"Bir babanın oğlunu iyileştirme mücadelesi" diyor kitabın kapağında.Evet Rupert Isaacson'un "At Çocuk" kitabından bahsediyorum.Aslında bu gerçek bir hikaye.Bir babanın otizm teşhisi konulan oğlunu iyileştirme çabaları ve bu süreçte yaşadıkları anlatılıyor kitapta babanın dilinden.Duygu yüklü bir kitap.Okudukça hayran kaldığım bir anne ve baba.
"Otizm üç yaşından önce başlayan ve ömür boyu süren, sosyal etkileşime ve iletişime zarar veren, sınırlı ve tekrarlanan davranışlara yol açan beynin gelişimini engelleyen bir rahatsızlık" olarak tanımlanıyor Wikipedi'de.Ve yine belirtiyor Wikipedi "otizmin çaresi yoktur"...Bazen kitaplar, tıp, bilim, mantık çözemez sorunları.Doğa kendi içinde saklar ilacını, çözümünü ya da ipucunu.
Terapiler, tedaviler ...ve oğlunu çok iyi gözlemleyen bir baba.Rowan'ın (oğul) atlarla arasındaki bağı sezen Rupert ( baba ) oğlunun iyileşme sürecini bu bilinçle şekillendiriyor ve şaman şifacılığından yardım alıyor.Aile atlarla tedavinin mümkün olduğu Moğolistan' da 1 ay süren bir yolculuğa çıkıyor.Bir ayın sonunda geldikleri nokta inanılmaz...Bu kitap mutlaka okunmalı...
Kitapta beni derinden etkileyen bilgi bir kısım bilim insanının bir çeşit otizmin sebebinin gen-çevre etkileşimi olduğunu söylüyor olmasıydı. Yani doğadaki kirlenmenin, bozulmanın geri dönüşümü bizlerde ve çocuklarımızda belki bir otizm, belki bir kanser olarak kendini gösteriyor.Aslında bizler doğaya kalbimizle bakmayı unutmasaydık belki de bugünkü durumda olmayacaktık.
Bu kitabı okumanızı özellikle tavsiye ediyorum.İlginiz olsun ya da olmasın.Çünkü azmin zaferi, sevginin iyileştirici gücü var bu kitapta.Doğanın şifalı eli ve unutulmaya yüz tutan geleneklerin iyileştirme gücü...
Okuması bol bir hafta sonu olsun hepimiz için.
Yazar caferengigul.blogspot.com
