szklana winda

Charlie i wielka, szklana winda

Tłumaczenie: Jerzy Łoziński
Tytuł oryginału: Charlie and the Great Glass Elewator
Data wydania: 2004
ISBN: 9788372985453
Liczba stron: 190

Ech, mam mieszane uczucia. Książka zakręcona [średnio lubię takie]. Ale jak tu się nie uśmiechnąć, gdy czyta się taki dialog jak:

"Jestem prezydentem Stanów Zjednoczonych" - odparł głos.
- Jasne, a ja Czarodziejem z Krainy Oz. Gadaj zdrów!"
[To naprawdę był prezydent USA, jest on jednym z bohaterów tej książki].

I zgadzam się z R. Dahlem [oraz W.Wonką]. Każdy z nas powinien jak najmniej a-co-jakować. Bo gdyby Kolumb a-co-jakował to pewnie nigdy nie zdecydowałby się na podróż do Ameryki [Indii, znaczy się :P ].
Pieśń Umpa-Lumpów nie podobała mi się, natomiast piosenka niani jest rewelacyjna!

"[...] OK, powiadam, zatem do dzieła,
Czas uczyć się polityki,
Jak niepotrzebnych rad się udziela,
Jak ankiet zmienia wyniki
Jak czarne sprawki się, hops, wybiela -
I temu podobne triki.

W telewizorze jak występować
Każdego dnia po południu
I jak też w styczniu wyrok ferować
zupełnie inny niż w grudniu" [tłum. J. Łoziński].

Wybaczam autorowi szklaną windę, która może wynieść się na orbitę ziemską.
Irytują mnie [nie wybaczam ] dziadkowie Chaliego [pan Wonka też bywa irytujący ]. Mają ~80 lat i od 20 lat leżą w łóżku. Sorry, ale moja babcia w wieku 60 lat biegała jak fryga, opiekowała się dwojgiem wnucząt [mną i siostrą], które ledwo co wyszły z niemowlęctwa. W wieku 70 lat dawała sobie radę z naszym szalonym 25 kilowym psem.
Do tej pory myślałam, że najbardziej brutalną, mściwą i podstępną istotą we Wszechświecie jest człowiek. Jeśli jest coś gorszego [a według tej ksążki jest] - źle to rokuje Wszechświatowi  .

PS 1. W sierpniu nie będzie nocy Perseid. Zostałam uświadomiona. Będzie Noc Spadających Skrętów.
PS 2. Połknęlibyście Wonka-Vitę [pastylkę odmładzajacą]? Dziadkowie to zrobili, jednak byli zachłanni i źle na tym wyszli.

Książkę polecam tym, którzy czytali i polubili pierwszą część - "Charlie i fabryka czekolady". 

Lolek

Lolek - Adam Wajrak

Wydawnictwo: Agora SA
Data wydania: 17 maja 2017
ISBN: 9788326825569
Liczba stron: 136

Pięknie ilustrowana książka przedstawiająca historię pewnego psa. Z budy swojej psiej mamy trafił do złych ludzi. 

Według mnie opisy dręczenia są stonowane wiec książkę można czytać dzieciom, żeby im uświadomić, jak [nie] obchodzić się ze zwierzętami i że są na świecie źli ludzie. 

Książka uświadamia, że nie wolno dręczyć zwierząt, a każdy akt okrucieństwa pozostawia ślady. I na ciele i na psychice. 

takimi konsekwencjami mogą być strach i problem z ponownym zaufaniem. 

Książka kończy się dobrze, więc również i z tego względu nadaje się dla dzieci. 

A jeśli jakiś rodzic ma wątpliwości - może sam przeczytać. Książka nie jest długa, została napisana prostym językiem. 

Polecam. 

Wojny dorosłych - historie dzieci

Dwa lata temu natrafiłam na książkę "Syberyjskie przygody Chmurki" Doroty Combrzyńskiej-Nogali. Należy ona do cyklu "Wojny dorosłych - historie dzieci". 
Wtedy ten cykl obejmował dziewięć pozycji i dotyczył tylko II wojny  światowej.

