Pokazywanie postów oznaczonych etykietą de Blasi Marlena. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą de Blasi Marlena. Pokaż wszystkie posty

wtorek, 12 grudnia 2017

Marlena de Blasi, Smaki południowej Italii i Smaki północnej Italii






















Zetknęłam się z twórczością Marleny de Blasi podczas Lektury „Lavinii i jej córek”, ale nie byłam zbyt zachwycona stylem pisarskim Autorki, aczkolwiek doceniałam jej zauroczenie słoneczną Italią, z którą związała swoje życie. Gdy natknęłam się na „Smaki południowej Italii” natychmiast dokupiłam drugą część wydawnictwa poświęconą kuchni północnej Italii i wiedziałam, że tym razem Marlena de Blasi mnie nie zawiedzie. Kuchnia i Italia – to połączenie dwóch jej miłości, na pewno więc włożyła w pisanie całe serducho, jakie posiada. I tak było. :)

W dużej mierze jest to książka kucharska i ze stuprocentową pewnością mogę stwierdzić, że zdecydowanej większości przepisów na pewno nie wypróbuję, ale nie z uwagi na stopień ich skomplikowania, a ze względu na swoje lenistwo. Przepisy Marleny de Blasi mogą być inspiracją i zachętą do prawdziwie włoskiego gotowania. Niemniej jednak przepisy kulinarne to nie wszystko i nie jest to jedyna treść obu wydawnictw. 

Autorka stara się zauroczyć czytelnika prostotą tradycyjnej kuchni włoskiej, opisuje ludzi, którzy nauczyli ją, jak gotować, podzielili się z nią sekretami rodzinnych potraw. Te książki mają styl i klimat. Momentami trącą może lekką pretensjonalnością, ale co z tego, skoro jest tu przede wszystkim szczerość i fascynacja autorki Italią, jej kuchnią, tradycją i zwyczajami. Często prowadzi nas ona sobie tylko znanymi ścieżkami do maleńkich miejscowości, knajpek w zapomnianych kątach, aby przedstawić to, co, jej zdaniem, jest warte zachowania.

Z dużą przyjemnością przeczytałam obie książki i na pewno to uczucie będzie towarzyszyło wszystkim miłośnikom słonecznej Italii w jej tradycyjnym wydaniu.

Na zachętę przedstawiam przepis na smakowitą sałatkę, którą pewnie kiedyś przygotuję, bo wygląda na bajecznie prostą. :)

4-6 pękatych, dojrzałych fig (zielonych lub fioletowych)
1 mały, bardzo dojrzały cantaloupe lub inny pomarańczowy melon
spora garść świeżych liści mięty
2 łyżki oliwy z oliwej extra vergine
2 łyżki świeżo wyciśniętego soku z cytryny

Pokrój nieobrane figi wzdłuż na połówki, i rozłóż je na dwóch dużych talerzach w taki sposób, który wyda ci się estetyczny. Przepołów melon w najwęższej części, usuń skórkę i nasiona, następnie pokrój miąższ na plasterki o grubości nieco ponad 0,5 cm. i rozłóż je na talerzach. Poszarp liście mięty i posyp nimi owoce. Skrop figi oliwą, a melon sokiem cytrynowym. Sałatkę podawaj ze schłodzonym moscato lub innym słodkim winem dobrej jakości o lekko bursztynowym kolorze.

Marlena de Blasi, "Smaki południowej Italii", s. 40 (Lacjum)


Autor: Marlena de Blasi
Tytuł oryginalny: A Taste of Southern Italy: Delicious Recipes and a Dash of Culture 

Wydawnictwo: Literackie
Tłumacz: Jacek Konieczny
Rok wydania: 2010
Liczba stron: 260

Autor: Marlena de Blasi
Tytuł oryginalny: Regional Foods of Northern Italy: Recipes and Remembrances
Wydawnictwo: Literackie
Tłumacz: Jacek Konieczny
Rok wydania: 2011
Liczba stron: 276





czwartek, 27 grudnia 2012

Marlena de Blasi, Lavinia i jej córki







Po książkę Marleny de Blasi sięgnęłam głównie z powodu urokliwej okładki. Jestem świadoma, że ten element książki nie zawsze gwarantuje zadowolenie z lektury (ten casus opisałam tu), ale chciałam się nieco odprężyć, a ponadto od dłuższego czasu planowałam przeczytanie jednej z książek tej znanej autorki, aby się zorientować, czy warto sięgnąć po inne jej propozycje. Bądź co bądź, to autorka bestsellerów, no i specjalistka od kuchni włoskiej, którą bardzo lubię, więc czemu nie?

