 |
| źródło |
AUTOR: D. Gąsiorowska
WYDAWNICTWO: między słowami
DATA WYDANIA: 2015
STRON: 432
Łucja zostawia za sobą Wrocław, myślała że tu znajdzie szczęście, że tu będzie jej przystań życiowa. Można powiedzieć o niej że jest kobietą sukcesu, własne biuro podróży, apartament, ale nie to jest miarą szczęścia. Jest po rozwodzie z mężem, ich wielka miłość się wypaliła, mijali się w swoim wielkim apartamencie zamieniając parę zdań, może dziecko scementowało by ich związek, jednak na to nie mieli szansy. Teraz Łucja zagubiona i wypalona, próbuje skierować swoją drogę życiową w innym kierunku. Po rozliczeniu z mężem, wyjeżdża do małej wsi na Podkarpaciu - Różany Gaj, gdzie będzie nauczycielką historii, już nią była, zaraz po studiach i ta praca bardzo się jej podobała.
Różany Gaj powitał Łucje śniegiem i zimnem, będzie mieszkała u pani Matyldy - emerytowanej nauczycielki. Mieszkańcy i grono pedagogiczne witają Łucję przyjaźnie, a i ona szybko wdraża się w swoje obowiązki, które dają jej ogromną satysfakcję. Uczniowie są weseli, interesują się nią i chętnie zadają pytania, tylko mała Ania - siedzi w ostatniej ławce, chuda, smutna, cicha - tak bardzo Łucji przypomina nią samą z dzieciństwa, którego nie miała. Pewnego dnia Ania zaprasza Łucję do domu, gdzie poznaje jej sytuację - mam Ani - Ewa jest chora ... umiera, jednocześnie składa jej mamie pewną obietnicę - że po jej śmierci odszuka Ani ojca. Sama Łucja zaczyna bardzo przywiązywać się do Ani, darzy ją miłością o którą sama siebie nie podejrzewała.
Jak poradzi sobie Łucja jako nauczycielka? Czy Łucji uda się dotrzymać danej obietnicy Ewie? Czy Ania może zmienić jej życie? Czy Łucja w Różanym Gaju zagości na dobre? Czy rozliczy się z przeszłością?
Moje pierwsze spotkanie z autorką zaliczam do udanych, książka po prostu mi się podobała, i choć od początku możemy przypuszczać jakie będzie zakończenie, to czyta się ją bardzo dobrze, ma w sobie to coś. Językiem prostym, bez zbędnych opisów - a te co są, dodają książce uroku, pisarka przeniosła nas do uroczej wsi, gdzie zawędrowała uciekająca Łucja ze swoją samotnością. Książka o rozliczeniu z przeszłością, samotności, poszukiwaniu szczęścia, śmierci, miłości i przyjaźni, taka prosta, dająca na koniec otuchę i siłę. Na pewno przeczytam drugą część, jeżeli Wy macie ochotę na taką książkę, to serdecznie Was zachęcam do jej przeczytania.
Moja ocena: 4,5/6
Moje pierwsze spotkanie z autorką zaliczam do udanych, książka po prostu mi się podobała, i choć od początku możemy przypuszczać jakie będzie zakończenie, to czyta się ją bardzo dobrze, ma w sobie to coś. Językiem prostym, bez zbędnych opisów - a te co są, dodają książce uroku, pisarka przeniosła nas do uroczej wsi, gdzie zawędrowała uciekająca Łucja ze swoją samotnością. Książka o rozliczeniu z przeszłością, samotności, poszukiwaniu szczęścia, śmierci, miłości i przyjaźni, taka prosta, dająca na koniec otuchę i siłę. Na pewno przeczytam drugą część, jeżeli Wy macie ochotę na taką książkę, to serdecznie Was zachęcam do jej przeczytania.
Moja ocena: 4,5/6
Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:
