Μικρογραφίες (επιλογή)

Τραγούδια σπαράγμτα/ τα δέντρα στο τζάκι./ Τόσα κάρβουνα/ λο ακόμα δεν κάηκε η μοναξιά αιώνων.// ................................................................................ Τα σκυλιά τις νύχτες γαυγίζουν το σκοτάδι/ κι εγώ τη μοναξιά μου.// ................................................................................ Σε διπλό κρεβάτι/ μονό σεντόνι/ το σώμα μου.// ............................................................................ Τασούλα Τσιλιμένη// από τη συλλογή Η αφωνία του απογεύματος//

Σιωπή

Δεν ξέρω αν είμαι εγώ που τη διαλέγω/ ή είναι αυτή πυο με επισκέπτεται συχνά./ Μοιάζει να μας ταιριάζει αυτή η παρέα/ κι ας κοιταζόμαστε χωρίς καμιά μας να μιλά./ Ανελλιπώς Σάββατο βράδυ - οι λεπτοδείχτες δείχνουν εννιά- χτυπά κουδούνι/ βγάζει παπούτσια/ πιάνει τη θέση του πουθενά./ Πίνουμε αφέψημα χωρίς τεϊνη/ κράνο λικέρ από το Bio/ αμίλητες βυθίζουμε το βλέμμα/ στον σκοτεινό Θερμαϊκό./ Πρωί Δευτέρας μου λέει αντίο/ η φιλενάδα μου η Σιωπή./ Και μια υπόσχεση αφήνει/ στο τελευταίο το σκαλί./ Το αλλο Σάββατο, μου λέει, ίσως να έρθει απ' το πρωί. Κι εγώ που τρέχω τα εξήντα/ και ακόμα με τα δάχτυλα μετρώ/ την πόρτα κλείνοντας αναρωτιέμαι/ πέντε ή τέσσερις να 'ναι οι μέρες/ μέχρι που να την ξαναδω.// ................................................................................ Τασούλα Τσιλιμένη// από τη συλλογή Η αφωνία του απογεύματος, 2021

Μπαμ Μπαμ

Στόχο τις λέξεις μου θα βάλω απόψε/ Απέναντι τους θα στηθώ και θα τις περιμένω/ Κι όπως θα βγαίνουν απ' το πηγάδι του μαυλού μου/ Και πριν προλάβουν να πιαστούν στο άγγιστρο της γλώσσας/ Θα τις πυροβολώ με μιας χωρίς να το πολυσκεφτώ/ Μπαμ Μπαμ Μπαμ Μπαμ/ Πώς θα γλιτώσω έτσι σκέφτομαι εκείνες τις ωρίνες της ψυχής/ την ώρα που γεννά το ποίημα.// ............................................................................. Τασούλα Τσιλιμένη// από τη συλλογή Η αφωνία του απογεύματος,2021

Αναχωρήσεις

Όταν όλα τριγύρω μοιάζουν σκοτεινά/ κι η μέρα νύχτα ασέληνη/ και ψηλαφείς με μάτια ορθάνοιχτα τις μνήμες/ κι αναζητάς φτερό πυγολαμπίδας να πιαστείς/ τον μίτο της ψυχής σου μήπως χάσεις/ με λησμονήσεις από μυρωδιές να κρατηθείς/ λέξεις καλοκαιριού μ/ αρμύρα και καρπούζι ζυμωμένες./ Κράτα, οσυ λεω, παράθυρο ανοιχτό,/ όσο μπορείς/ τα λόγια της υπόσχεσης εκείνης/ πως είναι ο χρόνος και ο κόσμος κυκλικος/ κι ό,τι αγαπάμε φως είναι/ που ξορκίζει το σκοτάδι.// ............................................................................. Τασούλα Τσιλιμένη// από τη συλλογή Η αφωνία του απαγεύματος,2021

Αδέσποτα

Πώς άραγε ξαφνιάσαμε τα δυο μας χέρια/ έτσι που σαν αδέσποτα σκυλιά/ Γενάρη μήνα ενώνονται χλευάζοντας τον χρόνο; Να 'τανε τάχα ο παράμεσος αυτός / που πρώτος γλίστρισε μές στην παλάμη μου;/ Τυφλά ακολούθησαν τα άλλα/ κι οι χούφτες μας φιλήθηκαν στο στόμα.// ............................................................................... Κι είχαν περάσει μόνο τέσσερα λεπτά/ που 'χαμε πρωτοφιληθεί στα χείλη/ σ' ένα τραπέζι στη Δεξαμενή/ δίπλα στου Αδριανού την κρήνη.// ............................................................................... Σα να 'πιαμε το αμίλητο νερό μετά/ τα βήματά μας μόνο ακούγαμε στον δρόμο./ Λο ήταν μπροστά θαρρώ στον Ευαγγελισμό/ που αγκαλιαστήκαμε/ κι ύστερα χωριστήκαμε. Έτσι όπως πάντα υπήρξαμε./ Δυο φίλοι.// ............................................................................... Τασούλα Τσιλιμένη// από τη συλλογή Η αφωνία του απογεύματος, 2921