Pokazywanie postów oznaczonych etykietą fałsz. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą fałsz. Pokaż wszystkie posty

środa, 11 marca 2015

Jak zbudowane jest kłamstwo? (Anatomia kłamstwa - Philip Houston i in.)


Tytuł: Anatomia kłamstwa
Autor: Philip Houston, Michael Floyd, Susan Carnicero i in.
Wydawnictwo: SQN
ISBN: 9788379243204
Ilość stron: 299
Cena: 34,90 zł


Kłamiemy wszyscy – chcąc, nie chcąc. Z  wyrachowania, przyzwyczajenia, potrzeby chwili.
Często są to kłamstewka drobne, zdarza się jednak, że nasze oszustwa dotyczą znacznie cięższej materii. Wiedząc jak my zachowujemy się, sprzedając komuś kłamstwa, sami chcielibyśmy nierzadko umieć rozpoznać oszusta – czy to gdy jesteśmy rodzicami i podejrzewamy swoje pociechy o drobne wykroczenia, czy też kiedy mamy prawo sądzić, że jesteśmy zdradzani.

Naprzeciw naszym potrzebom wychodzą Philip Houston, Michael Floyd, Susan Carnicero i Don Tennant – agenci CIA, specjaliści w  dziedzinie wykrywania kłamstw, którzy postanowili podzielić się wypracowaną przez siebie przez lata metodą dochodzenia prawdy. Gdy idzie o demaskowanie fałszu nie mają oni sobie równych!

Książka ta stanowi zapis ich przesłuchań, przeplatany z  bieżącym analizowaniem kłamliwych zachowań, które zostały również wyróżnione w bocznych tabelkach, wyszczególniających co ważniejsze wątki. Każdy rozdział publikacji poświęcony został innym sposobom reagowania w sytuacjach, w  których rozmijamy się z  prawdą. Są to m.in. nieudane odpowiedzi, powtarzanie pytań, atakowanie przeciwnika, odmowa odpowiedzi lub jej niechętne udzielanie, stwierdzenia, które odpowiedzią nie są, ruchy kotwicze, nazbyt konkretne odpowiedzi, niewłaściwy poziom grzeczności, stwierdzenia odsyłające, kwalifikatory, pamięć wybiórcza, odwoływanie się do religii czy zdania przekonujące.

Autorzy oprócz prezentowania własnych przykładów wraz z  ich szczegółową analizą starają się angażować czytelnika: po zakończeniu części teoretycznej proponują przejście w  fazę praktyki: załączają do książki fragment wypowiedzi, w  której odnaleźli sporą ilość zachowań kłamliwych. Zadaniem odbiorcy jest je wskazać, a później porównać z  oficjalną analizą agentów. Dzięki temu czytelnik nie tylko dowiaduje się o tym jak demaskować kłamcę, ale też nabiera praktyki, mając w  zanadrzu klucz odpowiedzi. Dodatkowo książka wzbogacona jest o dodatki, w  tym zestaw prawidłowych pytań do zadawania potencjalnemu oszustowi, mające na celu uzyskać przyznanie się do winy.

Zadziwiające jak wielka moc tkwi w  sposobie przepytywania: samo sformułowanie myśli decyduje o tym, w  którą stronę potoczy się przesłuchanie i kto wysunie się w  nim na prowadzenie: podejrzany czy agenci CIA? 

Wszystkich miłośników seriali kryminalnych zachęcam do zapoznania się z  tą pozycją – dzięki niej metody działania amerykańskiego wywiadu przestaną być dla Was sekretem. Choć wiele rzeczy pewnie sami dotąd zaobserwowaliście, ta książka gromadzi je wszystkie w  jednym miejscu i w  sposób syntetyczny prezentuje fakty, nie zaś domysły.