1. Ostatnie piętro - Irena Landau
2. Wojna na Pięknym Brzegu - Andrzej Grabowski
3. Wszystkie moje mamy - Renata Piątkowska
4. Mój tato szczęściarz - Joanna Papuzińska
5. Bezsenność Jutki - Dorota Combrzyńska-Nogala
6. Jest taka historia. Opowieść o Januszu Korczaku - Beata Ostrowicka
7. Zaklęcie na "w" - Michał Rusinek
8. Asiunia - Joanna Papuzińska
9. Czy wojna jest dla dziewczyn? - Paweł Beręsewicz

Obecnie ten cykl rozrósł się. Wiele z książek toczy czasów nam współczesnych - podejmuje tematykę wojny na Ukrainie, czy dzieci uchodźców.


10. Krasnale i olbrzymy -  Joanna Papuzińska
11. Kot Karima i obrazki -  Liliana Bardijewska
12. Hebanowe serce -  Renata Piątkowska
13. Która to Malala? -  Renata Piątkowska
14. Teraz tu jest nasz dom -  Barbara Gawryluk
15. Chłopiec z Lampedusy - Rafał Witek

Spis nie jest ułożony chronologicznie (według daty wydania).

Na czerwono zaznaczyłam książki, których jeszcze nie czytałam.

Wszystkie książki pochodzą z Wydawnictwa Literatura. 

Teraz tu jest nasz dom

"Podjęliśmy z tatą decyzję. Za kilka dni wyjeżdżamy z Doniecka. Polecimy do Polski.
- Wszyscy tam polecimy? - zapytałem.
- Prawdziwym samolotem? - chciał wiedzieć Mikołaj.
- Tak, prawdziwym samolotem. Tata, ja i wy troje. Polecimy do Polski, gdzie nikt nie strzela, nie ma czołgów na ulicach, jest spokojnie i bezpiecznie" [s.10]

Książka z cyklu "Wojny dorosłych - historie dzieci". Najnowsze wydarzenia, niedawno relacjonowane w telewizji.
Większość z nas obserwowała to, co działo się w Ukrainie (Krym, Donieck) . Rodzina jest prawdziwa, tylko imiona bohaterów zostały zmienione. W sumie się nie dziwię, skoro dzieci spotykały się z szykanami ze strony NIEKTÓRYCH polskich rówieśników.
Rodzina jest polsko-ukraińska.
Książka podkreśla to, jak ważne jest bezpieczeństwo i pokój.
A także, że niełatwo jest opuścić miejsce, w którym się mieszkało przez wiele lat. Jedna nastolatka strzela focha, ponieważ musi się rozstać z chłopakiem. 

Autor: Barbara Gawryluk
Ilustrator: Maciej Szymanowicz
ISBN: 978-83-7672-442-3
Oprawa: Oprawa twarda
Ilość stron: 48

Pięcioosobowa rodzina obecnie mieszka w Polsce, znalazła dom dzięki fundacji Anny Dymnej "Mimo wszystko".

Praktyczny Pan

Data wydania: 21 października 2016
ISBN: 9788365479075
Liczba stron: 30

Książki Roksany Jędrzejewskiej-Wróbel wypożyczam w ciemno. Gdybym miała dzieci - to pewne kupowałabym je w ciemno. Niedawno w bibliotece natknęłam się na tę oto książkę. O czym ta książka? Powiem krótko, w dwóch zdaniach:


Książka mówi o korzyściach z posiadania kota.
I o tym, że czasami warto jest być niepraktycznym ;)

Książki, które polecam [nie tylko] dzieciom

Data wydania: 2015
ISBN: 9788377632956
Liczba stron: 96

Bardzo lubię książki pana Wojciecha Mikołuszki.

"Przyroda nie zabiera nam czasu, ona nam go rozszerza" [s.92]

Autor opisuje 43 spotkania z przyrodą, jakie odbył ze swoimi dziećmi (sztuk 3).

