"Muzyka mojego życia" - wywiady Roberta Janowskiego

"Muzyka mojego życia" to zbiór 24 rozmów przeprowadzonych przez Roberta Janowskiego z artystami, którzy tworzą polską muzykę rozrywkową.

Roberta Janowskiego zna chyba każdy, to niezwykły prowadzący program "Jak to melodia", który ma wiedzę muzyczną i potrafi ładnie śpiewać, co często udowadnia na wizji. Największe wrażenie robi na mnie jego wykonanie piosenek z musicalu "Notre-Dame de Paris" - "Czas katedr" oraz "Belle", którą wykonał wraz z Garou i Piotrem Cugowskim podczas Festiwali w Sopocie w 2002 roku. Tym razem postanowił odkrył swój kolejny talent - wnikliwego dziennikarza, który zachwyca się, dziwi i dopytuje swoich rozmówców. Efekty jego pracy zostały zebrane w książce "Muzyka mojego życia".

"Muzyka mojego życia" to zbiór 24 wywiadów przeprowadzonych przez Roberta Janowskiego z gwiazdami polskiej muzyki rozrywkowej. Wśród nich znaleźli się: Ewa Bem, Robert Gawliński, Kombi, Krzysztof Krawczyk, Ania Rusowicz, Natalia Kukulska, Piotr Cugowski, Marek Piekarczyk, Anita Lipnicka, Maryla Rodowicz, Golec uOrkiestra, Janusz Panasewicz, Krzysztof Skiba, Zdzisława Sośnicka, Igor Herbut, Muniek Staszczyk, Ryszard Rynkowski, Jacek Cygan, Kapitan Nemo, Andrzej Piaseczny, Artur Gadowski, Alicja Majewska, Sebastian Karpiel-Bułecka oraz Stanisław Soyka.

"Z Pokorą przez życie" - wywiad-rzeka z Wojciechem Pokorą

"Z Pokorą przez życie" to wywiad-rzeka z Wojciechem Pokorą, przeprowadzony przez Krzysztofa Pyzię.

Wojciecha Pokorę kojarzy chyba każdy miłośnik polskiego kina. Zasłynął z takich ról jak: Stanisław Maria Rodowicz vel. Marysia w filmie "Poszukiwany, poszukiwana", docent Zenobiusz Furman z serialu "Alternatywy 4", hrabia Żorż Ponimirski z serialu "Kariera Nikodema Dyzmy", czy inżynier Mieczysław Gajny w serialu "Czterdziestolatek". Aktor postanowił podzielić się swoimi wspomnieniami i doświadczeniami w książce "Z Pokorą przez życie".

"Z Pokorą przez życie" to wywiad-rzeka z Wojciechem Pokorą, przeprowadzony przez Krzysztofa Pyzię. Książka została podzielona na 48 rozdziałów (w tym epilog) - m.in. "Chcę oglądać twoje nogi!", "Podryw na korepetycje", "Bimber Stasia Barei" czy "Walizki za drzwiami - przepis na udane małżeństwo".

"Reporterka" - rozmowy z Hanną Krall

"Nie zamieniłabym mojego dzieciństwa na żadne inne. Przygotowało mnie na całą resztę życia, dzięki niemu coś rozumiem z tego świata" - wyznaje Hanna Krall w książce "Reporterka".

Ryszard Kapuściński uważał, że reporter to nie zawód, lecz postawa życiowa, charakter, osobowość. Trudno się z tym nie zgodzić. To raczej misja, polegająca na ukazaniu danego problemu. Reportaż mówi wiele o jego autorze, pokazuje jego wrażliwość. A gdyby tak opisać reportera jego własnymi słowami? Właśnie na taki pomysł wpadł Jacek Antczak, gdy tworzył książkę o Hannie Krall.

"Reporterka" jest wywiadem rzeką złożonym z cytatów - pochodzących z rozmów, wypowiedzi prasowych, telewizyjnych, radiowych i zamieszczanych na czatach internetowych oraz wywiadów, które Hanna Krall udzieliła przez lata swojej działalności reporterskiej. Warto wspomnieć, że to drugie, poprawione i rozszerzone, wydanie.

"Od niewoli do niewoli" - wywiad rzeka z Andrzejem Rosiewiczem

"Żyjemy w niewoli nieuświadomionej (...) Nie ma też świadomości, że w stosunku do Zachodu mamy duże zaległości, za które odpowiada ekipa rządząca, która zmarnowała szanse, jakie mieliśmy" - przyznaje Andrzej Rosiewicz w książce "Od niewoli do niewoli".

