Eduardo Mendoza "Co z tą Katalonią? [RECENZJA]

Zgodnie z ukutym stereotypem Katalończyk jest pracowity, trochę umysłowo ociężały i dość skąpy. Szorstki w obyciu. Archetyp katalońskiego mężczyzny w średnim wieku przedstawia się następująco: ma on wyraźnie zarysowany brzuch, łysinę, jest pogodny, modli się do Madonny z Montserrat i od kołyski kibicuje klubowi piłkarskiemu Barça. W porównaniu z zabawnym i próżnym Andaluzyjczykiem, madryckim cwaniakiem, prawym i pryncypialnym Baskiem, upartym Aragończykiem lub bystrym, ale niewyrazistym Galisyjczykiem stereotypowy wizerunek Katalończyka nie jest wcale taki zły[1].

Haruki Murakami "Zawód: powieściopisarz" [RECENZJA]

Moje utwory zostały przetłumaczone na ponad pięćdziesiąt języków. Szczycę się tym osiągnięciem. Bo oznacza, że zostały docenione w różnych układach współrzędnych różnych kultur. Jako pisarz jestem z tego powodu szczęśliwy i dumny. Ale sława nie daje mi pewności, że to, co robię, jest słuszne, i nie mam zamiaru tak twierdzić. To dwie różne sprawy. Bo myślę, że ciągle jeszcze rozwijam się jako pisarz i mam ciągle (prawie) nieograniczone możliwości rozwoju[1].

Arundhati Roy "Indie rozdarte Przemoc i zaniedbanie

Arundhati Roy
Indie rozdarte
Wielka Litera
2014
176 stron

Kraj barwny i hałaśliwy. Kraj wielu kontrastów. Kraj hinduizmu, systemu kastowego i bogatej mitologii. Curry, sari, dewadasi. Świętych krów, Tadż Machal, Slumdoga i przepychu bollywoodu. Zwyczaju sati, świętej rzeki Ganges, bogatych świątyń i biedoty upchniętej w slumsach.

Kraj dynamicznego rozwoju gospodarczego. Państwo coraz mocniej liczące się na arenie międzynarodowej. Miejsce, w którym niewyobrażalne bogactwo sąsiaduje z przerażającą biedą. Skrajna nędza, głód, brak perspektyw - to rzeczywistość nie setek czy tysięcy, ale milionów mieszkańców tego kraju. 

Indie.

Justyna Sobolewska "Książka o czytaniu" Anatomia czytania

Justyna Sobolewska
Książka o czytaniu, czyli resztę
dopisz sobie sam
Wyd. Polityka Spółdzielnia Pracy
2012
160 stron

Nie istnieje taka książka, którą musiałby przeczytać absolutnie każdy wielbiciel literatury. Można tworzyć listy, kanony, rankingi, krzyczeć, że wszyscy powinni przeczytać Biblię, Annę Kareninę czy Pana Tadeusza, przerzucać się nazwiskami, żonglować tytułami, dziwić się cudzej ignorancji, oburzać na luki w znajomości klasyków, noblistów czy gorących tytułów sezonu. A jednak są takie pozycje, które warto przeczytać, zwłaszcza jeśli się jest molem książkowym, na którego otoczenie spogląda tak, jakby miał czułki, ogon i trzecie ucho. Bez wątpienia książki o książkach do takich należą. W końcu czy można się oprzeć możliwości przyjrzenia się życiu innych pasjonatów literatury, zajrzenia do ich biblioteczek, poznania ich literackich fascynacji, zawodów, poglądów i... dziwactw?

Daniel Pennac "Jak powieść" Prawa każdego czytelnika

Daniel Pennac
Jak powieść
Wyd. MUZA S.A.
176 stron

Jak powieść Daniela Pennac’a jest esejem o literaturze i o czytaniu. Całość jest napisana lekko i przystępnie. W tej niewielkiej objętościowo książce, autor dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat czytelnictwa. Zaczyna od tego, od czego swoją przygodę z literaturą rozpoczyna większość z nas, od bajek opowiadanych nam przez rodziców, od pierwszych poznanych literek i tworzonych z nich słów i wreszcie od pierwszych samodzielnie przeczytanych wyrazów i tej dumy, na widok radości rodziców. Następnie Pennac porusza także temat m.in. tego, dlaczego dzieci niekiedy tracą zainteresowanie książkami, a młodzież reaguje na ich widok z niechęcią.