W
ogródku Waverleyów rośnie niezwykła jabłonka. Każdy, kto zje jej owoc zobaczy
najważniejsze, niekoniecznie dobre, wydarzenie w swoim życiu. Rosnące wokół
drzewa kwiaty są jadalne. Claire przyrządza z nich dania, które również mają
nietypowe właściwości. Dodany do nich np. mlecz stymuluje wierność, bez skłania
do pokory, a kwiaty kabaczka i cukinii pomagają zrozumieć niektóre rzeczy.
Claire, korzystając ze swojej wiedzy w zakresie rodzinnych przepisów, otworzyła
firmę cateringową. Wiedzie spokojne i ustabilizowane życie. Wszyscy w Bascom
ufają jej w kwestiach kulinarnych, więc pracy jej nie brakuje. W wolnym czasie
zajmuje się ogródkiem i domem, w którym mieszka sama. Jej kuzynka Evanelle
również ma nietypowy dar. Rozdaje wszystkim niespodziewane prezenty, które
potem bardzo im się przydają.
Uporządkowane życie rodziny Waverley wywraca się do góry nogami, kiedy
do rodzinnego Bascom wraca siostra Claire, Sydney, która uciekła przed laty z
domu. Wraz z nią przyjeżdża jej pięcioletnia córeczka. Ich powrót wywróci do
góry nogami nie tylko w życiu Claire, ale również całego miasteczka.
„Daj
ludziom to co pokochają, choć jeszcze tego nie znają. Zapamiętają Cię za to na
zawsze.”
„Magiczny
Ogród” to książka, która leżała na mojej półce już jakieś dwa lata. Zawsze było
coś ważniejszego do przeczytania i nigdy nie mogłam się do niej zabrać. Mam co
do niej mieszane uczucia. Z jednej strony, gdyby nie wątek magii, fabuła byłaby
strasznie banalna. Trudne dzieciństwo, trochę dramatów miłosnych, skomplikowane
relacje rodzinne, przemoc domowa. Ile razy to słyszeliście? Jednak jest coś co
tą książkę wyróżnia. Coś, co mnie do niej przyciąga. Coś, co sprawia, że po jej
odłożeniu rozglądamy się wokół siebie i szukamy śladów magii we własnym
świecie. Właśnie to coś sprawia, że nie mogę źle wypowiedzieć się o „Magicznym
Ogrodzie”. To historia o dążeniu do akceptacji samego siebie. O tym, że przez
miłość nie raz będziemy płakać, ale jest warta, by wpuścić ją do naszego życia.
Uświadamia również jak wielki wpływ na całe nasze życie ma dzieciństwo. Jak już
napisałam mamy tutaj wątek magiczny. Ale wcale nie chodzi o czarownice latające
na miotle i rzucające zaklęciami na prawo i lewo. Ta magia jest trochę inna,
bardziej tajemnicza. Bo któż z nas nie chciałby zamieszkać w domu, który dopasowuje
się do emocji lokatorów i przeżywa je razem z nimi?
„...wszystko
dzieje się tak, jak musi i nie ma sensu przewidywać, co będzie dalej. Ludzie
lubią myśleć inaczej, ale myśli nie maja praktycznego wpływu na wydarzenia. Nie
możesz wymyślić, że jesteś zdrowy. Nie możesz wymyślić, że się odkochasz.”
„Magiczny
Ogród” to ciepła, czarująca i podnosząca na duchu historia. Przyjemne, lekkie,
babskie czytadło. W sam raz na nadchodzące szare, jesienne wieczory. Daj się
wciągnąć do świata stworzonego przez Sahrah Addison Allen. Odkryj jakie
jeszcze tajemnice skrywa rodzina Waverley. Moja ocena: 4.5/6.
***
Z
racji, że jutro mamy początek roku szkolnego życzę wszystkim uczniom jak
najmniej sprawdzianów i kartkówek, jak najwięcej zastępstw i samych najlepszych ocen.
Ja idę jutro do nowej szkoły, w dodatku w nowym mieście, więc życzcie mi powodzenia.
Nie należę do skowronków i jestem fanką spania do południa, więc koniec wakacji
przeżyję raczej dość boleśnie.