Andrzej Rosiewicz kojarzy mi się głównie z piosenkami "Najwięcej witaminy", "Chłopcy radarowcy", "Biały bal" i "Czterdziestolatek" oraz dużą złotą muszką, którą zakładał na swoje występy. W tym roku postanowił wydać książkę "Od niewoli do niewoli".

"Od niewoli do niewoli" to wywiad rzeka z Andrzejem Rosiewiczem, przeprowadzony przez Michała Krajskiego. Artysta opowiada o genezie swoich piosenek i niestety przy okazji przemyca swoje poglądy polityczne i patriotyczne. Książka podzielona została na 11 rozdziałów, których tytuły to nazwy piosenek tego artysty, m.in. "Samba wanna blues" - jak było w Sopocie i Opolu, "Poleczka pałeczka" - o sympatii do milicji oraz "Życie to interes" - koniec poprawności politycznej.

"Fotografomannia" - obrazki autobiograficzne Wojciecha Manna

"Fotografomannia" Wojciecha Manna to zbiór wspomnień w formie albumu ze zdjęciami opatrzonymi zabawnymi komentarzami słynnego dziennikarza muzycznego i legendy polskiego radia.

Wojciecha Manna nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. To znany dziennikarz, autor tekstów piosenek, redaktor Programu III Polskiego Radia oraz wieloletni prowadzący programy "Szansa na sukces" czy "MdM". Napisał ostatnio kolejną książkę - "Fotografomannia".

"Fotografomannia. Obrazki autobiograficzne" to zbiór fotografii z różnych okresów życia Wojciecha Manna, wraz z zabawnymi komentarzami. Książka została podzielona na 5 rozdziałów: Pojazdy (przeróżne środki transportu Manna), Stylizacje (ewolucja wizerunku Manna przez lata), Zajęcia obowiązkowe (zdjęcia związane z pracą), Odległe zakątki (zdjęcia z podróży), A mogło być tak (zupełnie inna historia zdjęć - takie co by było gdyby).

"Księgarenka w Big Stone Gap" - ryzykowne marzenie

"Księgarenka w Big Stone Gap" Wendy Welch to opowieść o przyjaźni, wspólnocie oraz nadzwyczajnej przyjemności z dobrej książki.

Marzeniem wielu moli książkowych jest otworzenie przytulnej księgarenki. Miejsca, w którym panowałaby wyjątkowa atmosfera. W takiej księgarence oprócz dobrej książki można by było dostać kawę, którąś delektowałoby się przy lekturze, a także podyskutować o książkach z innymi czytelnikami. Podobne marzenie mieli Wendy i Jack Welch, bohaterowie książki "Księgarenka w Big Stone Gap".

Wendy Welch i Jack Beck to kochające się małżeństwo, które postanowiło spełnić swoje największe marzenie - założyć księgarnię z używanymi książkami. Przeprowadzili się do obcego miasteczka Big Stone Gap i kupili tam edwardiański dom z pięcioma sypialniami i trzema łazienkami, z których tylko jedna działała, skrzypiącymi drewnianymi podłogami i przeciekającym dachem. To właśnie w nim miała powstać księgarenka ich marzeń o nazwie Opowieści Samotnej Sosny.

"Taka zabawna historia" - wywiad-rzeka z Krzysztofem Kowalewskim

"Osobiście nie czułem, że jestem nadzieją polskiego teatru" - wspomina swoje początki Krzysztof Kowalewski w książce "Taka zabawna historia".

Krzysztof Kowalewski jest jednym z najsłynniejszych polskich aktorów. Znany jest głównie z ról komediowych - m.in. Michała Romana z "Bruneta wieczorową porą", Jana Hochwandera z "Misia", komendanta milicji z "Wyjścia awaryjnego" czy Pułkownika Molibdena z "Rozmów kontrolowanych". Był także Rochem Kowalskim w "Potopie" oraz Onufrym Zagłobą w "Ogniem i mieczem". Niedawno postanowił wydać książkę o swoim życiu.

"Taka zabawna historia" to wywiad-rzeka przeprowadzona przez Juliusza Ćwielucha z Krzysztofem Kowalewskim. Książka podzielona jest na 19 krótkich rozdziałów, z których każdy dotyczy innego okresu jego życia. Aktor opowiada m.in. o byciu Żydem, kobietach, kolegach z planu, trasach kabaretowych oraz o swoich rolach.

