Witajcie w ten upalny dzień :) Uwielbiam taką pogodę, zwłaszcza gdy nie muszę nigdzie iść ani nic robić - mogę sobie do woli wypoczywać w ogrodzie i cieszyć się słoneczkiem ^^ Mam nadzieję, że u Was jest podobnie i podobnie jak ja macie okazję doświadczać pięknej aury na zewnątrz :)
Dzisiejszy post nie będzie kosmetyczny (szok :P), tylko modowo-zakupowy. Tak, tak, po raz pierwszy wypowiem się tutaj troszeczkę na temat mojego podejścia do mody i zdradzę Wam, co mnie kręci i podnieca w tym temacie. Zapraszam do lektury :)
Codzienne komponowanie ubrań i regularna aktualizacja zawartości szafy to tematy bliskie każdej z nas. Moda jest ważna, bo nasz wygląd zewnętrzny ma zasadniczy wpływ na to, jak nas odbierają i postrzegają inni. Fakt ten wykorzystuje cała masa firm i jednostek działających w odzieżowym biznesie i dosłownie żyjących z modowych trendów, które napędzają za pomocą mediów. W natłoku informacji i szybko zmieniających się koncepcji odnośnie tego, co należy a czego nie należy nosić w danym sezonie, można się naprawdę pogubić :) A tak naprawdę
najważniejsze jest przecież to, żeby
nosić ubrania, które nam pasują i w których się dobrze czujemy - bez względu na to czy są z ubiegłorocznej czy też aktualnej kolekcji. Oto moja modowa zasada nr 1 :)
Ślepe podążanie za trendami często kończy się nie tylko obniżeniem stanu konta ale także niesie ze sobą ryzyko, że będziemy wyglądać jak połowa miasta (zwłaszcza gdy mieszkamy w mniejszej miejscowości). Oczywiście nie mamy wpływu na to, co kupują inni i może się tak zdarzyć, że nasza nowa sukienka trafiła w gusta wielu innych dziewcząt, o czym przekonamy się na najbliższym spacerze po mieście. Jednak takie ryzyko jest zdecydowanie większe wtedy, gdy kupujemy sukienkę z wystawy lub lansowaną w najnowszym numerze jednego z kobiecych czasopism. Nie chcę przez to powiedzieć, że należy zawsze omijać takie ubrania (może się tak zdarzyć, że dana sukienka jest naprawdę super i bardzo nam pasuje) ale że warto zainteresować się resztą asortymentu, która nie jest w danym momencie tak intensywnie promowana. To moja modowa zasada nr 2:
szukać dla siebie ubrań nie tylko z przodu sklepu :D
A co zrobić jeśli mimo wszystko kupimy coś, co nosi wiele osób w mieście? Wtedy trzeba postarać się, żeby nikt nie nosił tej rzeczy tak, jak my. I tutaj jest moja modowa zasada nr 3:
ubrania należy zawsze dopasowywać do siebie, a nie siebie do ubrań. To może oznaczać okraszanie niebalanymi dodatkami, komponowanie autorskich zestawień czy nawet modyfikowanie oryginalnej formy lub "zalecanego" sposobu noszenia. Przykład? Niedawno (a może i teraz też) modne było noszenie koszuli z przodu wciśniętej do spodni, co mi się osobiście nie podoba. Dlatego uparcie noszę koszule puszczone luźno na spodnie i za nic mam, że 90% ulicy robi to odwrotnie ;)
To były podstawy mojej "filozofii" :P Tak więc kupuję to, co mi się podoba i noszę to tak, jak mi się podoba. Mam na uwadze możliwości i ograniczenia, jakie wiążą się z moją figurą i urodą - kupuję to, w czym wyglądam i czuję się dobrze. Nie jestem zbyt zainteresowana aktualnymi trendami, no chyba że mi po prostu podpasują. Jest za to kilka nurtów/stylów, które mnie inspirują i do których staram się nawiązywać. Najważniejsze z nich to
retro,
pin-up i
azjatycki street fashion. Wszystkie są bardzo rozległe i można wiele przez nie rozumieć ale ja sprowadzam je do prostej maksymy:
być damą i uroczą dziewczyną :) Wbrew pozorom to da się zrobić jednocześnie :D Można też rozgraniczać, co również często robię :)
Na zakończenie tej przydługiej notki pokażę Wam dwa nowe nabytki. W H&M jest teraz dużo ubrań z wizerunkami kotów, które zapewne znikną równie szybko, jak się pojawiły. Ponieważ w pewym sensie kolekcjonuję kocie ciuszki, nie mogłam sobie odmówić skorzystania na tym trendzie :)
Tę spódniczę zauważyłam w Warszawie i z miejsca się w niej zakochałam, ale nie udało mi się znaleźć rozmiaru. Gdy więc zobaczyłam pełną gamę rozmiarówki w moim "lokalnym" H&M nie było siły, żebym jej nie kupiła :) Bardzo trafnie łączy w sobie moje koncepcje, o których Wam napomknęłam: jest bezdyskusyjnie urocza i dziewczęca, a ze względu na fason w odpowiednim zestawieniu może być też elegancka :)
Ta tuniko-koszulka to prezent od mojego chłopaka :) Wzięłam ją do przymiarki razem ze spódniczką ale nie byłam przekonana - jest dosyć długa, a ja jestem niska. Za to mój chłopak, gdy mnie w niej zobaczył, powiedział, że muszę ją mieć i on mi ją kupi ;) No i kupił, i jest moja :D Jest naprawdę długa i można ją nosić jako sukienkę. Do dżinsów/szortów można ją bez problemu podwinąć, przez co proporcje nie są zakłócone. Mam już kilka pomysłów na to, jak ją nosić :)
Nie będę Was już dzisiaj dręczyć - obawiam się, że niewiele z Was wytrwało do końca tych wywodów :P Chciałabym tylko zaznaczyć, że absolutnie niczego nikomu nie narzucam - moją intencją było podzielenie się osobistym podejściem. Nie wiem, na ile mi się to udało i nie wiem, czy powrócę do tematu. Będę wdzięczna za komentarze i Wasze własne modowe koncepcjo-opinie :) Tymczasem uciekam do ogrodu :D
