Εμπρηστές (Ι)

Οι φωτιές διαγράφουν την καινούρια εποχή
ο άνεμος κρυώνει πάνω στα καμένα δέντρα
ράκη θάμνων αιμορραγούν στις μαύρες πέτρες
οι εμπρηστές κάνουν καλά τη δουλειά τους
ενώ οι πολιτικοί με τα στιβαρά τους χέρια
υπόσχονται παντού αναδασώσεις χθες ξανά

συνάντησα για πρώτη φορά το ιερογλυφικό
μου μέλλον ήταν χλωμό και αδύνατο και
φοβικό και μασούσε τυφλωμένα χόρτα

Ντίνος Σιώτης
από τη συλλογή Ποιήματα πυρκαγιάς, 2007

Ο ποιητής

Στη φωτογραφία στο βιβλίο του
ο ποιητής χαμογελάει
Δείχνει ευχαριστημένος
- από τι κανείς δεν ξέρει
Δείχνει ικανοποιημένος
Οι περισσότεροι φίλοι του ξέρουν
πως τίποτα δεν δικαιολογεί
τέτοιο χαμόγελο
Στο αυτί του εξωφύλλου του
χαμογελάει ο ποιητής
Στα ποιήματά του μοιράζει σκοτάδι
κάτω απ' το ντιβάνι του
ελλοχεύει φωτιά
κι αυτός χαμογελάει
βρέχει πίσω από την πλάτη του
- πάντα στην ποίησή του -
κι ο ποιητής προσποιείται πως είναι λιακάδα
Το μυαλό του φορτωμένο
πυρακτωμένες πυγολαμπίδες
όταν σχολάει απ' τη δουλειά του
φίδια φαρμακερά τρέχουν ξοπίσω του
αλλά εκείνος προσποιείται πως τίποτα δεν τρέχει

Γιατί χαμογελάει στη φωτογραφία ο ποιητής;
Όποιος το βρει κερδίζει
τα τελευταία τρυφερά του λόγια

Ντίνος Σιώτης
από την ανθολογία του Καστανιώτη
Ποίηση για την ποίηση, 2006