W ciągu roku. Da się? Da się.

Książka jest bardzo fajna. Pokazuje, jak przyjemnie i pożytecznie można spędzać czas razem z dziećmi.
Czasem żałowałam, że pan Wojciech nie jest moim tatą. Z moim nie mogłam pozwolić sobie na takie wyprawy. Żałuję także, że najprawdopodobniej nie będę miała dzieci i nie będę mieć komu czytać i kupować takich książek.

A tak książka wygląda w środku. Przykładowe strony. Więcej niestety nie będzie ;)

Drugą przeczytaną przeze mnie w tym roku książką Wojciecha Mikołuszki jest książka "Wielkie pytania małych ludzi".

Data wydania: 28 maja 2014
ISBN: 9788326813429
Liczba stron: 117

Nie będę jej omawiać - wypisze tylko pytania dzieci, na które odpowiedział pan Wojciech. Trochę mniej podobały mi się ilustracje ( pozostałych książkach uważam, że są lepsze), ale mimo wszystko książkę polecam. Nawet dorośli nie znają odpowiedzi na niektóre zagadnienia.
Książka odpowiada na następujące pytania:

1. Czy pan naprawdę istnieje?
2. Jak wygląda NIC?
3. Dlaczego samochody jeżdżą?
4. Po co wymyślono czas?
5. Dlaczego woda w morzu jest słona?
6. Jak lew ma na nazwisko?
7. Dlaczego nie można samemu się połaskotać?
8. Dlaczego piana w coli opada, a w piwie nie?
9. Gdzie leci woda z sedesu z tą kupa i sikami?
10. Dlaczego były dinozaury?
11. Dlaczego śnieg jest biały, a lód przeźroczysty?
12. Dlaczego tęcza tworzy półkole?
13. Skąd się biorą nasiona kwiatów?
14. Jak powstały woda i Ziemia?
15. Dlaczego ludzie nie mają skrzydeł?
16. Jak działają czułki mrówek?
17. Dlaczego pomidor jest warzywem, skoro powstaje jak owoc?
18. Czy mech jest miękki, jeśli się go nie dotknie?
19. Dlaczego mówimy gęsia a nie kacza skórka?
20. Kto karmi smoka?
21. Po co żyjemy, skoro umieramy?
22. Dlaczego w czasie podskoku Ziemia nie ucieka nam spod nóg?
23. Co się myśli, jak się nie myśli?
24. Czy istniały ptaki zdolne pożerać małe dzieci?
25. Dlaczego panie nie mają wąsów?
26. Kto pierwszy włożył nogę do oceanu?
27. Dlaczego zimą mamy czym oddychać, a nie mamy zielonego pojęcia?
28. Dlaczego włosy się kręcą?
29. Co by się stało z Ziemia, gdyby wpadła do czarnej dziury?
30. Jak smakuje chmura?
31. Ilu ludzi było na początku i jakimi językami mówili?
32. Dlaczego muzyka wesoła jest wesoła a smutna – smutna?
33. Dlaczego kupa ptaka jest biała, a psa – czarna?
34. Dlaczego nie ma małych baobabów?
35. Dlaczego w wannie powstaje wir, gdy wypuszcza się wodę?
36. Po co człowiek ma temperaturę 36,6 stopnia?
37. Jak dinozaury radziły sobie z trąbami powietrznymi?
38. Dlaczego, żeby urodziło się dziecko wystarczy mama i tata i już nikogo więcej nie trzeba?
39. Czy można przejść pod łukiem tęczy?
40. Czy głowa kleszcza jest twardsza od młotka?
41. Dlaczego lekarstwa są niedobre?
42. Dlaczego ja muszę chodzić do fryzjera, a kot Tofik nie?
43. Dlaczego w ciemności nie widać kolorów?
44. Czy bliźniaki płaczą w tym samym momencie?
45. Co i jak widzi kameleon?
46. Po co kocurom są sutki?
47. Czy krew pachnie ładnie, czy brzydko?
48. Ile waży Ziemia?
49. Czy zwierzęta popełniają samobójstwo?
50. Co by było, gdyby nie było chorób?
51. Dlaczego naukowcy są mądrzy?