Jeśli zatem jesteś rodzicem, który pragnie oduczyć dziecko kłamania poprzez notoryczne wykrywanie prawdy; osobą, która chce przyłapać partnera na zdradzie czy zatrudnić godnego zaufania specjalistę – koniecznie zapoznaj się z  tą książką. Dzięki niej możesz zaoszczędzić sobie sporo przykrych sytuacji związanych z  wszechobecnym fałszem. Nie musisz mieć na celu rozbicia szajki terrorystów, wystarczy, że w codziennych bojach o prawdę zdobędziesz odpowiednie narzędzia, a odtąd będziesz się cieszyć spokojem i towarzystwem osób niezdolnych do oszczerstwo.

niedziela, 23 lutego 2014

Easylog - Mariusz Zielke


Tytuł: Easylog
Autor: Mariusz Zielke
Wydawnictwo: Akurat
ISBN: 978-83-7758-587-0
Cena: 34,99 zł
Ilość stron: 351

Mariusz Zielke i jego Wyrok zrobili sporo szumu. Każda kolejna powieść autora, jawi się jako sensacyjne wejrzenie w świat, który nie do końca możemy uznać za fikcyjny.
Thrillery, w których przekręt goni przekręt, a wielki świat biznesu ukazuje swoje prawdziwe oblicze, zyskują sobie sławę na długo przed premierą.

I choć Wyrok był powieścią niewątpliwie bardzo dobrą i wzbudzają w czytelniku czujność, dopiero Easylog stał się dla mnie tekstem, który naprawdę mnie zafascynował.
Fabuła poprzednich powieści utwierdzała mnie w przekonaniu, że żyjemy w świecie, o którym nic nie wiemy – ogłupiają nas, okłamują, usypiają, a my nadzwyczaj łatwo się temu poddajemy. Miałam wiele refleksji, dokonałam dużej pracy umysłowej, a jednak nie doświadczyłam podczas lektury wielu emocji – to, co miało stanowić o szybkiej akcji i potęgować we mnie wrażenia uczestniczenia w czymś niesamowitym, było jedynie cichym echem rozumowej akceptacji tego, co czytam i czego się dowiaduję.
Dopiero Easylog zapewnił mi oprócz intelektualnej, także i emocjonalną przygodę.

Ben Stiller poprzez swoje nazwisko doczekał się wielu dowcipów na swój temat. Z komikiem nie ma jednak nic wspólnego, a do żartu jego życie również się nie przymierza.
Gdy dziesięć lat temu zaginęła jego ukochana Sally, podjął wszelkie możliwe kroki, by ją odnaleźć. Mimo utraty posady w SkyCom; świetnie prosperującej firmie, dziś zdobywającej władzę nad człowiekiem w każdej dziedzinie jego życia; radził sobie całkiem nieźle.
Do czasu, gdy po latach, stanęła przed nim Sally, czyniąc niemożliwe możliwym. Policja wznowiła śledztwo, a on wplątany został w wir wydarzeń, których zakończenia nikt nie mógłby przewidzieć. Co dziwniejsze, Ben dotąd żył w przeświadczeniu, że jego ukochana została zamordowana. Kogo zatem widział?

Fabuła powieści jest tak zawiła, że chyba nie ma możliwości przewidzenia rozwiązania przed dotarciem do niego. Każde kolejne zdanie wyklucza możliwości brane pod uwagę, przekreśla domysły, zaprzecza temu, co uważalibyśmy za pewnik. Zielke gra z czytelnikiem, drwiąc z jego pozornej przenikliwości, zapewniając, że do samego finału nie będzie w stanie wyprzedzić jego myślenia ani o krok.
Fałszywy trop goni fałszywy trop, wszystkim rządzą układy, nikt nie jest pewny i zaufany.
Poprzez natłok zdarzeń, w pewnym momencie możemy poczuć się nieco zdezorientowani, mam jednak wrażenie, że właśnie taki był cel autora – skołować czytelnika i zaimponować spektakularnym finałem.


Lektura ta stanowi źródło mocnych wrażeń, a sam autor wspina się na wyżyny swoich umiejętności, oferując czytelnikowi powieść naszpikowaną emocjonującymi sekretami i fascynującymi zwrotami akcji. To historia, w której nie sposób się nie zatracić – wciąż mając wrażenie, że nikt nie jest tym, za kogo się podaje.

