Eg sydde meitai'en då nestminstejenta var bitteliten men den var ingen umiddelbar suksess... No derimot stortrives ho med å sitte i sele på ryggen min når det vert for langt for små føter å gå.
Meitai'en har sjalstroppar, ein stor fordel sidan dei er ganske breie og ikkje gneg seg ned i skuldrene sjølv om jenta etterkvart veg nokre kilo.
Tunikaen, som er så lang at den kanskje heller skal kallast kjole, har både mønster og stoff frå Stoff & Stil.
.jpg)
