Książki: Całowałam się na wietrze. - Z kim? - Z powietrzem.

Od dłuższego czasu nie czytałam książki, która by mnie tak mocno zafascynowała. Możliwe, że potrzebowałam do odreagowania czegoś prawdziwego i obrzydliwego, czego nie powinno się czytać przy jedzeniu (ja jadłam w trakcie lektury, choć zapewne wiele osób nie byłoby w stanie), co wciąga i przenosi do zupełnie innego świata. Dla niektórych może rzeczywistości alternatywnej – świata, gdzie niemal każdego dnia ktoś umiera, ktoś kogoś zabija, a ktoś inny własnymi rękami „grzebie” w zwłokach, by się czegoś o ich śmierci dowiedzieć. Ktoś kładzie je na betonie i obserwuje jak gniją, pokrywają się robactwem, odpada z nich skóra… dobrze, na chwilę wystarczy apetycznych opisów. „Trupia farma” to nie tylko tytuł tej książki i potoczna nazwa autentycznego miejsca badań nad zwłokami. To także tytuł kryminału Patricii Cornwell, która przyczyniła się do rozsławienia trupiej farmy i która napisała przedmowę do książki. Fragment podtytułu jest także fascynujący i piękny „gdzie zmarli opowiadają swoje...

Anioły i demony. Kolejny trend w literaturze obok wampirów i innych takich. Tym razem jednak Stephanie Chong i jej bohaterka – Serena – wzięły sobie za cel rozkochanie i zbawienie demona. Arcydemona. Miasto Aniołów czeka coś, czego niebo ani piekło wcześniej nie widziały. Doprawdy? Śliczny jasnowłosy aniołek wkracza na teren Juliana. Nie robi tego chętnie, jednak jej podopieczny – aktor Nick – jest zajęty wciąganiem kokainy z pośladka pewnej kobiety, a Serena za wszelką cenę chce doprowadzić do jego poprawy. Niestety znudzony demon staje na jej drodze i postanawia się zabawić. Niewinny aniołek jest przerażony, ale wbrew sobie czuje… że mu się to podoba. I w ten oto sposób zaczyna się zabawa w obietnice, układy, plany i namiętność. To Harlequin. Przeczytałam w swoim życiu wcześniej tylko jednego (miałam chyba dwanaście lat, a tytuł brzmiał „Ich troje i kot” – przeczytałam tylko dla tego kota, nie przyznam się, że dwa razy) i schemat poniekąd się pokrywa. Jest seksowny mężczyzna, kt...

Jeśli jakąś postać lubię, będę jej broniła całą sobą. Kleopatrę uwielbiam, dlatego wywołuje we mnie furię, gdy ktoś przedstawia ją raczej jako ekskluzywną, humorzastą prostytutkę (jak np. w „Ja, diablica” i „Ja, anielica” Katarzyny Bereniki Miszczuk). Kojarzy ją głównie z kąpielami w mleku i jakimiś urokami rzucanymi na mężczyzn. O, zgrozo! Czy przenoszenie wielkich kobiet do świata popkultury musi zawsze się kończyć w taki sposób? Z książką Karen Essex spotkałam się kiedyś w pociągu. Siedząca obok mnie kobieta ją czytała, a ja nie mogłam się powstrzymać i zapytałam ją o lekturę. Powiedziała, że to jej ulubiona książka i że jest naprawdę dobra. Postanowiłam uwierzyć i czekałam na okazję. Aż w końcu nastąpiła. „Kleopatra” jest zbeletryzowaną biografią ostatniej królowej Egiptu. Oczywiście zdarza się, że autorka nie trzyma się faktów, trochę folguje swojej wyobraźni i sama wypełnia luki w historii. Z początku zamierzałam jej mieć to za złe, jednak po chwili oddechu uznałam, że taki...