Polecam!



czwartek, 3 listopada 2011

Cmentarz w Pradze – Umberto Eco




Nazwisko Eco słyszał chyba każdy. Paradoksalnie, mimo tego, że najwięcej publikacji poświęca on semiotyce i są to w dużej mierze eseje bądź felietony, stał się znany dzięki powieści Imię Róży. Jako beletrysta autor objawia się rzadko. Na każdą z jego powieści trzeba czekać długie lata, czego dowodzi ich ilość – doskonała szóstka. Mimo to, są to jedne z najbardziej wyczekiwanych pozycji na literackim rynku: na każdą z nich ostrzą sobie zęby nie tylko krytycy, lecz przede wszystkim fani humoru i erudycji Eco.

Cmentarz w Pradze ukazał się sześć lat po ostatniej wydanej powieści, jaką był Tajemniczy płomień królowej Loany.
Już dziś można zaryzykować stwierdzenie, że będzie to objawienie na rynku, na stałe wpisujące się w kanon literatury z najwyższej półki. Za cenę takiej jakości, warto było odczekać te kilka lat.
Książka ta choć dotyka wydarzeń XIX wieku, tak naprawdę jest historią mistyfikacji, które także i dziś możemy obserwować – na scenie politycznej głównie, lecz także w naszym codziennym życiu, w którym roi się od fałszerstw i łgarstw.
Eco nie ucieka od formy felietonowej, notabene wykształconej w opisywanych czasach– choć Cmentarz w Pradze stał się powieścią, zawiera cechy świadczące o innej przynależności gatunkowej – charakterystyczną osobistą złośliwość, ironiczne wytykanie wad, wyczuwalny sardoniczny uśmiech, a także gros rycin, z których część można uznać za satyryczne.
Jest to swoista demaskacja znanych nam typów ludzi, obdarcie ich z masek i przejaskrawienie szczególnych zachowań, mające na celu wyczulić czytelnika na kłamstwo.
Gdyby streścić krótko tę powieść należałoby jedynie rzec, że jej przedmiotem jest sprawa fałszerstwa. Główny bohater to specjalista w wytwarzaniu podróbek, odbywający podróż po Europie dziewiętnastowiecznej. W swojej wędrówce przemierzy między innymi Turyn, Palermo, Paryż i to tam będzie świadkiem, a także współuczestnikiem spisków politycznych i wszelkiego rodzaju machlojek. Swoimi umiejętnościami ma przysłużyć się tajnym służbom. Simonino Symonimi, bo tak nazywa się nasz bohater, to oszust najwyższej klasy, mający powiązania z najróżniejszymi grupami społecznymi. Stąd też w powieści tej przewiną się sataniści, masoni, mazzaniści, duchowni przewrotni, Żydzi,  jezuici, a także doktor Freud.
Wątek jego oszustwa jest jednak jedynie szczytem góry lodowej wypadków składających się na tę powieść. Eco po raz kolejny wykazał się mistrzowską erudycją. Jego książka to ciąg wiadomości topograficznych, historycznych, geograficznych, psychologicznych, a także… kulinarnych. Żadne słowo w niej zawarte nie jest przypadkowe, a każda ponowna lektura może jedynie spotęgować uczucie bezkresności zagadnień w  niej poruszonych. W Cmentarzu w Pradze nie zabrakło także charakterystycznego dla autora humoru. Miłośnicy Imienia Róży z pewnością nie będą zawiedzeni.

Umberto Eco stworzył książkę, która pozwala wygodnie rozsiąść się na kanapie i rozkoszować każdym słowem i zagadką. To powieść zarówno dla miłośników samego twórcy, jak i entuzjastów thrillerów, gier z czytelnikiem, a nade wszystko: dobrej literatury.
Ni mniej, ni więcej – uczta dla umysłu i duszy.
 
Strona domowa autora: http://www.umbertoeco.com/en/