Opowieść o czerwonej głowie!

Mam czerwoną głowę! Od września jestem wielozadaniowa w dzień. Pracuję nocami. Noc jest twórcza, nocą wszyscy śpią, nikt mnie nie woła.

Mam zaległości w czytaniu, wystawach, chodzeniu bez większego celu po Krakowie, kontaktach towarzyskich i zaglądaniu na Wasze cudne blogi!

Wzięłam udział w warszawskim Pchlim Targu. Wzięłam udział w krakowskich Targach Dizajnu. 

Długo zastanawiałam się, czy to miejsca dla dziewczyny z Kazimierza. Nie żałuję. Było wspaniale! Utwierdziłam się w przekonaniu, że trzeba robić swoje, żeby nie zgubić się w tłumie takich samych rzeczy: szarych ubranek dla dzieci, kocyków i pluszaków z takich samych tkanin, takich samych kształtów. Jednocześnie chylę czoła przed każdą twórczą myślą, nowym konceptem, człowiekiem, który potrafi zrobić coś swojego!

Moja czerwona głowa podpowiada mi jedno! Rób swoje, bądź twórcza, słuchaj starych gazet;)

Czerwone głowy! Szykuje się mielenie tematu! Mam już następne. Jednak ponurość dnia, mało światła powodują mierność fotografii.


Czekam na słońce!


Słońca!
Biegnę do codziennych obowiązków;) Pa!








Wymiary: 15x15
Oprawa: 20x20

Opwowieść o słońcu w twarz, żetonach i niebieskim ogórku.

Klasa pierwsza. Podłódzka podstawówka wysyła dzieci na wycieczkę do stolicy. 

Wieli parking. Nasz niebieski " ogórek" wśród pomarańczowych, kanciastych autokarów.

Lody na Starówce. Najpierw kolejka do małej budki po zielone żetony. Potem kolejka z żetonami w łapie po upragnione lody. Tyle czekania, a te kręcone, co je w niedzielę za pieniądze przeznaczone na tacę kupowałam, lepsze! Pałac Kultury. Strach przed wejściem do windy.

Pamiątkowe zdjęcie pod pomnikiem Nike.

Na zdjęciu mam wykrzywioną twarz, a na twarzy słoneczny blik.

Potem trzecia klasa liceum. Zachęta.

Potem już tylko Okęcie przy okazji wylotów.

A jutro...

Jutro Żoliborz. Fort Sokolnickiego.

Pchli Targ raz jeszcze!

Serdecznie zapraszam;)