Przemysław Piotrowski "Matnia"

Simon Beckett "Zapach śmierci"

seria z Davidem Hunterem, tom 6

Simon Beckett i jego bohater, antropolog David Hunter, powracają w szóstym tomie wciągającej serii thrillerów, Zapachu śmierci. W programie zdarzeń mamy m.in. wizytę w opuszczonym szpitalu, zmumifikowane zwłoki, wredną staruszkę oraz przyczajoną psychopatkę. Wchodzicie w to?

Camilla Läckberg - Złota klatka [RECENZJA]

Dla ukochanego mężczyzny zrezygnowała ze wszystkiego. Marzeń, kariery, samej siebie. Stała się dodatkiem do męża i dziecka. Podporządkowała się wierząc, że to jest klucz do małżeńskiego szczęścia. Bajka bohaterki Złotej klatki Camilli Läckberg nie trwała jednak długo. 

Ryan Gattis "Sejf" [RECENZJA]

W śmierci jest wielka moc. A w rychłej śmierci - jeszcze większa. Zasady gry od razu się zmieniają. Zakręty i przeszkody pojawiają się tam, gdzie nigdy wcześniej ich nie było. Rychła śmierć działa jak skalpel, który otwiera istotę rzeczy, pozwala ci się prześlizgnąć, pójść na skróty, bo zostało mało czasu. Zwłaszcza jeśli widać po tobie, że koniec rzeczywiście się zbliża[1].

Vincent V. Severski "Zamęt" [RECENZJA]

cykl Zamęt, tom 1

- Lęk? - zapytał cicho. - Wiesz, co to jest lęk?

- No... wiem... - Henryk zrobił niewyraźny grymas.

- Nie wiesz! - Tygrys podniósł głos. - To co ty wiesz? - Zrobił się agresywny. - Lęk karmi i napędza świat, jest jego motorem, tłumaczy i miłość, i śmierć, jest istotą człowieczeństwa...

Henryk nawet nie zdążył się zastanowić nad jego słowami, gdy poczuł potężne uderzenie w głowę, a wraz z nim usłyszał przeraźliwy, ostry gwizd i nim zamknął oczy, zobaczył, jak zamazana twarz Tygrysa unosi się i zapada w ciemność[1].

J. D. Barker "Czwarta małpa" [RECENZJA]

Pociągnął za sznurek i przyglądał się, jak węzeł się rozwiązuje. Biały papier skrupulatnie zagięto tak, by na końcu powstały idealne trójkąty.

"Jak prezent. Zapakował to jak prezent".

Łatwo było usunąć papier, by odsłonić czarne pudełeczko. Porter odłożył papier i sznurek na bok, zerknął na Nasha i Watsona, po czym powoli uniósł wieczko.

Ucho zostało dokładnie obmyte z krwi i ułożone na podkładzie z waty.

"Dokładnie tak jak poprzednie".*

C. J. Tudor "Kredziarz" [RECENZJA]

Miło jest mieć zasady. O ile można sobie na nie pozwolić. Sam uważam się za człowieka z zasadami, ale pewnie większość ludzi by tak o sobie powiedziało. A prawda jest taka, że każdy z nas ma swoją cenę, jakiś pstryczek, który wystarczy przełączyć, żeby zmusić człowieka do zrobienia czegoś, co nie jest do końca chwalebne. Zasady nie opłacą raty kredytu hipotecznego, nie umorzą długu. W codziennym życiu są zupełnie bezużyteczną walutą. Człowiek z zasadami to ktoś, kto ma wszystko, albo taki, który nie ma absolutnie nic do stracenia[1].

David Lagercrantz "Mężczyzna, który gonił swój cień" [RECENZJA]

kontynuacja Millenium Stiega Larssona, tom5

Czasem rodzeństwo bliźniacze zostaje utracone po porodzie, z powodu adopcji lub pomyłki. Niektórzy poznają się jako dorośli, inni nigdy. Bliźniacy jednojajowi Jack Yufe i Oskar Stohr spotkali się po raz pierwszy w 1954 roku na dworcu kolejowym w Niemczech Zachodnich. Dawniej Jack Yufe żył w kibucu i był żołnierzem armii izraelskiej. Oskar Stohr aktywnie działał w Hitlerjugend.

Ludzi, którym kogoś brakuje, jest wielu[1].

