δεπέλλιχοι χοϊκοί (επιλογή)

αν κάποτε αγάπησες/ ποτέ δεν μένεις μόνος// .......................................................................... αγάπη μόνο/ αν τον/την αφήνεις/ να ανασαίνει// .......................................................................... έρωτας πόνος όνειρα/ τον χρόνο ξεπλανεύουν// ........................................................................... Γιώργος Ρούσκας// από το βιβλίο Χοϊκα,Χάικου και Δεπέλλιχοι σύν δύο δοκίμια, 2021

δεπέλλιχοι χοϊκοί (επιλογή)

αφού κάποτε θάνατος/ γιατί να μη χαρούμε;// ................................................................................ η κάθε σου αναβολή/ και από ένα μνήμα// ............................................................................ φερέτρου πολυτέλεια/ το χώμα δεν γνωρίζει// ........................................................................ Γιώργος Ρούσκας//από το βιβλίο Χοϊκά,Χάικου και Δεπέλλιχοι συν δύο δοκίμια, 2021

δεπέλλιχοι χοϊκοί (επιλογή)

λες όλα έχουν ειπωθεί/ τι μου ζητάς να γράψω; ............................................................................ πολλές φορές/ ασήκωτο/ των λέξεων το βάρος// .............................................................................. η πράξη λόγω τίκτεται/ ο λόγος μέσω πράξης// ...................................................................... Γιώργος Ρούσκας// από το βιβλίο Χαϊκά, Χάικου και Δεπέλλιχοι συν δύο δοκίμια, 2021

δεπέλλιχοι χοϊκοί (επιλογή)

αντί με πληκτρολόγιο/ με το κορμί της γράψε// ............................................................................. στης σάρκας την απόλαυση/ ποντάρει το κουκούτσι// ............................................................................. το μάταιον του έρωτος/ στου γάμου το κρεβάτι// ......................................................................... Γιώργος Ρούσκας// από το βιβλίο Χοϊκά, Χαίκού και Δεπέλλιχοι συν δύο δοκίμια, 2021

δεπέλλιχοι χοϊκοί (επιλογή)

στα ρούχα του πληθυντικού/ συχνά κρύβεται πάθος// ......................................................................... λήθης σεντόνι/ ίχνη σκεπάζει/ ακραίου πάθους// ......................................................................... μπορεί να μη ζούμε μαζί/ μαζί και όμως ζούμε// ......................................................................... Γιώργος Ρούσκας// από το βιβλίο Χοϊκά, Χάικου και Δεπέλλιχοι συν δύο δοκίμια, 2021

δεπέλλιχοι χοϊκοί (επιλογή)

ψάξε στη Λογοτεχνία/ Ιστορίας παρυφές// .......................................................................... αυτά που κλώτσησες/ αργά για να τα ζήσεις// .......................................................................... ποιος επιλέγει τι και πώς/ εγγράφεται στη μνήμη; .......................................................................... Γιώργος Ρούσκας από το βιβλίο Χοϊκά,Χάικου και Δεπέλλιχοι σύν δόο δοκίμια, 2021

θανείν (επιλογή)

τι έχεις κάνει/ όσο ήσουν επάνω/ αυτό μετράει// ........................................................................ μύριες στιγμές/ όνειρα, δράσεις, μνήμες/ σε έν' αντίο// ............................................................................... ο συνωστισμός/ δεν ενοχλεί κανέναν/ στο κοιμητήρι// ........................................................................ Γιώργος Ρούσκας// από το βιβλίο Χοϊκα, Χάικου και Δεπέλλιχοι σύν δύο δοκίμια, 2021

στοχάζεσθαι (επιλογή)

κάποτε στάχτη/ ανεξαιρέτως όλα/ θα τα σκεπάσει// ........................................................................ υπερβολικη/ προσκόλληση στη μνήμη/ τάφος παρόντος// ............................................................................ όπου λεύτερα/ είσαι ο εαυτός σου/ εκεί πατρίδα// ........................................................................ Γιώργος Ρούσκας// από το βιβλίο ΧοΊκά, Χάικου και Δεπέλλιχοι και δύο δοκίμια, 2021

ενσωματώνεσθαι (επιλογή)

όσα δεν λέγεις/ το σώμα σου τα λέει/ αντί για σένα// ....................................................................... ισορροπία/ στου κόλπου σου τα χείλη/ δίχως το δίχτυ// ....................................................................... ξενιτεμένη/ η θάλασσα μου όλη/ σ'ένα σου δάκρυ// ........................................................................ Γιώργος Ρούσκας// απο το βιβλίο Χοϊκά, Χάικου και Δεπέλλιχοι συν δύο δοκίμια, 2021