"Życie jest piosenką", czyli muzyczne wspomnienia Jacka Cygana

"Na każdym spotkaniu autorskim, niezmiennie od lat, pada ze strony publiczności sakramentalne pytanie: Panie Jacku, czy najpierw jest tekst, czy najpierw jest muzyka" - przyznaje Jacek Cygan w swojej książce "Życie jest piosenką".

Jacek Cygan - to nazwisko kojarzy chyba każdy, kto lubi polską muzykę rozrywkową. Od lat współpracuje z wielkimi polskimi artystami, zarówno kompozytorami, jak i wykonawcami. Pisał lub nadal pisze teksty m.in. dla Seweryna Krajewskiego, Ryszarda Rynkowskiego, Andrzeja Zauchy, a także do kompozycji Krzesimira Dębskiego, Piotra Rubika, Grzegorza Turnaua. Jest autorem ponad 1000 piosenek, m.in. "Mały Elf" Haliny Frąckowiak, "Baw mnie" do filmu "Och Karol", "Pokolenie" zespołu Kombi, a nawet, ku mojemu zaskoczeniu - "Zakazany owoc" (utwór ten pamiętam z czasów szkoły podstawowej). Tym razem jednak postanowił napisać własne wspomnienia na temat muzyki - bo Jego życie jest piosenką.

Książka "Życie jest piosenką" to zbiór wspomnień Jacka Cygana dotyczących historii powstania jego najpopularniejszych tekstów oraz współpracy ze znanymi polskimi artystami. Skąd taki tytuł książki? Jak przyznaje autor: piosenka zdominowała moje życie, wypełnia je, stała się taką samą czynnością jak spanie, jedzenie i picie wina. Nie dziwi więc, że książka rozpoczyna się przygrywką, a nie wstępem, a poszczególne rozdziały zostały nazwane zwrotkami. Piosenki zostały podzielone na grupy: początek przygody; wielkie debiuty; kamienie milowe, kamyczki moll-owe; przebój na zamówienie; lustra czasu; piosenki dla dzieci oraz piosenki z ekranu.

"Al Pacino" - wieloletnie rozmowy z aktorem

"Mój ojciec był żonaty pięć razy. Zastanawiam się nad małżeństwem tylko wtedy, gdy ktoś chce o tym porozmawiać" - przyznaje Al Pacino w wywiadzie spisanym przez Lawrence'a Grobela.

Ala Pacino nie trzeba chyba nikomu przedstawiać - to aktor przez duże A. Zagrał m.in. Michaela Corleone w "Ojcu chrzestnym", Tony'ego Montanę w "Człowieku z blizną" czy Johna Miltona w "Adwokacie diabła". Był osiem razy nominowany do Oscara, jednak statuetkę otrzymał dopiero za rolę Franka Slade'a w "Zapachu kobiety". To jeden z nielicznych aktorów, który zdobył tzw. Potrójną Koronę (trzy najważniejsze nagrody filmowe - Oscar, Emmy, Tony). Kocha grać w teatrze, od którego zaczynał swoją karierę. A jego największą miłością pozostaje Szekspir (na każdy temat ma cytat z Szekspira).

22 września Al Pacino przybył do Warszawy - był gościem inauguracyjnego spotkania otwierającego cykl "An Evening with…", prezentujący największe gwiazdy Hollywood. Bilety kosztowały bagatela - 1000 zł. Dodatkowo można było wykupić bilet na kolację z Alem Pacino - za jedyne 6150 zł. Niestety nie każdego stać na taki luksus. Na pocieszenie niedawno została wznowiona biografia tego niezwykłego aktora - "Al Pacino. Rozmowy". Jest to doskonała okazja na prywatne spotkanie z legendą amerykańskiego kina.

"Radiota", czyli Marek Niedźwiecki o sobie

Marek Niedźwiecki w książce "Radiota, czyli skąd się biorą Niedźwiedzie" opowiada o swojej największej pasji, jaką jest radio.

Według słownika języka polskiego radiota to "radiotechnik obsługujący radiostację". Marek Niedźwiecki jest właśnie takim radiotą, oczywiście w przenośni, gdyż zamiast obsługi radiostacji, zajmuje się prowadzeniem programów radiowych. Jak tłumaczy w swojej książce: zawsze wiedziałem, że będę pracował w radiu i nic poza radiem mi się nie przydarzyło. U mnie praca równa się życie, a życie równa się praca. Jestem radiotą.