„Lavinia i jej córki” to opowieść z jednej strony o prywatnych perypetiach autorki, która doprowadziwszy do świetności nabyte przez siebie palazzo, nie jest w stanie skupić się na pisaniu książek, gdyż kochający włoski mąż pragnie z nią przebywać praktycznie non-stop uniemożliwiając pracę twórczą. W sytuacji, gdy dochody z książek Marleny stanowią podstawowe źródło utrzymania ich obojga, sytuacja staje się dość napięta i grozi wybuchem. W końcu autorka postanawia skorzystać z propozycji jednego z przyjaciół i spędzać czas w odosobnionej leśniczówce z dala od męża i palazzo, aby skupić się na książce, którą właśnie pisze.

Przebywając w nowej okolicy, nawiązuje znajomość z dość nietypową rodziną złożoną z siedmiu kobiet, której seniorką jest 83-letnia Lavinia otoczona powszechnym szacunkiem. Lavinia na początku znajomości z de Blasi sprawia dość antypatyczne wrażenie. Kolejne kontakty obu pań to takie swoiste „przypływy i odpływy”. Okazuje się jednak, że Lavinia ma w spadku dla swoich dziewcząt historię swojego życia. Tajemnica w niej zawarta ukształtowała ją i jej poglądy, a są one zdecydowanie niechętne obecnemu zalewowi Toskanii przez obcych. Marlena, jak się okazuje, będzie osobą wybraną przez Lavinię do poznania jej tajemnic i przekazania jej dalej w formie tego właśnie wydawnictwa. 

Książka ta nie jest typową toskańską opowieścią, do jakich przywykliśmy. Jak już parę razy wspominałam lubię te opowieści o przenosinach w bardziej słoneczne regiony i rozpoczynanie nowego życia, aczkolwiek brakowało mi reakcji Toskańczyków na ten swoisty potop Europejczyków i Amerykanów, którzy odnaleźli na toskańskich wzgórzach swoją „ziemię obiecaną”. Takiej reakcji spodziewałam się, lecz nie odnalazłam rodowitego Toskańczyka, ale dostarczyła mi jej rodowita Amerykanka zakochana w Italii i w swoim wenecjaninie. :)

Styl pisania Marleny de Blasi nie przypadł mi specjalnie do gustu. Początek książki, kiedy duża część tekstu poświęcona była prywatnym rozterkom autorki, nieco mnie znużyła. Ożywiałam się jednak momentalnie przy opisach dotyczących potraw, które autorka lub ktoś z jej znajomych przyrządzał. Muszę przyznać, że Marlena de Blasi pisze o potrawach pięknie i smakowicie. Aż ślinka cieknie i chce się spróbować tych smakowitości. Czytając te fragmenty miałam poczucie, że gdybym tylko chciała, jestem w stanie, na podstawie apetycznych opisów pani de Blasi, przygotować podobną potrawę.

Książka zyskuje dopiero, gdy Lavinia przejmuje „pałeczkę” i opowiada swoją historię. Dzieje się to podczas kilku spotkań obu pań, a to podczas wspólnego przygotowywania potraw, a to podczas porannych spotkań, podczas których zbierają zioła, czy też spotykając się przy innej okazji. Marlena de Blasi z dużym respektem i szacunkiem odnosi się do Lavinii, ale nie ukrywa też przykrości, którą odczuwała zwłaszcza na początku znajomości ze starszą bohaterką. 