Zdarzyło mi się wspomnieć, że chciałabym ćwiczyć jogę. Jednak kursy kosztują, trzeba mieć czas… i zawsze się znajdą inne wymówki. To, że joga jest dla każdego, próbuje powiedzieć Christina Brown w przedmowie do swojej książki „Szybka i prosta joga”. Podtytuł także jest intrygujący: 5-minutowe ćwiczenia dla każdego, o każdej porze dnia, wszędzie. Wszędzie? Naprawdę? Naprawdę. Książka jest podzielona na rozdziały i przyporządkowane do nich poszczególne asany. Są one dopasowane do pór dnia (na rozluźnienie, na mobilizację), do miejsc (park, komputer, praca) oraz funkcję (odstresowanie, poprawa nastroju, powiększenie energii). Autorka przedstawia również propozycje ćwiczeń dla par. Czy naprawdę jest to takie proste? Zdaje się, że tak. Wypróbowałam kilka najprostszych asan zgodnie z instrukcjami i uważam, że są one przygotowane bardzo dobrze – krok po kroku a do nich zdjęcia. O moim lenistwie jednak nie będę mówić. Opowiem o wydaniu, bo ono w tej książce najbardziej przykuwa uwagę – ...

Książka zaczyna się na placu, gdzie kilkoro złodziei zostaje ściętych. Całej tej sytuacji, jak i łowcy, który otrzymuje królewskie wręcz wynagrodzenie, przypatruje się chłopiec - nie jest on jednak niewinny, sam para się taką profesją jak skazańcy. Berren - bo tak ma na imię - śledzi łowcę i go okrada. W tym momencie wszystko w jego życiu się zmienia. Berren ma duszę wojownika. Chce walczyć, być kimś. Nie chce być pomiatanym, nędznym złodziejaszkiem, którego nie stać nawet na to, by móc dotknąć prostytutkę. Chce być ważny. I gdy trafia mu się szansa do polepszenia bytu, zaczyna powoli rozumieć, iż wiąże się ona z nieco ograniczoną wolnością. Pojawiają się schody, wątpliwości i chęć powrotu. Jednak nowy mistrz Berrena pokazuje mu, że istnieją inne drogi. Mistrz sam w sobie nie jest ideałem, ma swoje tajemnice, przekonania i potrafi być agresywny. Mimo to jest ukazany jako postać dobra i konsekwentna. Miałam wobec książki odrobinę mieszane uczucia. Często zresztą tak bywa. Z jednej s...

Moi Drodzy! Jak obiecałam, w ten pierwszy wiosenny dzień ogłaszam wyniki konkursu: Pierwsze miejsce zajmuje Nyx . Drugie miejsce zajmuje Dizzy . Zwyciężczynie proszę o wysłanie mi adresów i gratuluję! Prace można powiększyć.

Tom pierwszy Tom drugi Tom trzeci   Gdzie znajduje się Alexia Tarabotti (o, przepraszam, już od dłuższego czasu Maccon), pojawiają się kłopoty. Tym razem na „dzień dobry” ul westminsterski próbuje ją zabić, wysyła mechaniczne jeżozwierze, a później dochodzi do tego, że ktoś planuje zamach na królową! Sama Alexia jest w ósmym miesiącu ciąży i, jak widać, nie ma czasu, by w spokoju czekać na rozwiązanie. Problemów i kolebania się po Londynie jest co niemiara! A lady Maccon ma ten pech, że wciąż strzela odrobinę niecelnie… O „Bezwzględnej” mogę powiedzieć same pozytywne rzeczy – poczynając od tego, że uważam ją za najlepszy tom z dotychczasowych. Tutaj się dzieje naprawdę wiele! Jeśli ktoś nie do końca zrozumiał w poprzednich tomach zależności między nad-stworzeniami, tym razem wszystko staje się klarowniejsze. Ivy mądrzeje, Felicity zaskakuje… jedna zagadka tworzy drugą i robi się zamieszanie. Szczególnie, gdy ktoś nie zna do końca zasad rządzących wampirami i wilkołakami. Jeśli k...