τεχνουργείν (επιλογή)

πόσο τιμάται/ ο πόνος κάθε λέξης/ μες στη σελίδα;// ............................................................................... μία η μήτρα/ αδερφογεννημένες/ όλες οι τέχνες// ........................................................................... παλμογονία/ εκ των ων ουκ άνευ ή Ποίησις Φύσις;// ........................................................................... Γιώργος Ρούσκας// από το βιβλίο Χοϊκά, Χάικου και Δεπέλλιχοι συν δύο δοκίμια, 2021

σχετίζεσθαι (επιλογή)

πάρε το χέρι/ αν θες να καταλάβεις/ μες στο δικό σου// ........................................................................... φίλος δήθεν χθες σαν έρθει το συμφέρον/ αύριο εχθρός// ........................................................................... όταν με άλλους/ η μοναξιά πονάει/ περισσότερο/ ........................................................................... Γιώργος Ρούσκας// από το βιβλίο Χάικου και Δεπέλλιχοι συν δυο δοκίμια, 2021

λεξεύεσθαι (επιλογή)

άκρως ηχηρές/ στη σιωπή οι λέξεις/ αίματος πλήρεις// .............................................................................. στην ομιλία/ δεν άκουσαν τα ίδια/ οι ακροατές// .............................................................................. χέρια οι λέξεις/ σαν βρίσκεσαι στο χείλος/ θα σε κρατήσουν// .............................................................................. Γιώργος Ρούσκας// από οτο βιβλίο Χοϊκά, Χάικου και Δεπέλλιχοι συν δύο δοκίμια, 2021

θα με ζητάς

θα με ζητάς στις στάλες της βροχής

στων λέξεων την οιμωγή θα καταφεύγεις για

ν’ ακούσεις την πνοή μου

σε πήλινα θα ψάχνεις την υπογραφή

στα χείλη τους θα νιώθεις το φιλί μου

ή κάποτε

κρυφά θα φτάνεις ως εδώ

στ’ ασβεστωμένα κυπαρίσσια

τα χέρια που σε άγγιζαν να βρεις

που τώρα ρίζες τα τυλίγουν

μαζί με το κεραμικό που μού ’βαλαν κοντά

πρόπλασμα της μορφής σου

τι να το κάνεις; είν’ αργά

πολύ αργά

ο χρόνος λιγοστός

(ο Τάλως έφυγε)

και δεν γυρίζει πίσω

Γιώργος Ρούσκας

από τη συλλογή Ως άλλος Τάλως, 2019

το περιτοίχι 2o νεκροταφείο Αθήνας

στο περιτοίχι εσωτερικά

των μνημάτων oι κατακόρυφες πλάτες

αγναντεύουν ορίζοντες σιωπής

στοιβαγμένους

στο παγωμένο αδιαχώρητο του χρόνου

στο περιτοίχι του νεκροταφείου εξωτερικά

ακοίμητες γκράφιτι μορφές

μάταια προσπαθούν να σηκώσουν για χορό

των τσιμεντόλιθων το άκαμπτο γκρι

βαριά η επίγνωσή τους πως γρήγορα ή αργά

ακόμα και τα παιδικά χέρια που με σπρέι τις έπλασαν

στη μέσα μεριά θα καταλήξουν

ο ζωοδότης ήλιος τονίζει το κυπαρισσί

μαραίνει τις ανθοδέσμες

ζωντανεύει τα με σάρκα λιπασμένα αγριόχορτα

που ξεφυτρώνουν σφύζοντας από ζωή

στης αρτιότητας τις χαραμάδες

το μάρμαρο ξεθωριάζει

θες η όξινη βροχή της πόλης;

το απορρυπαντικό; τα δάκρυα; το λιβάνι;

θες οι κηλίδες από ελιάς λάδι;

του βλέμματος η πίκρα;

τα αναπάντητα γιατί;

μόνο λευκό πια δεν είναι

το περιτοίχι του νεκροταφείου

βιβλιοθήκη παλαιών χειρόγραφων βιβλίων

Λόγου Αισθήσεων και Σκέψης

φορείς αλλοτινούς φιλοξενεί

ύλης απομεινάρια

που κάποτε ήταν δράση πόνος χαρά

ώσπου να γίνουν ένα ξανά με τη μάνα γη

κι η ανέμη πάλι ν’ αρχινήσει

(μόνο με σάρκας κοπριά βλασταίνει

ζωή ενσαρκωμένη)

