Kawał... krowy (znów antrykot)

Kolejny raz za nami kolejny ostatni pogodny weekend... Postanowiliśmy go wykorzystać na maxxxa!
Pojechaliśmy na całodniową wycieczkę: Częstochowa - Olsztyn. Chodzi oczywiście o Olsztyn pod Częstochową, bo inaczej, musiałbym zaliczyć kilka mandatów, żeby jednego dnia zaliczyć Warmię i Jurę.
Ruiny w Olsztynie należą do moich ulubionych miejsc w Polsce. Bardzo dawno tam nie byłem... dawniej chyba niż w Paryżu... :)
Miejsce bardzo godne polecenia. Basia stwierdziła, że jest tam bardzo hobbitowo...

Spotkaliśmy nawet Białą Damę...  (wszystkiego naj... na nowej drodze życia!)

Po zejściu z ruin zaliczyliśmy, z pewną dozą nieśmiałości, "Stodołę Krzycha". Bardzo miłe zaskoczenie. Nie jest to miejsce, które może mieć jakikolwiek nadzieje na gwiazdkę Michelina, ale za małe pieniądze najedliśmy się po pachy, smakowało i nikt się nie rozchorował... O sorki! Młody się rozchorował, ale nie na brzuszek!
No i jeszcze muszę wspomnieć, że rodzi się nowa gwiazda fotografii... Drżyjcie...

Na zdjęciu ze swoim osobistym asystentem...

A u mnie znów kawał mięcha!
Antrykot!
Trochę podejrzany gdzieś na kuchni tv.
Dwa duże seki z antrykotu ponabijałem gałązkami rozmarynu, natarłem rozmarynem, pieprzem, solą i oliwą. Zawinąłem w folie i do lodówki.

Przygotowałem sałatkę. Pokruszone kawałki pieczywa opiekłem w piekarniku, pomidorki, ser feta i sałata, zalałem sosem z balsamico, cząbru i oliwy (oliwa oczywista extra virgin - mam przepyszną oliwę chorwacką z Bolu od naszych przyjaciół z gór).

Mięso z lodówki przez moment obsmażyłem na bardzo gorącej patelni i ułożyłem w szkle do zapiekania, podlałem czerwonym winem, zakryłem folią al i na pół godziny w 200 st. C.

Na stół trafił antrykot z ziemniakami opiekanymi i masłem czosnkowym.

Mało wyględne, ale pyszne!

"W następnym odcinku..."

Curry z Gdańska po Warszawsku...

KAWAŁ... MIĘCHA !

W związku z powszechnym "maniemdość" zimy i powolnym następowaniem wiosny, kupiłem na balkon trochę zielonego z czerwonym i drugie, zielone z niebieskim ...

Polecam ... Duzo lepiej nam się zrobiło ...

Na stole gościło u nas ostatnio bardzo eleganckie bydle ...

Na urodziny dostałem od Pascala prezent.., ładną papierową torebkę,trochę ciężkawą ... W środku "coś" zawinięte we francuską gazetę ... miękkie i zimne ... hmm ...

Były to trzy wielkie steki wołowe z ĄNTRRIKOTT:) marki, yyy znaczy się rasy, LEMUZZĘ:). Tak, mniej więcej (raczej mniej) to się wymawia, po naszemu: antrykot z limuzyny.

Ponieważ, jak zaznaczył Pascal, mięso bylo za świerze, trafiło do zamrażalnika i czekało ... (dwa miesiące :)

Dla nas, w kraju nad Wisłą, pojęcie rasy krowy z jakiej jest wołowina w garnku, to zupełna abstrakcja. Wyobrażam sobie reakcję pana w sklepiku na bazarku, kiedy przychodzę i pytam czy ma antrykot z wołowiny rasy limuze ... Przecież nie sprzedałby mi juz nigdy nawet pasztetowej ! Ale ...! właśnie sprawdzałem poprawną pisownię tej rasy i znalazlem takie ogłoszenie: Bydło. sprzedam 7 sztuk jałówek limuze 100% po francuskich rodzicach ...(Na Stronie sprzedambyka.pl). No proszę, może spróbuje jednak na bazarku ...

Nasza limuzyna doczekała się rozmrożenia. Poleżała jeszcze w lodówce dobę, po pieprzona, ale nie po solona.

Przygotowałem specjalnie dla niej masełko. Miękkie masło (1 / 4 kostki) wymieszałem z łyżką musztardy Dijon, posiekaną bazylią, ząbkiem czosnku, solą i pieprzem. "Uformowałem" wałeczek ... i go schłodziłem ...

Wołowinę, z braku grilla w domu, wrzuciłem na bardzo rozgrzaną patelnię (grillową). Bardzo krótko, bo lubimy raczej bardziej niż mniej krwiste( tyle minut z każdej strony ile centymetrów grubości). Ale nawet jak kto lubi wysmażone, do tez krótko! Trochę dłużej, ale krótko, bo jak będzie za długo, to nie da się ugryźć:)

Z młodymi ziemniakami, upieczonymi z czosnkiem i tymiankiem, oraz z ciężkim czerwonym winem... BAJKA!