Historia Lavinii nie jest prostą opowieścią z Toskanią w tle. Jest to niepozbawiona dramatyzmu historia z wojną w tle. Lavinia to bohaterka, która zapada w pamięć, a jej wewnętrzna siła i hart ducha zrobiła też wrażenie na autorce, co wyraźnie się czuje w tekście. Nie znamy przyczyn, które sprowokowały tę dumną Włoszkę do otwarcia swojego serca przed autorką książki, ale dobrze wypełniła ona swoje zadanie, aczkolwiek książka by moim zdaniem zyskała, gdyby wątek zawirowań w związku autorki został ograniczony do minimum.

Cieszę się, że w moje ręce trafiła akurat ta książka Marleny de Blasi. Nie jest to, jak mi się wydaje (wyciągam wnioski na podstawie początku „Lavinii…”), jej typowa książka. Bazując na pierwszej części książki mogę tylko powiedzieć, że nie zachęciła mnie ona szczególnie do kontynuacji znajomości z jej twórczością. Pragnę również podkreślić, że o ile styl pisania autorki odnośnie jej własnych przeżyć nie przypadł mi specjalnie do gustu, o tyle w opisie historii Lavinii była dość przekonująca, gdyż, jak mi się wydaje, nie zmieniła istotnie przekazu bohaterki tej opowieści. Na uznanie również zasługuje sposób opisywania smakołyków toskańskich i sposobu ich przygotowania. Tu Marlena de Blasi jest mistrzynią i z jednej strony wzbudziło to mój autentyczny podziw, z drugiej zaś już się cieszę na lekturę Smaków południowej i północnej Italii, które już dość długo oczekują na moją uwagę. :)


 
Źródło zdjęcia
Marlena de Blasi - zawodowo dziennikarka oraz krytyk kulinarny, z pochodzenia Amerykanka, na stałe mieszkająca wraz z mężem we Włoszech. Obecnie prowadzą firmę organizująca kulinarne wyprawy po Toskanii i Umbrii. 






 
Autor: Marlena de Blasi
Tytuł oryginalny: Lavinia and Her daughters
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Tłumacz: Paulina Ohar - Zima
Rok wydania: 2011
Liczba stron: 396