Marek Niedźwiecki jest skromnym człowiekiem, który nie zabiega o popularność. Do popularności nigdy nie tęskniłem. Gdybym mógł cofnąć czas, to byłaby chyba jedna z niewielu rzeczy, którą bym zmienił - chciałbym zachować anonimowość - tak przynajmniej twierdzi. A mimo to napisał już drugą książkę, której tematyka dotyczy radia - jego największej pasji. Jak to możliwie? "Radiota, czyli skąd się biorą Niedźwiedzie" powstała z myślą o czytelnikach, którym podobała się książka "Nie wierzę w życie pozaradiowe" i czuli niedosyt. Niestety nie czytałam poprzedniej publikacji, ale chętnie podzielę się swoimi refleksjami na temat najnowszej książki.

"Jak zostałem premierem" - rozmowy pełne Moralnego Niepokoju

"Jak zostałem premierem" to niezwykle zabawny wywiad przeprowadzony przez Mariusza Cieślika z Robertem Górskim z Kabaretu Moralnego Niepokoju.

Bardzo lubię inteligentne poczucie humoru, oparte na grze słów oraz komizmie sytuacyjnym. Pamiętam, że od najmłodszych lat oglądałam w telewizji kabaret OT.TO. Potem do moich ulubionych artystów dołączyli Kabaret Ani Mru Mru oraz Kabaret Moralnego Niepokoju. I właśnie o tym liderze tego ostatniego kabaretu jest książka "Jak nie zostałem premierem" Roberta Górskiego i Mariusza Cieślika.

"Jak zostałem premierem" to niezwykle zabawny wywiad przeprowadzony przez Mariusza Cieślika z Robertem Górskim z Kabaretu Moralnego Niepokoju. Książka podzielona została na tajemniczo brzmiące rozdziały - m.in. "Jak nie zostałem poetą", "Jak antycypowałem łupki", "Jak nie kupiłem drzwi". Przedmowę napisał Artur Andrus.

Podobno "Każdy szczyt ma swój Czubaszek"

Maria Czubaszek zapytana przez Artura Andrusa, jakie mogłoby być jej motto, odpowiada: "Papieros, kawka i purchawka". Skąd taki nietypowy wybór? Odpowiedzi należy szukać w książce "Każdy szczyt ma swój Czubaszek".

Bardzo lubię Artura Andrusa za jego poczucie humoru. Widziałam niejeden skecz z jego udziałem, na którym śmiałam się niemal do łez. Z jego występów najbardziej zapamiętałam piosenkę "Piłem w Spale, spałem w Pile". Jednak Maria Czubaszek była mi do tej pory nieznana. Postanowiłam więc to zmienić.

Najlepszym sposobem wydała mi się książka "Każdy szczyt ma swój Czubaszek". Stanowi ona niezwykły wywiad z Marią Czubaszek, który przeprowadził Artur Andrus. Rozmowa dwóch wybitnych osobowości polskiej sceny kabaretowej dotyczy twórczości oraz burzliwego życia towarzyskiego i rodzinnego Marii. W jej wspomnieniach przewijają się takie nazwiska jak m.in. Roman Polański, Adam Kreczmar, Agnieszka Osiecka czy Bohdan Łazuka. A każde ze spotkań ma w sobie jakieś zabawne akcenty.

Podróże małe i duże niezwykłego duetu Mann - Materna

"Podróże małe i duże, czyli jak zostaliśmy światowcami" Wojciecha Manna i Krzysztofa Materny to pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników dobrego humoru.

W książce opisane są prywatne wspomnienia tego legendarnego duetu, znanego m.in. z programów: "MdM", "Za chwilę dalszy ciąg programu" czy "M kwadrat". Autorzy opisują w niej najzabawniejsze przygody swojego życia.

Mann i Materna rozpoczynają narrację od podróży po Morzu Śródziemnym na statku Stefan Batory, który zawinął m.in. do portów w Izmirze (Turcja), Wenecji (Włochy) czy Rotterdamie (Holandia). Akcja dzieje się także m.in. w Palermo (Włochy), Acapulco (Meksyk), Tunezji, Kanadzie oraz w Stanach Zjednoczonych. Przy okazji autorzy pokazują absurdy PRL-u oraz porównują ówczesną Polskę do innych krajów. Podróże te są tak niewiarygodne, jakby były wymyślone przez satyryka. Tym bardziej, gdy patrzymy na nie z dzisiejszej perspektywy.