Zagadnienia są dobrze wyjaśnione. Szkoda tylko, że pamięć jest ulotna i trudno to wszystko zapamiętać.

Sznurkowa historia

Data wydania: 2012
ISBN: 9788361824466
Liczba stron: 40

Historia zwykłego sznurka. Sznurek został kupiony w sklepie papierniczym przez sześcioletnią Mariannę. Dziewczynka obwiązała nim paczkę i wysłała dziadkowi. Jest to też opowieść o nie-potrzebnych rzeczach, które chowamy do szafy, bo a nuż kiedyś się przydadzą...

I o dzieciach, które potrafią starym rzeczom nadać nowe życie.

Ciekawie opowiedziana, ładnie ilustrowana książka dla młodszych dzieci.

Nieśmiałek

Data wydania: 30 września 2014
ISBN: 9788377586990
Liczba stron: 32

Książka opowiada o nieśmiałym chłopcu, który boi się odezwać. Z klasówek dostaje same szóstki, a gdy odpowiada przy tablicy nie jest w stanie wydusić słowa.
W książce zaakcentowana jest rola nauczyciela, który może bardzo pomóc takiemu Nieśmiałkowi.
Szkoda, że książka jest taka krótka i pani Sylwia nie pociągnęła tego tematu jeszcze trochę.


Bardzo podobają mi się ilustracje pani Jony Jung. To już kolejna książka, w których mam przyjemność je podziwiać

Momo

"Momo albo osobliwa historia o złodziejach czasu i dziewczynce, która odzyskała dla ludzi skradziony im czas" 

Tytuł oryginału: Momo
oder Die seltsame Geschichte von den Zeit-Dieben und von dem Kind,
das den Menschen die gestohlene Zeit zurückbrachte
Tłumaczenie: Teresa Jętkiewicz
Data wydania: 19 grudnia 2007
ISBN: 9788361174166
Liczba stron: 223

Piękna książka opowiadająca o sensie i wartości Czasu. O tym, że chwile darowane drugiemu człowiekowi, czy spędzone na zabawie w rzeczywistości nigdy nie są czasem straconym, a pieniądze szczęścia nie dają. 
O tym, że nie zawsze warto jest więcej mieć i mieć.
Niestety, zbyt wielu ludzi zachowuje się tak, jakby odwiedzili ich Szarzy Panowie.

Szkoła Czarów

Wydawnictwo Znak
Tłumaczenie: Emilia Bielicka
Tytuł oryginału: Die Zauberschule und andere Geschichten
Data wydania: 19 kwietnia 2010
ISBN: 978-83-240-1356-2
Liczba stron: 296

To moja pierwsza książka Michaela Ende.
Jest to zbiór opowiadań, każde można traktować oddzielnie.
Zaczarował mnie wstęp książki:
"Wszyscy członkowie naszej rodziny, od najstarszego do najmłodszego cierpią na tę samą niewinną manię, a jest to mania czytania. Nikt z nas nie da się nakłonić do tego, by z jakiejkolwiek przyczyny odłożyć na chwilę książkę i zająć się czymś innym, choćby najbardziej pilnym i niecierpiącym zwłoki [...]."