Autorzy

Agopsowicz Monika Albaret Celeste Albom Mitch Alvtegen Karin Austen Jane Babina Natalka Bachmann Ingeborg Baranowska Małgorzata Becerra Angela Beekman Aimee Bek Aleksander Bellow Saul Bennett Alan Besala Jerzy Bobkowski Andrzej Bogucka Maria Bonda Katarzyna Borkowska Urszula Bowen Rhys Brabant Hyacinthe Braine John Brodski Josif Calvino Italo Castagno Dario Cegielski Tadeusz Cejrowski Wojciech Cherezińska Elżbieta Cleeves Ann Courtemanche Gil Covey Sean Crummey Michael Cusk Rachel Czapska Maria Czarnecka Renata Czarnyszewicz Florian Czwojdrak Bożena Dallas Sandra Didion Joan Dmochowska Emma Doctorow E.L. Domagalski Dariusz Domańska-Kubiak Irena Dostojewska Anna Drewniak Wojciech Drinkwater Carol Drucka Nadzieja Druckerman Pamela Dunlop Fuchsia Dyer Wayne Edwardson Ake Evans Richard Fabiani Bożena Fadiman Anne Faulkner William Fiedler Arkady Filipowicz Wika Fletcher Susan Fogelström Per Anders Fowler Karen Joy Frankl Viktor Franzen Jonathan Frayn Michael Fredro Aleksander Fryczkowska Anna Fønhus Mikkjel Gaskell Elizabeth Genow Magdalena Gilmour David Giordano Paolo Goetel Ferdynand Goethe Johann Wolfgang Gołowkina Irina Grabowska-Grzyb Ałbena Grabski Maciej Green Penelope Grimes Martha Grimwood Ken Gunnarsson Gunnar Gustafsson Lars Gutowska-Adamczyk Małgorzata Guzowska Marta Hagen Wiktor Hamsun Knut Hejke Krzysztof Helsztyński Stanisław Hen Józef Herbert Zbigniew Hill Napoleon Hill Susan Hoffmanowa Klementyna Holt Anne Hovsgaard Jens Hulova Petra Ishiguro Kazuo Iwaszkiewicz Jarosław Iwaszkiewiczowa Anna Jaffrey Madhur Jahren Hope Jakowienko Mira Jamski Piotr Jaruzelska Monika Jastrzębska Magdalena Jersild Per Christian Jurgała-Jureczka Joanna Jörgensdotter Anna Kaczyńska Marta Kallentoft Mons Kanger Thomas Kanowicz Grigorij Karlsson Elise Karon Jan Karpiński Wojciech Kaschnitz Marie Luise Kolbuszewski Jacek Komuda Jacek Kowecka Elżbieta Kościński Piotr Kraszewski Józef Ignacy Kroh Antoni Kruusval Catarina Krzysztoń Jerzy Kręt Helena Kuncewiczowa Maria Kutyłowska Helena Lackberg Camilla Lanckorońska Karolina Lander Leena Larsson Asa Laurain Antoine Lehtonen Joel Loreau Dominique cytaty Lupton Rosamund Lurie Alison Maciejewska Beata Maciorowski Mirosław Mackiewicz Józef Magris Claudio Malczewski Rafał Maloney Alison Manguel Alberto Mankell Henning Mann Wojciech Mansfield Katherine Marai Sandor Marias Javier Marinina Aleksandra Marklund Liza Marquez Gabriel Masłoń Krzysztof Mazzucco Melania Małecki Jan McKeown Greg Meder Basia Meller Marcin Meredith George Michniewicz Tomasz Mitchell David Mizielińscy Miłoszewski Zygmunt Mjaset Christer Mrożek Sławomir Mukka Timo Murakami Haruki Musierowicz Małgorzata Musso Guillaume Myśliwski Wiesław Nair Preethi Naszkowski Zbigniew Nesbø Jo Nesser Hakan Nicieja Stanisław Nothomb Amelie Nowakowski Marek Nowik Mirosław Obertyńska Beata Oksanen Sofi Orlińska Zuzanna Ossendowski Antoni Ferdynand Pająk-Puda Dorota Paukszta Eugeniusz Pawełczyńska Anna Pawlikowski Michał Pezzelli Peter Pilch Krzysztof Platerowa Katarzyna Plebanek Grażyna Proust Marcel Pruszkowska Maria Pruszyńska Anna Przedpełska-Trzeciakowska Anna Puchalska Joanna Puzyńska Katarzyna Płatowa Wiktoria Quinn Spencer Rabska Zuzanna Rankin Ian Rejmer Małgorzata Reszka Paweł Rutkowski Krzysztof Rylski Eustachy Sadler Michael Safak Elif Schirmer Marcin Seghers Jan Sobański Antoni Sobolewska Justyna Staalesen Gunnar Stanowski Krzysztor Stasiuk Andrzej Stec Ewa Stenka Danuta Stockett Kathryn Stulgińska Zofia Susso Eva Sypuła-Gliwa Joanna Szabo Magda Szalay David Szarota Piotr Szczygieł Mariusz Szejnert Małgorzata Szumska Małgorzata Terzani Tiziano Theorin Johan Thompson Ruth Todd Jackie Tomkowski Jan Tristante Jeronimo Tullet Herve Velthuijs Max Venclova Tomas Venezia Mariolina Vesaas Tarjei Wachowicz-Makowska Jolanta Waltari Mika Warmbrunn Erika Wassmo Herbjørg Wasylewski Stanisław Wałkuski Marek Wańkowicz Melchior Weissensteiner Friedrich White Patrick Wiechert Ernst Wieslander Jujja Włodek Ludwika Zevin Gabrielle Zyskowska-Ignaciak Katarzyna de Blasi Marlena Ładyński Antonin Łapicka Zuzanna Łopieńska Barbara Łozińska Maja Łoziński Mikołaj Żylińska Jadwiga
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...