David Lagercrantz "Co nas nie zabije" [RECENZJA]

kontynuacja Millenium Stiega Larssona, tom 4

Przeciwnicy kryli się za zasłonami dymnymi. Może dlatego ostatnimi czasy sprawiała wrażenie wyjątkowo nieprzystępnej i trudnej. Bił od niej nowy rodzaj mroku. Jeśli pominąć rosłego i hałaśliwego trenera boksu o nazwisku Obinze i jakąś trójkę kochanek i kochanków, prawie z nikim się nie spotykała. Bardziej niż kiedykolwiek przypominała kogoś, kogo imają się kłopoty. Włosy sterczały jej na wszystkie strony, a oczy płonęły ciemnym blaskiem. Czasami siliła się na uprzejmość, ale nieszczególnie jej to wychodziło. Mówiła prawdę albo milczała[1].

Mikel Santiago "Zła droga" [RECENZJA]

Wszyscy znamy to uczucie, gdy w nasze spokojne życie nagle wtargnie przerażenie. Nie różnimy się wtedy od dzikiego zwierzęcia, które u wodopoju dostrzega drapieżnika. Cały organizm nastawia się na jedno: ucieczkę, i wszystko przestaje być ważne, oprócz jednego: biec jak najszybciej przed siebie.*

Armando Lucas Correa "Niemka" [RECENZJA]

Byli razem pięć lat, ale nigdy nie udało jej się wyciągnąć z niego opowieści o latach na Kubie ani o rodzinie.

- Oni wszyscy już nie żyją - powiedział tylko.

Nawet teraz, po tylu latach, nie dawało to mamie spokoju.

- Twój ojciec to wielka zagadka, ale zagadka, która była moją wielką miłością.

Próba rozwiązania tej zagadki stała się jej sposobem, by ulżyć sobie w cierpieniu. Szukanie odpowiedzi stanowił karę[1].

Simon Beckett "Niespokojni zmarli" [RECENZJA]

cykl z Davidem Hunterem, tom 5

Owinięta w długi płaszcz rzecz na płachcie nie przypominała już człowieka. Nic nie wskazywało na wiek, rasę czy płeć. Z czaszki zniknęła większość skóry i ciała, oczodoły były pustymi jamami. Wrażliwe kulki galarety i chrząstek były zazwyczaj jednymi z pierwszych celów padlinożerców. Pojawiły się nawet wczesne oznaki przeobrażenia woskowo-tłuszczowego - brudnobiałe złogi wyglądające, jak gdyby wosk z topiącej się świecy kapał na ocalałe tkanki. Była to karykatura twarzy - oczodoły zapchał piasek, a nos był kikutem obgryzionych chrząstek[1].

Maja Wolny "Księgobójca" [RECENZJA]

Dobra literatura to bilet w nieskończoność, w bezsensowne trwanie w fotelu aż do ostatniej kartki[1].

Czy nałogowa czytelniczka, wielbicielka polskiej literatury i miłośniczka kryminałów może przejść obojętnie wobec kryminału rodzimej autorki zatytułowanego Księgobójca? Oczywiście, że nie! Dlatego książka Mai Wolny od razu zwróciła moją uwagę, gdy jakiś czas temu przeglądałam lutowe zapowiedzi wydawnicze.

Jane Harper "Susza" [RECENZJA]

Jane Harper
Susza
Wyd. Czarna Owca
2016
376 stron

premiera: 11 stycznia

Śmierć na farmie nie była przecież niczym niezwykłym, a muchy nie wybrzydzały. Nie było dla nich różnicy między ciałem ludzkim a padliną.
(...)
Przynajmniej muchy były zadowolone. Chociaż ich łup tego dnia był dość niezwykły. Mniejszy i delikatniejszy. Nie było to jednak decydujące. W istotnych kwestiach nie było różnicy. Szkliste oczy. Lepkie rany*.

Witamy w Kiewarrze, australijskim miasteczku dotkniętym największą suszą od stu lat. W miejscu pełnym zwątpienia i mieszkańców niepewnie spoglądających w przyszłość. To tu wydarzył się dramat, o którym będzie się szeptać jeszcze przez wiele, wiele lat.

Meik Wiking "Hygge. Klucz do szczęścia" [RECENZJA]

Meik Wiking
Hygge. Klucz do szczęścia
Wyd. Czarna Owca
2016
290 stron

Hygge to modny ostatnio termin. Słowo to przewija się przez media, na na polskim rynku pojawiły się publikacje, które przybliżają tę duńską filozofię życia. 