Na książkę składają się opowiadania:
1. Tytułowe opowiadanie "Szkoła Czarów" Zastanawiam się, czy nie zainspirowało ono J.K.Rowling ;)
A czarowanie nie jest bezpieczne, przekonują się o tym Mug i Mali.
2. Tranquilla Guzdrałła, żółw nieugięty.
Podobała mi się jej determinacja i wiara w to, że zdąży na ślub króla zwierząt. Szła niestrudzenie "krok po kroku", mimo, że inne zwierzęta naśmiewały się z niej
3. Gałgankowy Pajacyk
4. Sekret małej Lenki.
Dzieci czasami chcą rządzić rodzicami. To opowiadanie w sposób obrazowy pokazuje, do czego to może doprowadzić.
5. Opowieść o najważniejszym życzeniu
O tym, że mieć wszystko to wcale niefajnie, a życie nabiera uroku, gdy mamy jakieś marzenie do spełnienia.
6. Gustaw Gruboskórny albo nagi nosorożec
7. Nic nie szkodzi
A właśnie, że szkodzi. Najbardziej irytujące opowiadanie o zarozumiałym bachorze.
8. Gromkokichaj i Wnospocałuj
Trochę zakręcone i surrealistyczne opowiadanie o braciach - bliźniakach i pewnym podróżniku, ale jest ok.
9. Wiluś Pytek Pytalski. Zwariowane opowiastki dla małych ciekawskich
10. Monika maluje arcydzieło
11. Opowieść o wazie do zupy i wazowej łyżce
Jedno z najfajniejszych opowiadań. Trochę podobne do Ronji, córki rozbójnika. Są dwie rodziny królewskie, jednej rodzi się syn, drogiej córka. Rozzłoszczona wróżka, której zapomnieli zaprosić na chrzciny jednej rodzinie daje czarodziejską wazę, drugiej czarodziejska łyżkę.
Te dwa przedmioty nie mogą istnieć oddzielnie, ponieważ, tylko wtedy, gdy włoży się łyżkę do wazy można wyczarować wyśmienitą zupę i waza zawsze będzie pełna.
12. Pluszowy miś i inne zwierzęta
O pluszowym niedźwiadku, który zastanawiał się po co żyje. Wyruszył na wyprawę i pytał o to inne napotykane po drodze zwierzęta.
13. Długa droga do Santa Cruz
Też fajna historia. Opowiadanie o ośmioletnim Heniu. Ma młodszą siostrzyczkę i wydaje mu się, że rodzice go nie kochają. Czuje się opuszczony. W deszczowy dzień udaje się w drogę do szkoły. Po drodze fantazjuje.
Trochę metaforyczne opowiadanie o tym, że wielu z nas odbyło swoją drogę do Santa Cruz.
14. Filemon Fałdziasty
W sam raz na EURO. O słoniu i zarozumiałych owadach zamieszkujących Zwał Błotnych Wodorostów. I o nietypowym wyniku zakończonym wynikiem 0:108 dla ZBW.
15. Straszna noc
Historia napisana wierszem o chłopczyku, który przez kawałek nocy był sam w domu. O jego strachu.
16. Głodomorek Nasenny
O małej królewnie, która miała złe sny. Było to tym bardziej okropne, że zamieszkiwała ona Krainę Śpiochów. Panuje w nim przekonanie, że "komu się dobrze śpi, ten może się cieszyć łagodnym usposobieniem i jasnym umysłem". Coś w tym jest, trudno się nie zgodzić. Rodzice starają się zaradzić złym snom. królewny. Szkoda, że taki Głodomorek Nasenny jest postacią fikcyjną.
17. Ofelii Teatr Cieni
O Ofelii, teatrze i bezpańskich cieniach. I o Śmierci.

O niepełnosprawności...

Wydawnictwo Dwie Siostry
Data wydania: 2008
ISBN: 9788392280767
Liczba stron:127

"[...] po sobocie i niedzieli nie powinno być jeszcze poniedziałku. Powinna być jeszcze poniedziela, a dopiero potem poniedziałek" [s.37]

Książka przedstawia świat z punktu widzenia niewidomej dziewczynki Konstancji.
Trudno jest mi ocenić tę książkę, ponieważ nie znam nikogo niewidomego ani słabo widzącego. Wiem jednak, że inne jest postrzeganie świata osoby, która straciła wzrok w wieku 5 czy 10 lat; inne jest postrzeganie świata osoby, która straciła wzrok jako osoba dorosła; a jeszcze inne osoby niewidomej od urodzenia.
Konstancja jest niewidoma od urodzenia.
Nie znamy jej wieku - uważam to za minus książki. Sądzę, że jest w wieku wczesnoszkolnym.
Konstancja przekręca słowa, mówi "bilitowany" zamiast habilitowany. Ma trudności ze zrozumieniem niektórych powiedzeń / związków frazeologicznych. Nie wie np. co to jest skórka pomarańczowa (chodzi tu o cellulit). Nie wiem, z czego to wynika - niepełnosprawności, czy wieku dziewczynki.
Rodzice Kostki są rozwiedzeni, ale Kostka spotyka się z ojcem.
Tu jest wytłumaczone, że niektórym dorosłym źle się razem mieszka.