 Γιώργος Ρούσκας

από τη συλλογή Ως άλλος Τάλως, 2019

πρωί στο βουνό

ακούγονται γιδοπροβάτων κυπριά

ανάκατα με ιαχές και αλυχτήματα από σκυλιά 

ψύχρα πολλή το πρωί στο βουνό

αχάραγα στου δάσους τον παλμό

το σαΐνι με περήφανες κραυγές

αρπακτικές τροχιές καθ’ ύψος εγγράφει

για πόσο ακόμη θα μπορώ να έρχομαι εδώ;

θ’ αξιωθώ ποτέ από ψηλά σαν αητός να αγναντεύω;

κρύος αέρας κατηφορίζει τη ρεματιά

σουρίζουν τα ελάτια οι φτέρες στήνουν χορό

λυγίζουν χορτάρια ιτιές τραγουδούν

τ’ αγκάθια λευτερώνουν σπόρια φτερωτά

οι πέτρες λαχταρούν να κυλήσουν

να λιαστεί της καρδιάς η θαμμένη πλευρά

μοσχοβολούν στα διάσελα οι θάμνοι

το δάσος δακρύζει ρετσίνι

ψύχρα ακόμα το πρωί στο βουνό

ώσπου να βγει ο ήλιος να κελαηδούν τα πουλιά

τα έντομα να φέρουνε γυροβολιά

στου ήλιου τα κλαρίνα

αποτραβιούνται τα ζώα της νύχτας

της μέρας επιβίωση αρχίζουν 

οι πηγές τα φιλεύουν κρουστάλλια δροσιά

ισορροπία απλότητα ορεινή αρμονία

τα ζωντανά τα χόρτα τα λουλούδια

που μέρες ή έστω βδομάδες ζουν

το σήμερα χαίρονται δίχως του αύριο την αγωνία

σιμά σε άλλα που πολλά χρόνια μετρούν

πόσες γενιές πατήσανε τούτο το χώμα

πόσοι να νιώσαν τις ανάσες τούτης της πλαγιάς;

ψύχρα ακόμη το πρωί στο βουνό

τέρμα οι σκέψεις         το τώρα θ’ αρχίσω να ζω!

Γιώργος Ρούσκας

από τη συλλογή Ως άλλος Τάλως, 2019

της μάνας τα χέρια

τα γέρικα χέρια που ζυμώνουν ψωμί

έπαιζαν κάποτε με πάνινες κούκλες

γράμματα λιγοστά και μια σπαρτιάτικη υπογραφή

μα τη ζωή μάθαν’ γερά να κρατάνε στις χούφτες

αυτά οδηγούσαν στην τύρβη ενστικτωδώς

τον πυρωμένο του άξονα με λαχτάρα·

στην πλάτη τα νύχια βυθίζονταν διεκδικητικά

τον έρωτα σφαλίζοντας στη σάρκινη κιθάρα

τα ίδια χέρια που τα χάδια τους μιλάνε

ρούχα τρίβουν ακόμη στην ξύλινη σκάφη

από τη χρήση ετών κηλίδες απομεινάρια   

νιότης που πέρασε θαμποί ιχνογράφοι

χέρια      κι αν σταυρωμένα στέκουν στον εσπερινό

είναι που δεν προφτάσανε να γνωριστούν

κι όλο υπόσχονται πως θα βρουν τον καιρό

κάθε που ψυχοσάββατο μαζί τα κόλλυβα ’τοιμάζουν

χέρια      λάδι μυρίζουνε λιβάνι και κρασί 

τριμμένη ρίγανη αγιότη πράσινο σαπούνι

τριφύλλι όταν το κόβει η κοσιά

μπαλώματα γερά στης μνήμης το ζιμπούνι

πριν απ’ τον πόλεμο τη γη οργώνανε με άροτρο πηκτό·

τώρα τον χρόνο τιμωρούν στο κομποσκοίνι

στο γίκο αφημένο από χρόνια το πλεκτό

με τις στραβές βελόνες να τρυπάνε τη λήθη

οι φλέβες προεξέχουν εύθρυπτες θολές

ύφασμα που τσαλάκωσε ο χρόνος όλο ζάρες

χείμαρροι σαν αυλάκωσαν κι άλλες ζωής γραμμές 

αδυναμία τρέμουλο πανάδες

χέρια που στέριωναν φασκιές

χέρια που ντύναν τα παιδιά για το σχολείο

χέρια που κέντησαν δαντέλες προίκες νυφικά

χέρια που τύλιξαν με σάβανο και είπαν το στερνό αντίο

ω! χέρια των αναμνήσεων σημεία αναφοράς!

χέρια παραμυθιών νανούρισμα αγγέλων!

χέρια της μάνας της γυναίκας της φωτιάς!

ω! χέρια της γης της αγκαλιάς στον ουρανό ανοιχτά!

Γιώργος Ρούσκας

από τη συλλογή Ως άλλος Τάλως, 2019