Duńczycy radośnie okupują czołówki zestawień najszczęśliwszych narodów świata. W Danii mieści się siedziba Instytutu Badań nad Szczęściem (Happiness Research Institute). Dyrektorem instytutu jest Meik Wiking i to właśnie on jest autorem jednej z książek opisujących duński pomysł na to, jak uczynić codzienność piękniejszą, jak się z niej cieszyć, jak sprawić, by żyło się lepiej.

Hygge. Klucz do szczęścia trafił w moje ręce niespodziewanie. Nie jestem miłośniczką poradników, nie wierzę w skuteczność złotych rad, recept i rybek. W klucze do szczęścia także nie. A jednak ta książka mnie zauroczyła.

Fiona Barton "Wdowa" [RECENZJA]

Fiona Barton
Wdowa
Wyd. Czarna Owca
2016
456 stron

Gdy ktoś zrobi coś bardzo, bardzo złego, to na nim skupia się cała uwaga. Ale ten ktoś, zwykle ma kogoś bliskiego. Małżonka, dziecko, matkę, kochankę, przyjaciela... Kogoś, kogo cała ta trudna sytuacja bardzo mocno dotyka.

Weźmy na przykład pod lupę żonę. To ona dzieli ze swym małżonkiem dobre i złe chwile. Łóżko, lodówkę, kredyt, łazienkę, szafę, regał z książkami, domowe obowiązki. To ona najlepiej go zna. Przynajmniej teoretycznie powinna, choć mówi się, że to żona o wszystkim dowiaduje się ostatnia. 

Tracy Rees "Tajemnice Amy Snow" [recenzja]

Tracy Rees
Tajemnice Amy Snow
Wyd. Czarna Owca
2016
504 strony

Nie miała wielkich szans na przeżycie, bo jakie szanse ma nagi noworodek zostawiony na śniegu? A jednak los się do niej uśmiechnął i choć trudno powiedzieć, by wychowała się w kochającym domu, to jednak miała dużo szczęścia. Żyła.

Jerzy Ciszewski "Ojciec 44" Zatrzymać Panterę

Jerzy Ciszewski
Ojciec 44
Wyd. Czarna Owca
2016
256 stron

Niemieckie oddziały Reinefartha, Dirlewangera i Schmidta po dziesięciu dniach zdusiły powstanie na Woli. Za Towarową zostawili po sobie gruzy, spaloną ziemię i dziesiątki tysięcy istnień; pustynię iście biblijną... Jeśli przeżył tam jakiś Mojżesz, plątał się pewnie oszalały ze strachu. Morze za nic nie chciało się rozstąpić[1].

Simon Beckett "Zimne ognie" Czy wiesz, kim tak naprawdę jest ojciec twojego dziecka?

Simon Beckett
Zimne ognie
Wyd. Czarna Owca
2016
344 strony

Wyjaśnijmy sobie coś na początku.

Jeśli spodziewacie się, że Zimne ognie Simona Becketta, już pierwszą stroną was znokautują pozbawiając oddechu, to przestańcie.

Serio.

Powiem więcej. Zapomnijcie o cyklu o Hunterze, o mroku tamtych opowieści, paskudnych opisach i rozkładających się ciałach.

Tym razem, brytyjski pisarz serwuje zupełnie inny typ opowieści. Czy równie atrakcyjny jak wspomniany cykl? Sama jestem ogromnie ciekawa reakcji czytelników przyzwyczajonych do tego, że od pierwszych stron autor wprowadza ich w świat grozy, makabry i zbrodni.

A ja? O moich wrażeniach z lektury możecie poczytać poniżej.

Michael Hjorth, Hans Rosenfeldt "Oblany test" Morderca z Reality Show

Michael Hjorth, Hans Rosenfeldt
Oblany test
Wyd. Czarna Owca
2016
440 stron

cykl Sebastian Bergman, tom 5

Czy potrafisz rozwinąć skrót NATO?

Co oznacza słowo "blanszować"?

Wiesz jaką nazwę nosił flagowy okręt Krzysztofa Kolumba, a jaką jednostka światłoczułości w układzie SI?

Czy potrafisz wymienić gatunki wchodzące w skład Wielkiej Piątki Afryki?

Krótko mówiąc: jak oceniasz swoją wiedzę ogólną? Tak tylko pytam, z ciekawości. Jest jednak ktoś, kto bardzo serio podchodzi do tematu. Zada ci sześćdziesiąt pytań. Jeśli odpowiesz prawidłowo na jedną trzecią - wygrywasz własne życie. Jeśli nie... Cóż... Miło było cię poznać.