Książka jest skromnie ilustrowana, ilustracje to cienie / ciemne kształty. Ze względu na tematykę książki oceniam to na plus.

Fragment rozmowy mamy i Kostki po wyjściu z pociągu:

"- Mamulina?
- Słucham.
- A dlaczego ta pani, która dała mi ciastko, mówiła o mnie "biedactwo"?
- Nie mam pojęcia, Konstancjo" [s.120]

Niezwykłe psie historie

Wydawnictwo BIS
Data wydania: 23 stycznia 2014
ISBN: 9788375513264
Liczba stron: 120

Bohaterami tej książki jest 10 psów.

Książkę czytałam razem z wujkiem Google. Bo poszperałam przy okazji i poszukałam informacji o bohaterach tej książki.

Większość tych historii mogła zdarzyć się naprawdę, a niektóre zdarzyły się. Niektórzy psi bohaterowie mają krótką notatkę w Wikipedii, bądź mówiono o nich w prasie.

1) bernardyn Barry - ratował ludzi w górach, jest w Wikipedii

Barry z dzieckiem na grzbiecie na starej pocztówce
- przedstawienie według legendy miejskiej
z: Wikipedia

2) Hachikō - pies, który przez 10 lat oczekiwał na dworcu na swego zmarłego pana

Hachikō
Z: Wikipedia

3) Czaruś - pies, który pilnował zagubionej 3,5 letniej dziewczynki. W nocy było -2 stopnie, a on ją ogrzewał własnym ciałem. Jest o nim w prasie. O, tutaj :)

Poza tym:

- Dunaj i Azor. Azor miał wypadek samochodowy i wpadł do rowu. Dunaj go pilnował i sprowadził pomoc. Nie potrafię znaleźć informacji, ale ta historia może być prawdziwa

- suczka Imka, która wykarmiła jeżyki. Realne, dużo jest takich przypadków

- Saba, symulująca labradorka

- Basko, pies, którego starsza pani przygarnęła ze schroniska i tego samego dnia on obronił ją przed złodziejem

Poza tym są tu dwa psy pracujące - Bratek (dogoterapia) pocieszający dziewczynkę w szpitalu i Karmel: pies - przewodnik.

Zapomniałabym o Reksie. Towarzyszył swemu panu w czasie połowów ryb. Gdy pan umarł Reks nie zaprzestał łapania ryb. Karmił nimi okoliczne koty.

Zuźka D.

Wydawnictwo Nasza Księgarnia

Tłumaczenie: Magdalena Koziej

Data wydania: 2010 (data przybliżona)

ISBN: 9788310118479

Liczba stron: 347

"Poważna rozmowa to takie określenie, które oznacza, że mama bez przerwy wrzeszczy i nie chce się odczepić" (s. 157)
Tak twierdzi Zuzia. Genialna definicja, prawda?

Czasem myślę, że książki o Zuzi można stosować jako środek antykoncepcyjny Bo jak się poczyta o wyczynach Zuzi i jej kolegów to przez chwilę ochota na macierzyństwo przechodzi ;). A ten tom składa się z:
a) Zuźka D. Zołzik baluje
b) Zuźka D. Zołzik zostae fryzjerką
c) Zuźka D. Zołzik i zwierzaki
d) Zuźka D. Zołzik zostaje (prawie) druhną
e) Zuźka D. Zołzik i walentynka-landrynka
f) Zuźka D. Zołzik jedzie na wieś
g) Zuźka D. Zołzik zostaje kapitanem
h) Zuźka D. Zołzik absolwentką


a) Zuzia nocuje u bogatej koleżanki. Brr...
Nic tam nie wolno - bo się poniszczy. Biedna, stłukła kryształową szklankę. I upuściła klusek w sosie pomidorowym na BARDZO DOBRY LNIANY OBRUS PRZYWIEZIONY Z IRLANDII...
Po wizycie u Lucynki dochodzi do wniosku, że jej zwyczajna babcia jest doskonała i najlepsza na świecie.

b) Zuzia postanawia zostać fryzjerką. i wynikają z tego różne problemy.
W mojej ocenie bardzo realistyczne. W każdym razie dziecko + nożyczki to złe rozwiązanie. Tak samo dziecko + nożyczki + pies

c). Paluszek rybny spełnia słownikowe warunki i może być zwierzątkiem domowym.

d) Zuźka uważa siebie za dorosłą. Ciocia Zuzi bierze ślub, Zuzia chce zostać druhną, ale niestety - zostaje nią inna dziewczynka. Zuzia w końcu odkrywa, że "jak się jest małym, to różne psikusy uchodzą na sucho" (175 s.)

e) W szkole dzieci robią walentynki, Zuzia dostaje walentynkę od Cichego Wielbiciela i chce dojść, kto to był. Poza tym walentynkowe pomysły Zuzi są arcyciekawe. Skunks na Walentynce?

f) Klasa Zuzi jedzie na wieś, a kolega nastraszył Zuzuę, że koguty rzucają się na ludzi, dziobią ich po głowie i dostają się do mózgu. I to dlatego ludzie na wsi noszą kapelusze

g) W szkole Zuzi są dwie klasy zerowe. Są organizowane zawody sportowe miedzy nimi. Zuzia zostaje kapitanem i jest pewna, że jej klasa zwycięży we wszystkich konkurencjach. Niestety, nie zawsze się wygrywa. I nie zawsze faworyt wygrywa. Czasem konkurencję może wygrać ktoś uchodzący za najsłabszą osobę w klasie

h) Mając takie dziecko jak Zuzia radze zaopatrzyć się w stalowy sejf, a kluczyk nosić przy sobie i broń Boże nie dawać dziadkom!!!
;)
Zuzia kończy zerówkę i z tej okazji dostaje przepiękną, białą togę i biret.
Biały był do czasu...

Muszę powiedzieć, że pierwsze spotkanie z Zuzią nie było zbyt udane. Zuzia strasznie mnie irytowała. Jednak sięgnęłam po kolejne książki i nawet polubiłam Zuzię. 

Dwadzieścia lat minęło...

Rok 1996

"Nauczyciele, muszę powiedzieć o nauczycielach. Więc teraz.. Mam… Mam… Słuchajcie: – fuck off! Nienawidzę was!"

Rok 2016.

Agnieszka Chylińska - żona i matka trójki dzieci. Jurorka Mam talent. A także pisarka. Autorka kilku książek dla dzieci.

W swoich książkach porusza takie tematy jak pierwsza komunia, niepełnosprawność, inność (Giler), śmierć (umiera dziadek Zezi).

W tym tomie rodzice Zezi przeżywają kryzys małżeński (Zezia to wyczuwa i martwi się), więc pojawia się rada modlitwy za rodziców.

Ale wg mnie nie jest to nachalny dydaktyzm i nie jest to książka religijna.

Zezia dorasta, nie podobają się jej okulary i ksywka. Nie chce być Zezią, tylko Zuzanną. Zmieniają się jej relacje z przyjaciółmi.

No i pojawia się pierwsza miłość. Chłopiec, dla którego Zuzanna jest w stanie wiele zrobić, pomimo, że ów niekoniecznie na to zasługuje.

Książka opisuje początki dojrzewania dziewczynki.

Wydawnictwo Pasclal
Data wydania: 18 listopada 2015
ISBN: 9788376426440
Liczba stron: 120